Alle inzendingen over Sprookje Efteling Speuren

Een Meinacht op de Efteling: het welbekende ventje uit het verhaal van de reus met de zevenmijlslaarzen dacht eens na: "Ik wil graag de laatste tulpen zien, die hier nog in het park bloeien. Ja, elke nacht kan nu hun laatste zijn." Klein Duimpje liep van de slapende reus weg en ging in het donker op zoek naar tulpen.…

De vernuftige Efteling behoudt de fluisteringen der oudste volkssprookjes.…

Voor mij is dat niet meer als normaal, ik moet nog maar zien of ik 22 juni normaal naar binnen kan op de Efteling. Zo iets doe ik dus nooit meer: voor mij geen digitale betalingen meer. Ik zal bijtijds vertrekken en van alles meenemen om te zien of ik binnenkom. Dank je wel voor de nette service die ik gekregen heb, Juffrouw van de Efteling.…

Zwarte Piet en Sinterklaas precies eender, daar wordt geen vrij voor gegeven, niks hoor dat is zo ingeburgerd dat er geen vrij gegeven behoeft te worden, is geïntegreerd zeg maar, echter de klap, de mokerslag op de vuurpijl is nu dat de Efteling bepaalde racistische onderdelen aan moet passen.…

Onnoemelijk veel kerken en geestelijke groepen zijn bij elkaar een oceaan van grote golven, die met of zonder stormwind snel voortrollen. Hun waterruggen trillen onophoudelijk, grijpen daarbij als spitse handen, vol verlangen om snel te werpen en daarna des te meer op te vangen. Het denkende schuim wil hoog opspatten, tot tegen de wolken, maar valt…

Voor het eerst sinds lange tijd bezocht ik De Efteling. Herinneringen aan vroeger werden geopend, doorkruist door momenten uit het heden. Een beetje zoals het park is opgebouwd. Het Sprookjesbos is herkenbaar voor elk kind. Maar door de voortdenderende tijd inmiddels ook voor elke volwassene.…

Een tachtigjarige boerenknecht was tijdens zijn lange leven nooit ergens anders geweest dan in zijn dorpje, in de omliggende velden en boomgaarden. Dit was volgens de simpele man ook het hele aardrijk. Op een mooie zomeravond liep hij door de weilanden en graanvelden naar de horizon. "Ik ga nu eens naar het einde van de wereld," dacht hij. "Ja,…

Op de wijde bloemkroon zetelt met de nodige verschillen een kleine DRIE-IN-EEN. Genietend, dicht bij elkaar, doen hommel, bij en zweefvlieg zich tegoed.…

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het Wonderpark kwamen.…

De kaft vermeldde: "Efteling, wereld vol wonderen". Mijn broer houdt immers zo van "De Efteling". Bij nadere inspectie en inzage bleek het boekje blanco bladzijden te bevatten in tegenstelling tot de kleurige afbeeldingen van sprookjes die ik had verwacht.…

Als je de Efteling binnenkomt, loop je eerst een eind langs de brede hoofdweg. Even later verschijnt een sierlijk gewelfd dak, waarop een torenhoge schoorsteen staat. Die lange pijp straalt een warm welkom uit: "Kom hier in dit hartelijke eethuis.…

Er was eens een rode kerstbal. Aan de onderkant hing een touwtje en als je er aan trok, werden er een paar kerstliedjes van vroeger gespeeld. De kerstbal was al jaren oud, het rood was een beetje vervaagd. Hij had al in heel veel kerstbomen gehangen. Hij hoorde bij een familie, die elk jaar op kerstavond bij elkaar kwam. Vader, moeder, kinderen en…

Het was een paar dagen na kerst. De kerstboom en zijn versieringen vroegen zich af wat er met hen zou gaan gebeuren. 'Bij sommige mensen blijft de kerstboom lang staan, wel tot half januari,' wist een kerstbal te vertellen. 'Ja,' zei een slinger, 'maar er zijn er ook die ons al op Nieuwjaarsdag opruimen.' 'Ik heb op de televisie eens iets…

Er was eens een olifantje. Hij woonde met zijn vader, moeder, zusjes en broertjes in een hele grote tuin. Het was geen echte dierentuin, want er waren geen hekken en het was vlak bij een grote stad. De olifanten mochten vrij rondlopen in de stad en de kinderen gingen vaak naar de olifanten. Het olifantje was altijd heel verdrietig. Hij vond zíjn…

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen. ‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’ ‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een opschepper. Er zijn heus wel uitdrukkingen, die niet zo vleiend voor je zijn…

‘Ik ga een andere baas zoeken,’ zei de hond, ‘ik vind het hier niet leuk. De baas gaat nooit lang met me naar buiten, zodat ik kan rennen en spelen. Ik krijg nooit een aai over mijn kop.’ ‘Dan ga ik met je mee,’ zei de kat, ‘ik vind het hier ook niet leuk. Mijn kattenbak wordt bijna nooit schoongemaakt. Ik mag niet liggen, waar ik wil. En ik word ook…

Een eekhoorntje woont heel tevreden in zijn nestje in een eikenboom. Tot er op een dag mannen komen, die de grote eik moeten omhakken. Het eekhoorntje kijkt verbijsterd toe hoe ze zijn boom en zijn nestje weghalen. Hj moet dus op zoek naar een nieuwe boom. Hij zal naar een ander bos moeten, want in dit bos zijn alle bomen bezet. Daar hebben andere…

