Het eekhoorntje
Een eekhoorntje woont heel tevreden in zijn nestje in een eikenboom. Tot er op een dag mannen komen, die de grote eik moeten omhakken. Het eekhoorntje kijkt verbijsterd toe hoe ze zijn boom en zijn nestje weghalen.
Hj moet dus op zoek naar een nieuwe boom. Hij zal naar een ander bos moeten, want in dit bos zijn alle bomen bezet. Daar hebben andere dieren hun nest.
De dieren van het bos kijken hem medelijdend aan.
‘Ik wil hier niet weg,’ huilt het eekhoorntje, ‘ik woon hier al zo lang en ik ken jullie allemaal en jullie kennen mij. Ik wil hier blijven, bij jullie. ‘
‘Dat willen wij ook,’ zeggen de dieren in het bos, ‘maar soms is het tijd voor verandering.'
Het eekhoorntje heeft net zijn wintervoorraden aangelegd op verschillende plekken. Dat kan hij natuurlijk niet meenemen.
‘Jullie mogen mijn beukennootjes en eikeltjes wel hebben. Ik kan het niet meenemen. Ik zal weer nieuwe voorraden aan moeten leggen.’
Hij neemt verdrietig afscheid van zijn vriendjes en gaat op weg naar zijn nieuwe woonplaats.
Na een poosje komt hij bij een bos dat hem wel wat lijkt. Ook daar staat een grote eik, daarin woont hij het liefst.
Voorzichtig gaat hij eens kijken, loopt om de boom heen en klimt eens naar boven. Ja, hier kan hij wel een nestje maken.
‘Hee, jij daar, wat moet dat daar,’ hoort hij opeens iemand schreeuwen. Een grote eekhoorn staat boos naar hem te kijken.
Het eekhoorntje klimt naar beneden en vertelt wat er gebeurd is en waarom hij hierheen is gekomen.
‘Hm,’ bromt de grote eekhoorn, ‘dat is erg vervelend voor je. Maar ja, soms zijn bomen ziek en moeten ze gekapt worden. Weet je wat? Blijf maar hier, in deze eik. Die is nog niet zo oud, die blijft nog wel een poosje staan.’
Inmiddels hebben zich aan de voet van de boom een aantal dieren verzameld die nieuwsgierig naar de nieuwe bewoner kijken.
‘Nog nooit een eekhoorn gezien?’ brult de grote eekhoorn, ‘Staan jullie daar niet zo nieuwsgierig te kijken. Help liever een handje. Dit eekhoorntje komt hier wonen en heeft takjes en mos en gras nodig om zijn nest te maken. Dus opschieten jullie en takjes verzamelen.’
‘Wat aardig van u dat u me helpt,’ zegt het eekhoorntje dankbaar.
‘Ja, ja, het is wel goed, hoor. En hoe zit het eigenlijk met je wintervoorraad? Je had zeker al nootjes verzameld?’
‘Ja, maar die kon ik natuurlijk niet meenemen. Ik moet dus weer een nieuwe voorraad aanleggen. En dat zal hier moeilijk zijn. Ik weet de plekken waar de meeste nootjes liggen nog niet. En ook zal het moeilijk zijn om ze te verstoppen, want ik moet de verschillende plekjes wel weer terug kunnen vinden. Het is allemaal nieuw voor me. Hoe moet dat nou?’ piept het eekhoorntje.
‘Geen probleem, ik help je dit seizoen er wel doorheen,’ zegt de grote eekhoorn.
En zo heeft het eekhoorntje een nieuwe woning.
Maar hij moet er heel erg aan wennen. Aan alles, aan de boom, aan zijn andere nest, aan de dieren, aan het bos zelf.
Hoewel het een prachtig nest is en hij een flinke voorraad nootjes heeft op veel plekjes, is hij toch vaak verdrietig. Hij mist zijn oude nest en zijn vriendjes in het andere bos.
Toch zijn er hier ook voordelen. Hij heeft een nieuwe vriend, de grote eekhoorn, die hem met alles helpt. En hem zelfs helpt om zijn plekjes met nootjes te onthouden. En de dieren zijn allemaal aardig.
Maar hij heeft heimwee.
En net als bij de mensen, de voordelen van zijn nieuwe leven, daar is hij meteen aan gewend, maar de nadelen, daar heeft hij elke dag last van. Hij voelt zich een logé in zijn eigen nestje. Er is te veel lawaai, de wind is hier kouder, de nootjes smaken anders en nog veel meer wat anders is dan wat hij gewend was.
‘Het moet wennen,’ zegt hij elke dag tegen zichzelf. En dat zegt de grote eekhoorn ook.
‘Het zal vast wel wennen’, zeggen de andere dieren, ‘we helpen je er wel doorheen.’
Maar het eekhoorntje is nog steeds heel vaak verdrietig.
Nadat het twee keer herfst is geweest en hij twee keer zelf nootjes heeft verzameld en verstopt, begint hij toch af en toe wat meer te wennen. Hij denkt wat minder vaak aan zijn vorige nestje. Hij ziet nu ook de voordelen wat meer. En probeert de nadelen wat meer te accepteren. Want in zijn vorige nestje was het ook niet altijd fijn.
Het eekhoorntje begint te begrijpen dat het nooit en nergens ideaal zal zijn. Dat er overal voordelen en nadelen zullen zijn. En dat het maar het beste is om te genieten van de voordelen en de nadelen te accepteren.
Want zo is het leven, denkt hij wijs.
... Sprookje ...
Schrijver: Ineke Dijkhuis7 mei 2023
Geplaatst in de categorie: overig