Alle inzendingen over Reis

Hier loop ik dan. Tegen de ijskoude striemende wind in. Het is als heeft de atmosfeer de oostenwind geschapen om de mens te laten zien, nee te laten voelen wie de baas is. Die droge ijskoude oosten wind welke je longen tart. Zelfs het ademen doet pijn. Ik loop over de landweg die her en der bedekt is met bevroren plasjes water. Het ijs kraakt onder…

Vandaag gaat ze de reis van haar leven maken. Een reis die ze, naar ons inziens, veel en veel eerder had moeten ondernemen. Echter koppigheid heeft haar 11 jaar lang tegengehouden. We hebben het diverse malen tegen elkaar gezegd. Hoe hou je het vol om je dochter, schoonzoon en kleinzoon al elf jaar niet te zien. Ze wilden er nooit over praten.…

Ach er waren immers zoveel die alleen op reis gingen. Er werd niet over nagedacht. Was het geen teken van de tijd? Alles draaide immers om jezelf. Gaf zelfs een telefoongesprek dat gevoerd werd door een totaal onbekende medereizigers daar geen blijk van? Wie geneerde zich nog voor datgene wat hij deed of liet?…

Laten we die reis zo onvergetelijk mogelijk maken. Of heb er schijt aan. Alles mag, als het een ander maar niet schaadt. Die reis ga je, of je nu wil of niet. Bon voyage!…

Op reis wensen wij aan te zitten aan een Bourgondische feestdis, rijkelijk voorzien van voorafjes en nadientjes. Dat was net wat vroegere gasten van Hotel Madatsch ons beloofden. De eerste dag kwamen we vier uur later toe dan voorzien. De Duitsers wachten namelijk ieder jaar met het plannen van hun wegenwerken tot wij onze reis geboekt hebben.…

Op onze reis naar Baarle-Nassau met als bestemming een pannenkoekenrestaurant, trof ik zeer aimabele, zij het al te spraakzame Tilburgse medepassagiers. Het was een dag in de vroege zomer en frisgroen geboomte omzoomde de wegen en overhuifde ze met een schitterende natuurlijke ereboog.…

Als een wetende zal ik mijn - korte - toekomst ingaan: als een wetende omtrent liefde en vriendschap - vaak uitgesproken, vaak onuitgesproken. Het huisje met de rozentuin zal leegstaan; nooit meer zullen twee mensen daar hun gedachten delen zoals wij eens deden..... De lichtblauwe stoel zal onbezet blijven: zul je nog terugkomen uit het verre,…

Het was een merkwaardig uitstapje voor doorgewinterde, notoire kantoorslaven, doorgaans gekluisterd aan telefoon en typemachine; een korte oase tussen woestijnen van verveling en sleur: de reis naar Praag, de stad van Kafka, die ik met mijn liefste, dierbare zus in het lang-vergeten jaar 1977 ondernam....…

De Nederlandse Spoorwegen zouden tijdens mijn denkbeeldige reis niet minder gedienstig en loyaal zijn als steeds het geval is geweest in de lange jaren van mijn maandelijkse bezoeken. (Ook zij zou het uiterste van zichzelf hebben gevraagd voor mij - als zij er nog zou zijn geweest).…

Bij de overstap op Schiphol maak ik een foutje. Neem de mooiste trein en die gaat over Holland Spoor. Dat is jammer voor het ontvangstcomité, de fanfare en Den Haag-CS dat wel wat opsmuk van de vaart der groten in treinen kan gebruiken. In de Haarlemmermeer zingt mijn hoofd weg door de vibraties over lijnen. Weggesoesd word ik vlakbij Rotterdam…

Met een snelle auto is de afstand Tilburg - Nijmegen gemakkelijk te overbruggen. De imposante Waalbrug wachtte vandaag als het ware al op ons en toen we op de plaats van onze bestemming gearriveerd waren, zagen we in de verte en in de hoogte de petieterige figuurtjes van het verkeer op de brug. Onze boot maakte zich los van de kade en de zware motor…

Hoe graag heeft hij de blauwe meren bij Luzern en Neuchatel aanschouwd, al was het slechts één keer in zijn leven. Maar op de Rijnboot voelde hij zich een vreemdeling te midden van de overige gasten. Het levenslange verdriet om de zoon vervreemdde hem inderdaad van de anderen en het verstarde zijn blikken en zijn kaken en het had zijn gemoed verhard…

MISLUKT LEVEN GENOEG OM VOOR TE LEVEN FOPPE EN MEM voorjaarsreisverhaal op woensdag voelde foppe zich niet lekker. Hij wilde in bed blijven en muziek luisteren en was moe. Zijn moeder belde onverwacht ze zei ik kom vandaag want morgen komt er iemand voor de computer en is het dodenherdingking van wo2 en dat wilde ze zien. Ze reden door het…

Een nieuwe dag en een nieuw plan. Wat zal ik vandaag gaan doen. Ik kreeg een goed idee. Ik belde mijn vriendin op om haar uit te nodigen voor een bingomiddag. Die werd eens per jaar gehouden tegenover mijn woning in het sportcomplex. Eigenlijk ben ik daar niet zo een voorstander van, maar als we met zijn twee zouden gaan was het vast en zeker wel…

