Alle inzendingen over Simon Carmiggelt

...het terras waar het vrouwtje zit, je ziet haar rust, je ruikt het zweet van de man en ziet bijna een druppel op zijn voorhoofd parelen zonder dat Carmiggelt er een woord over rept. Simon Carmiggelt schetst deze mensen en hun situaties vlijmscherp. Op de achterflap schrijft hij: “Ze bedoelen...

...het maar’, heet de bundel van Simon Carmiggelt die ik hier heb liggen. Perfect voor deze donkere dagen. De jaren ‘60. Carmiggelt leest aan het eind van de VARA tv avond een van zijn Kronkels. Vaak over ontmoetingen met slordige figuren op locaties waar koning alcohol een...

...hun nabijheid door een sterke derde vertolkt Simon Carmiggelt Henri Knap links als vaste buur Dagboekanier die bij voorbeeld tegen mini waarschuwde omdat die niks te raden over lieten en alle schorriemorrie waardig maar met zielsovertuiging tegensprak en gezag hard wilde laten...

...gieren brullen, maar een soort van humor die Simon Carmiggelt ook vaak om zich heen op straat zag. Als hij zag wat ik van de week – ik meen in het journaal - zag, zou hij denk ik net als ik, even een fijne glimlach op z’n gezicht hebben getoverd. Wat er gebeurde? Het volgende: een...

Simon Carmiggelt schreef ooit Kronkels over het album ‘Sinatra At The Sands’. Het ging Simon vooral om fun-monologues, waarvan hij zich afvroeg of Ol’ Blue Eyes ingestudeerde teksten gebruikte, bij onverwachte situaties die zich tijdens shows kunnen voordoen; zoals Sinatra’s gevatte...

...in stukjes’.) De verhalen van Carmiggelt staan vol met dergelijke vindingrijke zinnen. Maar die zinnen moeten het niet hebben van kort- en bondigheid, maar van de schrijfstijl, de humor en de originaliteit. In een verhaal zou bijvoorbeeld kunnen staan: ‘Ik zag een...

...desondanks is de brute diefstal van de bronzen Simon en Tiny Carmiggelt uitgemeten tot een nationale tragedie, dus heeft hij in het collectieve geheugen van Nederlanders nog steeds een prominente plaats. Hij had trouwens een mooie kronkel aan de diefstal kunnen wijden, die dan bewust...

...of Louis Couperus of Arnon Grunberg of Simon Carmiggelt, om maar eens een paar favorieten te noemen. Maar aan de andere kant is het wel zo dat ieder mens uniek is en dat ieder dus ook iets kan bijdragen aan de wereld wat alleen hij of zij kan en niemand anders. Ieder heeft zijn eigen...

...wil ik als een soort postuum eerbewijs aan Simon Carmiggelt (1913-1987) het volgende verhaal van hem plaatsen uit de bundel 'Later is te laat' uit 1964. Overigens is de keuze van dit verhaal betrekkelijk willekeurig, want al zijn verhalen zijn juweeltjes en voltreffers. Naar mijn mening is...

...mij nu op: “Ischa Meijer, Martin Bril, Simon Carmiggelt, alle drie hadden ze een band met dit deel van de stad. Weet u trouwens dat Carmiggelt honderden Parool-Kronkels in het voormalige postkantoor in de Kerkstraat heeft bedacht? Het was een van zijn favoriete pleisterplaatsen en eind...

...ik al een bewonderaar van de overleden auteur Simon Carmiggelt, geboeid door zijn kronkels en cursiefjes die hij schijnbaar met speels gemak en vooral met plezier schreef. - Meer plaatselijk was ik jaren geleden tot 14 mei 2009 een trouwe luisteraar van de Rotterdamse auteur Jan Oudenaarden,...

...Hij had de wat weemoedige oogopslag van wijlen Simon Carmiggelt, wat hem voor me innam. Peters 'cake met peren' werd helaas kut met peren. Met de naam had hij er al een voorschot op genomen. Zijn tweede opdracht, geen Euromast maar een boomhut genoemd, was een torenhoog baksel van...

...bemiddeld maar Hans hoefde al niet meer. Alleen Simon Carmiggelt had vroeger een passepartout. Dus Jan, wees voorzichtig met bedienend personeel. Ze hebben eigen meningen, niet voor onder stoelen of tafels. Ze hebben terecht taprecht als gevolgtrekking van de Vrijheid van Meningsuiting....

...ze het rustgevend met de oudere columnist Simon Carmiggelt deed. Wij mensen willen het hele jaar schreef ze, en daar komen jaloezie en liefdesverdriet van. Liever kort en hevig op instinkt en vaste tijden zoals de kafferbuffel het nonnetje de tapijtslang en de zaaghaai. Dat wij altijd...

...fictie en werkelijkheid niet wist te scheiden. “Waar is de gulle lach op heden gebleven?” – Deze vraag en ook de volgende zijn pas jaren later door Simon Carmiggelt voor een conference van Wim Sonneveld geschreven. Anders had ik ook toen al kunnen vragen: “waar blijft de humor...

