Inloggen
voeg je column toe

Columns

Boerka Humor

Boerka humor? Ja inderdaad dat bestaat, je moet het soms wel even zien. Het is geen lachen gieren brullen, maar een soort van humor die Simon Carmiggelt ook vaak om zich heen op straat zag.

Als hij zag wat ik van de week – ik meen in het journaal - zag, zou hij denk ik net als ik, even een fijne glimlach op z’n gezicht hebben getoverd.
Wat er gebeurde?
Het volgende: een vrouw die een smaakvolle fleurige zwarte nikab droeg (zo’n gewaad waarbij je alleen de ogen ziet), werd gevraagd of ze nu ook meer opmerkingen kreeg, nu het verbod was ingesteld.
Ja zei ze, ik word regelmatig aangesproken en voor terrorist uitgemaakt en weet ik wat wel niet.
‘En wat zegt u dan terug,’ vroeg de reporter.
‘Niks,’ zei de vrouw, ‘ik lach ze toe (of misschien uit - mijn uitleg)’.

Zoiets vind ik een vorm van subtiele humor. Ach net zoiets als in de reclame over die kleine gehoorapparaatjes. Iedereen vindt dat ze zo klein zijn.
Een mevrouw met half lang tot op haar schouders, over haar oren hangend, zegt: ‘En niemand ziet ze.’
Zij lacht er echt echt bij – heel geloofwaardig. Nee, natuurlijk ziet niemand ze.

Die mevrouw met de nikab waarschijnlijk (ik kan het niet bewijzen, want je ziet het lachen ook niet) als een boer(in) met kiespijn.

Schrijver: catrinus
11 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 3 stemmen 222



Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
catrinus
Datum:
20 augustus 2019
Beste Olean,
Inderdaad gebruik ik vaak hulpwerkwoorden, dat zul je bedoelen, maar de reden daartoe is dat ik de individuele vrijheid zoveel mogelijk respecteer. Norm en normaal gedrag blijft moeilijk.
In principe heb ik geen last van boerkadragers, maar zal er niet mee in gesprek gaan. Dat men het dragen op bepaalde plekken verbiedt kan ik begrijpen en ondersteunen.
Ik zou het bijvoorbeeld veel belangrijker vinden dat men de mensen die op de 'biblebelt' een beetje in hun heer zitten te zijn en weigeren hun kinderen te vaccineren ging aanpakken. Ze zijn een gevaar voor de volksgezondheid.
Wat normverschuiving betreft nog 2 kleine voorbeeldjes. Zo'n twintig jaar geleden zei ik op kantoor al, toen roken op de kamers werd verboden, jongens het wordt straks helemaal verboden - en zie de norm is zo verschoven dat roken gewoon asociaal is geworden. Op een bepaald moment liep iedereen, ook op kantoor met een flesje water in de hand of op z'n bureau. Idiote gewoonte - je kunt het zo uit de kraan halen, volgens mij zie je het nu bijna niet meer. Misschien dat de laatste twee voorbeelden iets is waar Ton op doelt. De beïnvloeding van en door de media. Het niet meer de werkelijkheid van de waarheid onderscheiden. Over het algemeen vind ik Ton een beetje vaag en onduidelijk(zal aan mij liggen), niet altijd 'to the point'en niet 'down to earth'. Maar ik gun hem ook zijn stokpaardje. O ja, ik vind het fijn al die reacties van jullie. Mekaars inzichten delen is positief.
Naam:
Olean
Datum:
18 augustus 2019
Ja Catrinus, de crux of the matter is denk ik dat je door zaken te nuanceren tot helderheid kunt komen. Ik meen dat Ton Hettema zich op deze plek ook vaak in soortgelijke bewoordingen heeft uitgelaten.
Door hulpwerkwoorden te gebruiken (zouden kunnen, moeten of mogen, lijken en schijnen bv.) kun je je standpunt nuanceren. Aan de andere kant kan het ook versluierend werken (hoe toepasselijk in dit verband!); het werkt vaagheid en ambiguïteit in de hand. Hoever moet je gaan, hoever kun je gaan en waar ligt de norm? Overschrijding ervan is voer voor juristen, maar inmiddels lijkt de wal het schip steeds vaker te keren. En inderdaad, als je in een praatprogramma een talking head met zonnebril interviewt weet geen hond of het hoofd meent wat het zegt.
Wanneer de norm ontstaat is denk ik als een druppel een emmer doet overlopen. Aanstootgevend voor een meerderheid die daar publiekelijk blijk van geeft.
Het werkt als een fuik die zich langzaam maar zeker sluit, je snapt wel wat ik bedoel. Dat is wanneer de repressieve tolerantie zijn grens heeft bereikt.
Als men transparantie wil, zul je die ook moeten bieden, toch?
Naam:
catrinus
Datum:
18 augustus 2019
Beste Olean,
wij verschillen eigenlijk niet veel van mening. Misschien nuanceverschillen. Ik ben het grotendeels met je eens. Maar de vraag hoe ver moet je gaan met altijd maar begrip te hebben en vrijheid te geven aan mensen die deviant gedrag (voor enkele lezers en mijzelf - volgens mij afwijkend gedrag van de heersende norm), hoe ver kun je dat elastiek rekken tot dat het is uitgewerkt en de boel knapt.
Met andere woorden tot de tolerantie z'n maximum heeft bereikt. Eigenlijk gaat het stukje 'dragqueen' daar ook over. Ooit eens, ik meen dat het Jeroen Pauw was die een persoon met een enorme zonnebril interviewde en gewoon vroeg of die bril of kon - 'zo praat ik niet met jou' of iets van die streking zei hij. Hij had gelijk natuurlijk. Die figuren die vooral in de popscene, grote capuchons met enorme zwarte zonnebrillen en weet ik wat al niet doen om 'blijkbaar' onherkenbaar te zijn. Allemaal leuk en aardig - van mij mag het, maar het al of niet accepteren is dan denk ik een persoonlijke zaak. Ik vind het niet leuk die onherkenbaarheid en ben niet tegen het verbod - heb er begrip voor. Maar zoals gezegd waar ligt de grens. Wanneer ontstaat een norm - het verschuift altijd en er zit rek in als een elastiekje.
Een klein voorbeeldje, zoals wij met onze dieren omgaan(kippen, varkens, koeien en schapen)en natuur is niet bepaald fris te noemen, en langzaam verschuift die norm en gegarandeerd over 50 jaar of veel eerder al zullen we zeggen, net als met de slavernij, het was eigenlijk schandalig zoals in die jaren met alles omgingen. Mocht dit besef toch weer insussen dan zie ik het somber in voor de mensheid.
Naam:
Olean
Datum:
17 augustus 2019
Oké, Catrinus, die column had ik al wel gelezen, maar inderdaad niet meer bij te houden wie wat waar en wanneer eerder over hetzelfde thema heeft geschreven.
