Alle inzendingen over Siësta

‘U vleit mij’, zegt de pastoor, ‘maar blijf voortaan wakker want het eind is zoek, straks komen de mensen hier tussen de middag broodjes kruimelen en siësta houden, sta ik voor een slaapzaal te preken’.…

Ik heb me al in zoverre aangepast, dat ik ’s middags een siesta houd, terwijl ik met een half oog de tour de france volg. Het gebeurt regelmatig dat het oog ook nog dicht valt en de rangschikking miraculeus veranderd is. Het is zelfs te heet om in de tuin te zitten, zelfs in de schaduw is het niet te houden, omdat er geen zuchtje wind is.…

Siësta toen het middaguur aanbrak nam ik je mee in mijn ogen, wat geeft het, beter dan vlees de verbeelding ik sloot de gordijnen en jij daalde af tot zowat halverwege ik gaf je een stoel aan het eind van de kamer niet deze natuurlijk, wat geeft het, beter dan scheurend behang de verbeelding, want steeds opnieuw, mijn licht en mijn sluitertijd…

Het woord siesta is niet voor niets afkomstig van het zesde uur. De Britten noemen dit middagdeel ‘the quiet and strange hour’, hun sein voor high tea, sandwiches & scones. Tegen de avond worden er bij hen daarna weinig gekookte maaltijden (aardappels, vlees, groenten) bereid, zoals hier te lande.…

Ik bood siësta-spritzer te drinken aan, wetend dat ze zou bedanken. Vrijpostig pakte ze m’n hand: ‘Inderdaad, je hebt mooie vingers’. Ze liet niet los en vroeg: ‘Er zijn twee badkamers, boven?’ Ze stond op en deinde naar de wenteltrap, een trap zonder een rechthoekige trede.…

Misschien moest ze de beroemde siësta gaan houden en was dit door dit hete zand wel ingesteld. Ineens moest ze lachen en dacht aan het liedje “Brandend zand”, dat ze vroeger op haar gitaar had leren spelen. Eigenlijk had ze nog nooit over de titel nagedacht, maar nu besefte ze dat het wel een rare titel geweest moest zijn.…

Tussen twee hoestbuien door, waarbij het slijm alle kanten opvliegt waardoor mijn gordijnen een alleraardigst retro patroon gaan vertonen, zie ik een randdebiel op tv uitleggen dat in Nederland in navolging van Bangkok, de siësta ook gaat doordringen.…

Jij verhuisde naar het zomerhuis van jouw familie op het barrière-eiland Siesta Key, tussen Roberts Bay en de Golf van Mexico, nabij Sarasota. Je hebt er mooie stranden; Siesta Beach, Crescent Beach en Turtle Beach. In 1906 werd er het hotel 'Roberts' Inn' geopend en in 1914 opende burgemeester Harry Higel er zijn hotel 'Higelhurst'.…

Ik wil het geen eens meer snappen, ik ga naar mijn nest, tijd voor siësta!" "Doei." "Toedeloe." "Je zoekt het maar uit!" "En doe de deur op slot als je naar binnen gaat hè!" De zon stond alweer een paar uur op zijn hoogst en de hitte was onverdraaglijk in Jakarta na drie uur. Paar biertjes erbij opgeteld, dan ga je finaal strekken.…

Het is één uur in de middag en de meeste mensen houden siësta wat duidelijk merkbaar is als ik naar de bus loop die mij naar het hotel zal brengen. Op de weg naast de parkeerplaats rijden hoofdzakelijk taxi's en bussen.…

Bij de appartementen gaan we ieder ons weegs en omdat we de tijd aan onszelf hebben en van het zalige niets doen op het strand toch vermoeid zijn geraakt, houden we een uitgebreide siësta en wat gebeurt ... ? Ik val in een diepe slaap en droom van een kamelenmeneer.…

Je verhuisde naar het gezinshuis op het eiland Siesta Key, nabij Sarasota, waar je geschilderde slaapkamer en je hemelbed een tienersfeer uitstraalden. Blijkbaar was je in regressie en probeerde je nog wat recht te zetten. Je ouders gingen scheiden en jij bleef met je moeder Peg en je jongere broer Greg in het eilandhuis wonen.…

Ik trok de postbode naar binnen en vroeg me te lezen wat er stond daar mijn vader en zijn vrouw een siësta hielden want de letters werden onduidelijker en op het laatst haast niet meer leesbaar op het 'wacht op jou in de hemel' na. "Wat is er gebeurt met Tini?" vraag ik de jongen. "Bunudiri pak!" Zelfmoord pa!…

De volgende dag krijg ik van Tini's jongere zus als haar baas 's middags een siësta houdt stiekem een briefje in mijn handen gedrukt. Het was een stukje gescheurd van blauwe envelop en met een rode pen beschreven. Het bleek Tini's adres; 'Karanganyar, Cilacap Prowokorto Jawa-Tengah, Rumah Martha Reja' (Midden Java-Het huis van Marta Reja).…

Na de maaltijd zijn we beiden een siësta gaan houden tot in de late middag. We troffen elkaar weer in de rooksalon, waar we een glaasje port genuttigd hebben met lekkere nootjes. Lodewijk maakte de antieke klok schoon en hij stofzuigde het Perzische tapijt, tot ik de stofzuiger uittrapte. "Ga eens rustig zitten, beste vriend!" "Wat is er, heer?…