Alle inzendingen over Park

HEKEL IN HET PARK Hekel zit met uitgestrekte beentjes op een verveloze houten bank in het park. Het is een warme herfst namiddag. Om hem heen overheersen de zilver en grijs tinten. Een bankje verder op, zo'n 10 meter verder, zit een taaie Slanke Vrouw.…

Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....…

En dan was het ook nog herfst in het park, de bomen hadden nog even hun mooiste kleren aan. We stonden aan weerszijden van het pad, zij tussen gekromde bruine bladeren, ik bijna in de struiken. Een oude man, de kaken strak op elkaar geklemd, schuifelde voorzichtig tussen ons door, alsof we twee poortwachters waren.…

Ik zit daar dan, in mijn oude versleten jas, wetend dat ik de volgende dag zal sterven, op het bankje in het park, helemaal alleen. Dus als iemand dit leest, vergeet me dan maar snel.…

Deze ochtend wandelde ik in het park, in de herfst van mijn leven vond ik de berkenboleet als zwamproleet grafstenend de zomer naar een eind. Laat u dit niet weerhouden van verder lezen, ik draai altijd positief, ik heb een potje op het vuur.…

'Ze is in de vijver' riep mijn zoon opeens vanuit de verte. 'Maak je geen grapje,' riep ik terug, want het was niet haar gewoonte om zonder het voorafgaand ceremonieel van vele aanmoedigingen het water in te springen en voor het ijs had ze nooit belangstelling getoond. En je weet maar nooit wat een twaalfjarige denkt dat leuk is. Maar het was…

Ouders met kinderen kwamen even een kijkje bij de ladderwagens nemen, andere mensen kwamen er met hun honden bij staan en opeens leek het alsof de hele buurt zich in het park aan het verzamelen was. De brandweer was goedgemutst.…

Het is een mooie dag, ik leg mijn strandlaken in het park neer om ingesmeerd van de zon te kunnen genieten. Een goed boek, iets te drinken en een sigaretje, wat wil je nog meer.…

Zo zag het eruit aan het begin van het park waar ik op de eerste zonnige zondag aan het eind van mijn fietstochtje terecht kwam. Ik leg de nadruk op tóchtje want men moet de zaken bij de start van het seizoen niet overdrijven. Er komen nog meer dagen.…

Wouter merkte in het park, dat het lopen beter ging. Ook het weer werd beter, ze zon kwam tevoorschijn en liet haar warme stralen voelen, nu het weer voorjaar was. In de verte zag hij twee mannen op een bank zitten. Toen hij ze genaderd was waren het bekenden uit de straat en hij groette hen vriendelijk.…

Maar de mensen in de supermarkt vonden het maar onzin, en verwezen hem met de bon naar het park. Er zijn zwervers die zo’n flesje met de tanden weten open te krijgen, maar er zijn ook zwervers die geen tanden meer hebben. Alfons behoort tot die laatste groep, en hij heeft ook geen zakmes of een schroevendraaier.…

Het is volop herfst in park Oudegein. Ik zie rode, gele, paarse kleuren, hier en daar nog groen. Blauwe lucht, dampige atmosfeer, de zon schijnt. Aan de omgeving ligt het niet. Tijdens het rennen probeer ik mezelf af te leiden, door de natuur intensief in me op te nemen. Alles in mij protesteert tegen deze inspanning.…

Park Soms zit ik in het park en breek ik in gedachten eenden die ik in een broodzak aan je geef.…

Samen hadden ze nog een lang gesprek en na afloop liepen ze hand in hand verder het park in. Misschien een nieuwe partner. Dat zou mooi zijn.…

Vandaag wist ik weer eens niet wat te doen, dan maar wandelen in het park, misschien was er iets te zwammen. Opvallend hoe groen het nog is, de bladeren vallen steeds later, maar de herfst kleurt onmiskenbaar.…

Het is een erg leuk, knus park dat lekker centraal op Manhattan ligt en genoeg stoeltjes en tafeltjes heeft om even tot rust te kunnen komen. Het is een bijzonder contrast tussen de rust van het park en de hectiek van 5th avenue en 42nd street.…