Ik deel je mening over de wansmaak van de allesverhullende tent en over wat ik dan maar de segregatiebevestigende functie noem.
Met je standpunt ('allah. ieder z'n ding') kan ik het echter niet eens zijn. De bestaande richtlijnen in semipermeabele openbare ruimten, zoals bus, trein en metro en gebouwen van onderwijs- en overheidsinstellingen zouden voor de draagsters op zich al voldoende aanleiding moeten zijn om het dragen van hun zwarte overgooiers af te zweren. Waarom zou je als kleine onbeduidende minderheid met zo'n radikaal(!) afwijkende kledingkeuze je in het maatschappelijk verkeer willen bewegen? Om de boel op de spits te drijven? Uit weerzin tegen de wijze waarop wij hen de gelegenheid bieden om zich te ontplooien, zich te ontwikkelen in een vrij en democratisch land (ik weet, valt van alles op af te dingen) los van onderdrukking en vrij van repressie?
Het is misschien ouwe koek, maar soms kunnen gedateerde begrippen weer hun waarde bewijzen in en door de actualiteit.
Repressieve tolerantie, jaja, uit de jaren zeventig, kon en mocht, maar het moest het niet te ver gaan. Deviant gedrag. Moest kunnen. Nog niks aan de hand, zolang er geen statement mee werd gemaakt. Opvallen mag, ook met een specifiek doel, zolang je de omgeving er niet mee kwetst. Uitdagend, maar dan in negatieve zin. En dat is nu juist mijn punt. Waarom zou je als kleine, repulsieve minderheid je zo opstellen dat je de overgrote meerderheid - in een buurt, een wijk, een dorp of in een stad - alleen maar tegen je in het harnas van je boerka jaagt? Handuitsteken om richting aan te geven bijvoorbeeld, laat staan om nader kennis te maken, lijkt me letterlijk en figuurlijk niet erg handig, winkelpersoneel is constant afgeleid en een bank binnenlopen lijkt me voor het ontvangstcomité ter plaatse ook geen pretje. Nee, Catrinus, het strookt gewoon niet met 's lands wijs en 's lands eer. In hoeverre er sprake is van vrouwenmishandeling is voor zover mij bekend niet aangetoond, maar het zal me niet verbazen als er uit onderzoek een heel hoog percentage rolt...
Naam:
catrinus
Datum:
16 augustus 2019
Beste Olean,
Vooropgesteld, ik lees ook lang niet alles wat op deze site verschijnt en ook niet alles op de site gedichten.nl. Ik weet het, je maakt keuzes. Maar als je de(terwijl ik dit schrijf) nog op nr.1 staande column 'Begrip en vrijheid' leest, dan zou je mijn mening ongeveer kunnen weten. Kort samengevat is die, dat ik het absoluut niet mooi vind, maar allah iedereen zijn eigen ding. Er lopen zoveel 'uiterlijke' rare onherkenbare creaturen in de grote steden. Maar voor de communicatie is het heel slecht, dus ook voor de integratie. Zie ook de commentaren onder de bedoelde column
Naam:
Olean
Datum:
15 augustus 2019
Beste Catrinus,
Over die situatie kan ik niet oordelen, heb hem niet gezien.
Maar wat ik me wel afvraag: wat is jouw mening over deze vernederende vorm van achterstelling van de vrouw, deze ontkenning van haar wezen, dit kortwieken van haar vrouwelijkheid, deze vorm van deprivatie van haar mogelijkheden tot communicatieve expressie, met als gevolg uitsluiting van een effectieve deelname aan vormen van maatschappelijke participatie waar Rutte c.s. het zo graag over had? Kijk, over een chador hoeven we het niet te hebben, die mogen ze gode zij dank in alle kleuren van de regenboog dragen - het kan ladylike zijn en zelfs flatteus.
Maar denk je dat er ook maar één woord van waarheid is als ze met droge ogen, verontwaardigd vanuit haar periscoop ons aankijkend, beweert dat ze het uit vrije wil draagt?
Naam:
catrinus
Datum:
14 augustus 2019
Beste Olean,
het is juist een van de weinige vragen die gesteld kunnen worden. Op de vragen waar jij antwoord op wil is het antwoord zo'n beetje bekend. En het doel onduidelijk. Die persoon voor paal zetten? Hoeft niet het dragen van een nikab doet dat zelf al.
Trouwens ik denk dat zij geen grap maakte; de situatie is grappig, want ze beseft amper dat diegenen die ze toe- of uitlacht, het niet ziet. Vermoedelijk zal het een geluidloze lach zijn geweest, dat dan wel weer uit voorzorg.
Naam:
Olean
Datum:
12 augustus 2019
Weer zo'n Holland-op-z'n-smalst conversatie. De verkeerde vraag en het nietszeggende antwoord.
Er grappen over maken doen we overal, dus doet zij het ook. Maar owee als er een serieuze vraag wordt gesteld...Waarom draagt u die nikab? Hoe voelt u zich te midden van vrijgevochten vrouwen in een vrij land als Nederland? Hebt u gestudeerd? Gaat u ook zo op sollicitatiegesprek? Doet u nog aan sport? Welke boeken leest u?En meer van dat soort confronterende vragen waar je als kijker veel wijzer van wordt dan die flauwe boerkagrappen met gehoorapparaten en zo...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)