...Vincent is geportretteerd, de volksschrijver Simon Carmiggelt en de kunstenaar Melle Oldeboerrigter. Jaspers schilderijen reflecteren de herinnering aan plaatsen, gebeurtenissen en individuen, die hij heeft opgedaan tijdens zijn reizen naar o.a. Cuba, de Stille Zuidzee en Nieuw-Zeeland....

...ik niet meer. Waarschijnlijk van Max Tailleur of Simon Carmiggelt of toch van Wim Sonneveld – ach wat doet het er ook toe. Het feit is, dat het gewoon waar is. Zo kwam vanmiddag Piet z’n hondje Castor weer op-halen. Ik had het beestje een paar dagen te logeren gehad. Piet was naar Duitsland...

...nog omschreven. Het heeft tenminste, mede door Simon Carmiggelt, speelse betekenis gekregen en is voor menigeen een begrip geworden. Het woord 'theoporaal' heb ík voor het eerst gehoord uit de mond van een collega in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Het heeft zelfs enkele maanden een...

...voor het Parool en daar leerde hij Simon Carmiggelt kennen. Borreltje hier, borreltje daar. In 1948 trouwde Gerard met de dichteres Hanny Michaelis, welke huwelijksrelatie elf jaar stand hield. Door een 'aanstootgevende' scène in een verhaal kreeg hij geen reisbeurs, waardoor hij...

... Vroeger luisterde ik graag, wanneer wijlen Simon Carmiggelt zijn in het dagblad Parool verschenen Kronkels ook op de radio of de televisie voorlas. Zijn rustige, bijna bedachtzame stem wist op de juiste plaatsen precies gedoseerd de daarbij passende intonatie aan te brengen. Heerlijk. In de...

...een droge verteller, hij lijkt wel een beetje op Simon Carmiggelt. De ironie druipt van hem af. Wat een hypocriet gekuip in die tijd. Ik zit me hevig kwaad te maken op die misselijk makende koopman. Zijn dochter, daarentegen is een mens naar mijn hart! Wat een schande die vader houdt niet van zijn...

...een verschrikking. Ik denk dat veel schrijvers daar anders over denken. Gerard Reve zei: ‘Ik moet schrijven omdat ik anders gek word.’ Simon Vestdijk zei: ‘Ik schrijf om niet te hoeven leven.’ Carmiggelt zei: ‘Schrijven is één van de weinige dingen die ik graag doe.’

...Amsterdam aan een hartaanval. Daarna schreef Renate Rubinstein 'Mijn beter ik', over de geheime relatie, die zij met Carmiggelt had. Dat zal wel, maar dat voegt niets toe aan het omvangrijke oeuvre van Carmiggelt.

...zijn slechts handlangers.' Vertelde althans Simon Carmiggelt, die als Karel Bralleput zijn passe-partout thuis liet. Wat een feest – ik zal niet in details treden. Wij, S. en ik, verzonken in een oude sofa nabij de bar. En daar werd mijn leven overhoop gegooid. Sindsdien zie ik alles...

Aantrekkelijk fraaie bruine, oranje, rode, paarse, en zelfs blauwe kleuren en tinten verschijnen er. Alle vruchten rijpen en vallen af. In deze 3 á 4 weken gebeurt het allemaal. De natuur maakt zich klaar voor de winter. Ze gaat een beetje dood en laat ons zien dat alles vergankelijk is. Een heel...

...gifnijdig op die oppervlakkige plebejers. Met Simon Carmiggelt leerde je ook de smaak van koning Alcohol kennen. Daarna verhuisde je met je ouders naar de Jozef Israëlskade (Diamantbuurt), waar je je beroemdste boek 'De Avonden' (1947) hebt geschreven. In 1948 ben je getrouwd met de...

...Zoals de dronkeman betaamd liet hij het niet na Simon te vragen een borrel met hem te drinken, op kosten van Simon zelf uiteraard. Hij wist nog wel een kroeg waar ze tot laat nog schonken. Simon antwoordde de man met een directe slag op de kaak. De dronkaard klapte achterover, schampte met zijn...

...Simons, die destijds Marks geliefde was. Simone Johanna Maria Simons is geboren op 17 januari 1985. Op haar twaalfde leerde ze op de muziekschool fluit spelen. Op haar veertiende nam ze één jaar pop zangles. Op haar vijftiende beluisterde ze 'Oceanborn' van Nightwish, waardoor ze...

De menselijke figuur leent zich, zo meent Carmiggelt (1963) in 'Weet ik veel', niet voor waterdichte regelingen. Hoewel Carmiggelt een Nederlander is, raakt hij daarmee toch de ziel van onze op de keper beschouwd protestantse natie. Een natie van schriftgeleerden die telkens weer probeert...

...onderling op kunt lossen door te praten, maar Simone kan dat niet, dat lukt haar niet! Simone heeft namelijk een handicap dat ze niet voor zichzelf op kan komen en dus is Simone weer terug bij haar ouders, ze hield het niet langer uit! Nu gaat moeder met haar naar de woningbouw, want dat...