Alle inzendingen over Rinus Otto

Rinus is afgezien van zijn slechte ogen oergezond en beresterk. Waar hij kan pakt hij los werk aan: landarbeid, in een conservenfabriek, sjouwwerk. Wat schamel loon en steun van enkele guldens per week houden hem in leven. Het is crisis en werkgevers buiten hun werknemers uit. Rinus is geen lijdzaam type.…

Rinus had zelfs bij een drukker diploma's laten maken als ze geslaagd waren in het zakkenrollen.…

Wim Faber eist nu dat Rinus Otte zijn huidige functie als procureur-generaal van het Openbaar Ministerie neerlegt, in het belang van de geloofwaardigheid en het vertrouwen in de rechtspraak. Wim verwijt Rinus grote fouten. 'Signalen dat de man gestoord was, waren er volop!…

Vrij vaak hoort men iemand zeggen: 'Als je niet van jezelf houdt, kan je ook niet van iemand anders houden.' Ik heb dit altijd een afgezaagde uitdrukking gevonden die bovendien helemaal niet klopt. In België drukt men 'houden van' uit met de woorden 'iemand graag zien'. Dan zou bovengenoemde uitdrukking dus worden: 'Als je jezelf niet graag…

, wees Wouter op Otto. Otto maakte een moment aanstalten om op te staan en zich voor te stellen. ‘Blijf zitten!’, riep Wilma over haar schouder naar hem. En tegen Wouter: ‘Dat is Otto.’ ‘Otto Berendsen’, zei Otto zachtjes terwijl hij zijn hand met de sok erin groetend omhoog stak.…

Otto keek haar aarzelend aan. ‘Doe nou maar het is een dolfijntje, echt te gek spul. Ik neem er zo ook nog een. Of heb je nog nooit …’ ‘Nee’, Otto schudde zijn hoofd en zag na de volgende bocht de verlichte poort en de rode loper opdoemen. ‘Is dit …?’ ‘Ja Otto’ , zei Eva op een lacherig belerend toontje, ‘dit is nou extacy.…

Otto nam het met toenemende helderheid in zich op. Er werd een stoel aangeschoven en een bekertje water voor hem neergezet. Otto dronk gulzig. ‘Zo meneer, even bijkomen, beetje teveel hè voor uw leeftijd.’ De mannen grinnikten. ‘Teveel pilletje’, lachte een van hen. Otto bewoog zijn hand ontkennend en schudde van nee.…

Otto voelde hoe zijn rug de spreekwoordelijke muur steeds dichter naderde, wat kon ie zeggen? ‘Nee Otto. Ik luister en meestal naar die afgekloven verhalen over je zogenaamde revolutionaire verleden.…

‘Ja, oké, goed’, zei Otto, ‘ik schiet lekker op hoor.’ ‘Daar heb ik nu niks meer aan Otto, ik wil graag dat je me terug mailt.’ Nog voor hij een vage belofte had kunnen doen, hing ze op. Otto Berendsen kromp een stukje, hij kon zijn feestelijke stemming bijna voor hem zien wegwaaien in de tochtige winkelstraat.…

Otto wreef in zijn ogen, plotseling ging hem een licht op.…

Otto had de gebloemde hoezen waar Janneke en Marieke ook nog onder gelegen hadden snel afgehaald en het bed opnieuw opgedekt met twee eenpersoonslakens. Wilma sloeg haar ogen op en keek Otto met een lome glimlach aan. ‘Goeiemorgen’, zei ze en gaapte diep en ontspannen. Otto had een wonderlijk tevreden gevoel.…

‘Ik wil erover denken’, zei Otto, ‘maar er moet wel wat tegenover staan.’…

‘We bellen nog om af te spreken’, zei Otto terwijl Eva haar jas aantrok, en haar rugzak aan haar schouder hing. Bij de deur van het lokaal draaide ze zich nog even om. ‘Echt te gek hoor Otto, bedankt.’ Otto zag haar nog een stukje door gang huppelen en voelde zich ineens ontzettend moe. Zijn gedachten buitelden over elkaar heen.…