Zegen voor de reis Moge de weg u welkom heten Moge de wind altijd in uw rug zijn Moge de zon warm op uw gezicht stralen Moge de regen zacht op uw velden vallen Tot wij elkaar weer ontmoeten… Moge God u in de palm van zijn hand bewaren. Traditionele Keltische zegenbede…

De aantrekkingskracht van een verre reis valt niet te ontkennen. Voedselvergiftiging, verloren bagage, jetlag, kans op een overval of malaria nemen we voor lief. Zelfs zijn we bereid om te liegen over onze vliegangst. We zijn steeds nieuwsgierig naar een nieuw land, een ander continent.…

Het leven is soms erg leuk, vooral als je maling hebt aan alles (natuurlijk wel de beleefdheidsvormen in acht nemend) en je onbevangen op pad kon gaan. Voor mij een nieuwe ontwikkeling, veroorzaakt doordat ik zekerder ben van mezelf dan ik ooit geweest ben. Heerlijk, je hebt een afspraakje in Utrecht met iemand die je 47 jaar niet gezien hebt.…

Hetgeen dat na een lange reis, die jaren duurt nog weinig verschil uitmaakt. Op het laatst zijn zij allemaal hetzelfde. Nog tieners op een verdwaald spoor.…

Eindelijk weer vrij, dacht Arie. Hij was nu vijfendertig en had een jaar vast gezeten wegens door hem gepleegde inbraken. Voor hij in de gevangenis belandde, had hij een Chinese vrouw in een restaurant ontmoet en met haar genoeglijke uurtjes beleefd. Zij werkte daar in de keuken. Haar loempia's waren altijd overheerlijk. Chien heette ze en ze was knap…

"Je hebt een snoeprol gestolen en daarom moet je kruipend naar Timboektoe!" "Mevrouw u legt een stevige knoop om mijn voeten, ik kan zo echt niet meer vooruit in mijn leven." "Als een kreupele zult u toch boete moeten doen voor uw begane zonden,en u zult een luizenkam mee moeten dragen voor de zwerver met zijn grote haardos vol ongedierte.…

Het Zelf van de mens is een ver land waarnaar hij heel zijn leven blijft reizen en waar hij nooit aankomt. De lagen van opvoeding, omgeving, cultuur en nationaliteit zijn eromheen geslibd als aanzettingen van mossen en koralen rond een scheepswrak dat sinds mensenheugenis rust in de diepte van de oceaan. Licht en schaduw vallen over de wereld van…

REIS DOOR MIJN KLEINE KAMER VAN FOPKE ik zal proberen mijn kleine kamer van twee bij vier te beschrijven met mijn laptop midden in de nacht omdat ik dat leuk vind. Er staat een bed een stoel en een tafel. Verder muziek en boeken en schilderijen van mezelf die ik het mooist vind.…

Zag dit drietal tegen de reis op? Of was de winter toch nog mild genoeg om deze in hun eigen land door te brengen? Daarover valt lang na te denken.…

De grap is dat ik vanochtend voordat ik op de trein stapte voor mijn noodzakelijke reis, een zwart met crèmekleurig gestreept shirt haalde uit de verpakking, in de veronderstelling dat ik een blauw wit shirt had gekocht. Ook goed, dacht ik na een minuut. Ze lacht met me mee.…

En hij zou dit alles zien, zij het eenmaal in zijn leven De reis was geboekt van het geld dat zo zelden ter beschikking kwam en betekende een korte vlucht, een korte ontsnapping uit de levenslange gevangenschap in het stoffige kantoor, de reis moest een troost betekenen voor het ruwe, harde, onmenselijke, eveneens levenslange verdriet om de zwakzinnige…

Ik reis wat af in mezelf, ook al blijf ik gewoon waar ik ben...…

De bekende weg Dwalingen ontstaan door de reis, niet de bestemming.…

Inmiddels heb ik de vriendin van mijn zoon door hun reis wat beter leren kennen. Ze heeft mij al 5 reisverslagen gestuurd, want ook daar heb je dus internetcafe’s. Ik vind dit het zo bijzonder dat ik kan meegenieten van hun reis dankzij de internetverbindingen.…

De ‘Internationale schoorsteenvegerbijeenkomst’ die sinds 1981 het eerste weekend van september plaatsvindt in Santa Maria Maggiore in Valle Vigezzo in Noord Italië, is elke keer een happening in dat dal waar iedereen zo gelukkig lijkt te zijn dat je jezelf afvraagt waarom mijn betovergrootvader anno 1838 als jongen van vijftien jaar uit het dorpje…

In de straten die zich uitstrekken aan de voet van de heuvel waarop sinds jaar en dag de Sacré Coeur haar koepels verheft, zoals een ongeduldige minnaar aan de voeten ligt van zijn toekomstige echtgenote, overvielen mij eens merkwaardige gevoelens van verdriet, vervreemding en veroudering. Alsof de tijd reuzenschreden had gemaakt en ten onrechte gehele…