Het park krijgt grote stadsallures. Er werken zelfs mensen met geestelijk beperkte vermogens, die het daar leuk doen. Ze werken in het theehuis en de bediening is keurig. Alles lijkt hier mogelijk te zijn. De bomen van het park beginnen er al volwassen uit te zien. Zo langzamerhand wordt het een waar paradijsje.…

Verschillende door de Natuur bont gedessineerde honden dartelden vrolijk in het rond op een nog winterse dag in ons Landschapspark "De Oude Warande". Onder anderen een zwart-wit gevlekt exemplaar en een "wandelende bontjas" en de opgewekte dieren maakten graag kennis met elkaar. Een zonnetje schitterde achter de nog kale boomstammen en met mijn…

Op het bankje in het park.…

Verstrooid zocht zij naar een plek waar zij de herinnering kon vast houden, het park, daar heeft ze haar hart uitgestort. En daar ligt mams, links en rechts en iets verder uitgewaaid, onbetrouwbare wind, maar dit park is waar zij haar plekje vindt.…

Afreageren kan ik dan op twee manieren, wandelen in het nabij gelegen park of knalhard first person shooter spelen op de pc. Het park is soms ook knalhard, vooral als je onbevangen kuierend iemand aan een tak ziet hangen. Ik draai mij om, desnoods in het graf.…

Kraaien heersten over het luchtruim boven het park. Verder was het stil. Het gras groen, netjes gemaaid en de benen kriebelden.…

Het park omringt het oude schoolgebouw, eens toneel van mijn grandioze debacle en men noemt het het "Oude Dijk Park". Zwaar leunde mijn vriendin op de wandelstok, terwijl ze haar andere arm in arren moede ter ondersteuning op die van mij gelegd had. Ze had nog oog voor een klein, minuscuul bloemetje dat zich schuilhield tussen gebladerte.…

Gedraag je in het park steeds waardig, pluk geen bloemen wees plantaardig.…

Die sfeer gaat verdwijnen, ik was vandaag in het park en zag overal kringelend rook, allochtoon Nederland aan de maaltijd. Slaafse kopvodden en van top-tot-teen bedekten behaagden hun echtgenoten en de prinsjes, die wij gewoon zonen noemen. Sharia, een knellend omhulsel. Tsja, die zomer, die komt nooit meer terug.…

Het pad door het park liep naar het water, midden in het park was een grote vijver, zoals men die altijd tegenkomt in een groot park. Ze hielden stil aan het water en keken naar enkele driftig rondzwemmende eendjes. Ze stonden dicht naast elkaar maar raakten elkaar niet aan, beiden zwegen en keken strak vooruit.…

Ons Tilburgse Wilhelminapark, doorsneden door bochtige, zanderige paden en omringd door monumentale herenhuizen, ligt met haar grillig aandoende, bijna ronde vorm centraal in de wijk "Theresia". Met een vriend bezocht ik op een milde zomerdag met bedekte hemel het nu gerenoveerde Café "Mimi", genoemd naar de voormalige Koningin, althans naar haar…

Op het kronkelende pad dat slingert door ons Westerpark zijn altijd wel baasjes met honden aan de wandel. En zo achtervolgde ik eens één van hen. Hij voerde een zwart-wit-gespikkelde viervoeter aan de lijn en ontmoette een andere hondenbezitter. De kennismaking was aangenaam. Vrolijk dartelden de dieren om elkaar heen en ze besnuffelden elkaar uitbundig…

“Hier lag laatst een lied te slapen” stond er met een viltstift op een parkbank geschreven. De denker Bjarne vroeg zich af door wie? Een scholier met een muzikale aanleg die noten kon lezen, of een oude dame met een mislukte carrière als operazangeres? De denker Bjarne dacht aan allerlei mensen, het was een keurig handschrift en de letters leken te…

Op een dag in april toen de bomen aan mijn venster lichte aanzetten van groen vertoonden, hebben we met de "Opstapbus" koers gezet naar Dierenpark "De Oliemeulen" Haast verscholen tussen de overige bebouwing in de wijk treft men deze kleine dierentuin aan waar krokodillen, spinnen, aapjes, lama's, slangen en nog diverse andere dieren onderdak…