Otto nam op. ‘Ha die Otto, hoi met Annabeth, heb je even?’…

Otto aarzelde even, toen nam hij op. ‘ Hé Otto.’ Een lome donkere vrouwenstem kwam hem tegemoet. ‘Met Wilma,…Wilma Beekman, van de werk…groep.’ ‘Gedronken’, was het eerste dat door hem heerschoot. ‘Ik dacht … ik bel eens even hè, hoe het met je gaat.’…

‘Kom op, we gaan naar East End’ zei Otto. ‘Geld zat!’…

Daar miezerde een fijne motregen op Otto neer.…

Zij en Otto hadden in een doorwaakte nacht afgesproken dat ze de tijd kreeg die ze nodig had om uit te zoeken hoe ze haar leven verder wilde inrichten. Met of zonder Otto. De eerste weken van haar relatie met Marieke hadden haar totaal door elkaar geshuffeld zoals ze zelf zei.…

Er maakte zich verdorie zelfs een lichte kerststemming van Otto meester toen hij het gezelschap zo vredig bijeen zag. Dat huwelijk van hem was toch niet alleen maar kommer en kwel geweest. Otto kon zich zelfs voorstellen dat het na vanavond naadloos een nieuwe fase in zou kunnen gaan.…

En waar was die van hem gebleven, waarom sloeg hij, Otto Berendsen, in het studentenverzet gevreesd door alle autoriteiten die met hem te maken kregen, niet eens met de vuist op tafel. Otto stond met een ruk op van zijn stoel. ‘ Kom op Sjaak, pak je spullen we gaan naar de kantine’…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton vooral voor dít leven) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde scholengemeenschap de Vallei (waar men communicatieproblemen ging tackelen door het optuigen van een vierde managementlaag), zat gehuld in een wolk van sombere gedachten op zijn bureaustoel en staarde naar de…

. - Als twaalfjarige tekende Marinus, die al lang Rinus werd genoemd, talloze keren de ''Betende Hände'' van Albrecht Dürer na.…

Ook bij Otto, want Wilma sloeg haar armen stevig om hem heen, drukte zich stijf tegen hem aan en kuste hem vol op mond nadat ze elkaar gelukkig nieuwjaar hadden gewenst. Otto voelde een oude warmte door zijn lichaam spoelen en legde zijn handen brutaalweg op haar achterste.…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (feuilleton in een groeiend aantal delen) ‘Beter of slechter?’ Otto Berendsen, docent Onduidelijke vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap de Vallei, (waar geruchten over een verregaande reorganisatie de ronde doen), keek door een klein gaatje naar een scherm.…

Het is in godsnaam maar te hopen dat Derk Bolt niet zo terugkeert uit Noordoost-Colombia als Otto Warmbier uit Noord-Korea...…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (een feuilleton dat langzaam ergens op begint te lijken) Otto Berendsen docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap De Vallei (waar men drievoudig ging kwalificeren) stond in de open keuken een plankje kaas en worst te snijden.…

‘Gauguin’, antwoordde Otto bij wie dezelfde Ikea poster in de slaapkamer tegen hun okergele wand hing. ‘Dat heeft hij geschilderd in Polynesië.’ Hoe was het mogelijk dacht Otto, maar hier hield het echt op. ‘Goh’, zei Eva, ‘dat je dat allemaal weet.’ Otto schonk nog eens in.…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen ( Een feuilleton dat maar voortdendert) Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan gefuseerde Scholengemeenschap De Vallei (waar de focus binnenkort op competenties kwam te liggen), zat thuis achter zijn bureau en staarde naar de tekst op het scherm van zijn desktop computer.…

Uit het moeizame leven van Otto Berendsen (Een feuilleton dat veel aan de fantasie overlaat) Deel 18 Otto Berendsen, docent Onduidelijke Vakken aan scholengemeenschap de Vallei (waar assesments binnenkort prioriteit zouden krijgen), zat in de grote zaal van Pathé bioscopen en zag dat het zaallicht langzaam gedimd werd.…

In de vakantie van 1931 gingen Otto en Aurelia naar Reno in Nevada. Daar scheidde Otto officieel van Lydia, die hij ruim 10 jaar niet gezien had. Op 4 januari 1932 trouwden Otto en Aurelia in Carson City, Nevada. Op 27 oktober 1932 werd in Boston hun dochter Sylvia Plath geboren. Op 27 april 1935 werd hun zoon Warren geboren.…