De meeuwen vliegen heen en weer boven het water. Op de kant staat een jonge meeuw jaloers te kijken. O, wat zou hij graag mee willen doen, maar hij durft niet. Hij heeft vliegangst. Hij heeft het vaak geprobeerd en er is niets mis met zijn vleugels. Maar als hij probeert te vliegen, blijft zijn ene pootje altijd op de grond staan. Hij durft het gewoon…

De kip is jarig. Ze heeft alle dieren van de boerderij uitgenodigd in de schuur. Als het gaat regenen, dan zitten ze lekker droog. Ze kunnen elk moment komen. Ze kijkt nog even rond of alles klaar staat. Op de kisten heeft ze het eten neergelegd dat de dieren lekker vinden. Lekkere hondenbrokken voor de hond, kattenbrokjes voor de kat, hooi voor het…

Het is een miezerige dag, het motregent. Vier tuinstoelen staan schuin tegen een tuintafel. ‘Wat een armoedig gedoe,’ moppert de eerste stoel. ‘Ik heb het koud,’ klaagt de tweede en hij rilt. ‘Onze kussens zijn lekker warm opgeborgen in een dichte kist. Maar wij staan hier in de regen en in de kou te blauwbekken,’ zegt de derde stoel. ‘Hou toch…

Het konijntje huppelt door het bos. Blijft af en toe stilstaan en huppelt weer verder. Hee, daar lopen zijn vriendjes. Hij rent erheen en even later spelen ze gezellig samen. Tot ze opeens een angstig gepiep horen. Nieuwsgierig gaan ze op het geluid af. Ze zien een vosje, dat met zijn pootje in een klem zit en hartverscheurend piept. Mamma Vos staat…

Er waren eens drie zonnebloemen. Ze stonden vlak bij elkaar, maar waren niet even groot. De rechtse was het grootst, de linkse, die was iets kleiner en in het midden stond de kleinste zonnebloem. Ze maakten wel eens het grapje dat ze net een vader, moeder en een kind waren. Dat was nog in de goede tijd, toen ze pas geplant waren. Later, toen de middelste…

‘Ik ben het zat!’ zegt de eikenhouten bank kwaad, ‘Die moderne stoel staat nu al weken vlak naast me.’ Hij heeft er meer dan genoeg van. Die stoel past niet in het deftige interieur, vindt hij. De andere meubels zijn het roerend met hem eens. Ze staan hier al jaren, ze zijn onverslijtbaar. De tafel met de zes stoelen, het dressoir, de staande lamp…

In een land hier heel ver vandaan woonde een prinsesje, Esmee. Ze was heel erg mooi en ook heel erg lief. Ze woonde in een paleis met een prachtige tuin, samen met haar vader en moeder, de koning en de koningin. Esmee voelde zich erg alleen, want ze mocht nooit buiten spelen met andere kinderen en er mochten ook nooit kinderen bij haar komen spelen…

Bloemen tonen hun geweldige mengeling van kleuren, waarin sterke felheid en zachtzinnig gemoed vloeiend door elkaar geweven zijn. Dit geeft sterke speurzin om verder te kijken, tot je ogen vol bonte duizeling zijn... Om eens in het Wonderbos te toeven als enkeling, en diep snuivend te happen in de kwasten en de verf, waarmee de voorjaarsbloei haar…

Lilith, jouw verhalen, die van 2014 tot 2018 op de site verschenen werden door de lezers verslonden. Jouw teksten met de tekeningen van de jouw bekende tekenares beschenen als een krachtig werkende vulkaan de gehele site. In die gloed leken de teksten van overige inzenders wel te verbleken. Wanneer zien we jouw vervolg op het verhaal "De sprong…

Het springende sprookje houdt eveneens van de veel eenvoudigere poppenkast. Wanneer deze ouderwetse voorstellingen voor kinderen worden gehouden, speelt het springende sprookje met mateloze geestdrift. Het geeft bijzondere kracht aan stem en handen van de poppenspelers.…

Eens, mirakels lang geleden, werd een prinsesje geboren. Bloedeloos was haar huid, haar lippen waren schraal en dof stonden haar ogen. Een foeilelijk meisje kortom. Toch waren haar ouders innig blij met haar en gaven daarom een groot feest. Iedereen was welkom, van heks tot hufter en freak tot fee. Behalve fee Freya toe Dertien, want die was berucht…

Lang geleden in een nabij dorp woonden Leo en Lea, een koningspaar met een kinderwens. Maar de koning was na een jachtongeval helaas onder de gordel verlamd en zat in een roltroon met straalmotor. Toen Lea langs de meanders van de Leie doolde met hangende schouders en een betonnen hoofd, hoorde ze langs de oever een schrei. Toen ze vooroverboog zag…

Thomas was een jongetje van twaalf jaar en was arm want zijn vader de boer was gestorven en zijn moeder was maar een gewone schoonmaakster, maar met een zorgzaam hart. Thomas liep met de ziel onder de arm want hij wist niet wat hij met het leven aan moest vangen, maar toch was hij wel tevreden en fantaseerde er op los. Hij kwam een oud vrouwtje tegen…