80 resultaten.
Vergankelijkheid.
beschouwing
3.5 met 2 stemmen
128 Vergankelijkheid herinnert aan onze rol in het web van leven. Poëtisch vertaald: Vergankelijkheid is de nederige leraar die ons toevertrouwt: Jij bent niet de spin in het web, maar één draad in het eeuwige weefsel van leven. Wees zacht. Geef terug. Vertrouw de cyclus.…
Vergankelijkheid
beschouwing
1.5 met 12 stemmen
777 Ik leg mijn koude handen tegen mijn wangen en kijk mezelf aan. In mijn ogen probeer ik te lezen hoe ik mij voel. Mijn buik rommelt wat als ik mijn bekken kantel. Mijn schouders trek ik naar achter, dat ziet er al minder zielig uit vind ik. Ik tover de mist weg met mijn elleboog, ik wil dat deze troostende handen mij niet loslaten.
Ik tuf in de wastafel…
VERGANKELIJKHEID
beschouwing
0.0 met 1 stemmen
820 Aan de dichte struik hing een grote, klokvormige bloem, die prachtig roze glansde.
Het gras voelde zich vereerd dat er zo'n geweldige, geurende kroon boven hem hing.
"Bewonderenswaardige bloem, wij zijn trots om zo'n koningin als u te hebben." zeiden alle groene sprietjes tegelijk. "Weest u blij met uw gewillige onderdanen!"
Het roze van de…
bewering
3.6 met 8 stemmen
673 Nee, de sterke kern ervan is het besef dat alles wat we kunnen zien en betasten vergankelijk is. Juist het onzichtbare is van eeuwigheidswaarde.…
bewering
4.2 met 10 stemmen
418 Alles wat wordt geschreven is vergankelijk.
Reeds bij het schrijven sluipt vergetelheid in de taal.
Wanneer het laatste punt is gezet heeft de betekenis van
het relaas al veel aan kracht ingeboet.
Misschien zijn er nog enkele lezers die hechten aan dat
wat was, en juist daar houdt de schrijver van dit stukje
zich graag aan vast.…
bewering
5.0 met 3 stemmen
368 Wat is,
is al spoedig
wat was...…
Voortstrompelend, met een arm om de schouders
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
215 In de hal bevindt zich een "lichtkunstwerk" dat mogelijk verbeeldt hoe fragiele, kwetsbare en vergankelijke lichamen hier doorstraald worden door de weldadige en genezende zegeningen van de radiologie.…
Ziel op het doek
hartenkreet
4.3 met 9 stemmen
740 Het bruikbare van schoonheid niet door vergankelijkheid aangeraakt.
De bezielbare stolling na dwaze momenten van eindeloos lijkende worsteling, wanneer het begrensbare bereikbaar wordt, opeens dat moment van voor de schildersdood.…
Zijn eerste en enige liefde
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
240 Maar de secondewijzer vernietigt genadeloos en meedogenloos de atmosfeer van geluk, het exotische parfum dat wij mogen opsnuiven als wij jong zijn, de flamboyante, stralende beelden in onze spiegels
De jeugd vormt een kortstondige rimpeling in het meer van ons leven, veroorzaakt door een incidenteel briesje en een lichtvlek op de muur van de tijd, vergankelijk…
De herfst zet je aan het denken.
dagcolumn
4.1 met 16 stemmen
258 Ze gaat een beetje dood en laat ons zien dat alles vergankelijk is. Een heel jaar aan groei valt er in die paar weken af, letterlijk naar de grond. Het wordt opgenomen door die zelfde grond.
Ik herken mijzelf hierin toen ik jonger was en ook die boom, nu gaan dingen uitvallen.…
ONZE MAN 6
verhaal
2.7 met 6 stemmen
1.055 De herfst deed hem bij het ouder worden ook wat meer naar binnen kijken , naar zichzelf en de vergankelijkheid van alles. Van een oude, kwetsbare man die na een lange tocht door alle seizoenen heen, in de winter van zijn eigen leven was aangeland.…
Jeruzalem: een stad in een stad......
verhaal
4.0 met 1 stemmen
226 En het kabbelende, rustige water van het Wilhelminakanaal stroomt onvermoeibaar en murmelt ten eeuwigen dage zachtjes een lied dat vast en zeker gaat over vergankelijkheid en dat de wijkbewoners troost en in slaap wiegt.....…
Zo verglijdt een leven......
verhaal
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
924 Twee grote, rechthoekige biljarttafels staan opgesteld in een lokaal van het Buurthuis. Koperkleurige lampen werpen hun schijnsel op het groene laken en op de bonte ballen. Enkele 65+-heren slenteren en schuifelen schijnbaar onverschillig rond de tafel tot ze "aan stoot" zijn.
Nu is er tijd voor vrije tijd.
In de fabriek, in de werkplaats of op…
PIEK EN STIP
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
244 Die machtige sneeuwhoofden en -ruggen van het hooggebergte dagen met hun trotsheid de mensen uit tot vermakelijk spelen met gevaar.
Al glimmend of schitterend beelden ze de zege, die behaald wordt na zware inspanning vol vermoeienis.
Hun zuiver wit en steile rotsen herbergen onnoemelijk veel leven, onzichtbaar, microscopisch klein: de nietigste dwergen…
Reis
beschouwing
3.7 met 3 stemmen
355 Op de tijdelijkheid en de vergankelijkheid. Op de illusie dat we iets werkelijks kunnen betekenen. Alles wat we zijn zijn reisgenoten tussen de wieg en het graf. Laten we die reis zo onvergetelijk mogelijk maken. Of heb er schijt aan. Alles mag, als het een ander maar niet schaadt. Die reis ga je, of je nu wil of niet.
Bon voyage!…
Wenken voor het ideale stukje
column
4.4 met 10 stemmen
460 Je leidt die in met een schuine blik op het weer, de metafoor van voorbij drijvende Hollandse wolkenluchten, de melancholie van de vergankelijkheid aangelengd met een toefje menselijk onvermogen. Ga harde feiten uit de weg, ontwijk het benoemen van de gietijzeren mening, die toch voor ieder ander in te ruilen is.…
"Hoeve Strobol" in het late seizoen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
365 In het witte busje, dat de reclameteksten op haar buitenkant draagt, legden we de lange weg naar St.Oedenrode af, terwijl onze blikken rustten op het Brabantse landschap dat voorbijgleed aan onze ogen als het eindige, vergankelijke leven.…
Veen komt door
dagcolumn
4.2 met 4 stemmen
397 Met klassieke thema’s vergankelijkheid, dood, afscheid, liefde en zingeving. Genaamd Robin Veen, geboren te Monster maar aangegeven in Den Haag. Meteen extra kronkelig op aarde geworpen - naar Sartre. Debuterend thans met ‘Ga hier aan land’.…
Hospitalet del Infante
verhaal
4.6 met 8 stemmen
920 Voor we vertrekken breng ik een laatste bezoek aan het huis, monument van geluk maar ook van vergankelijkheid. Ik neem de pop met het porseleinen hoofd mee naar huis, ze lacht naar me.…
Levenloos
beschouwing
5.0 met 2 stemmen
290 Het boeddhisme ontkent niet dat een steen anders is dan een mens, maar benadrukt dat: Alles onderling afhankelijk is, alles vergankelijk en leeg van vaststaande identiteit is en zelfs schijnbaar levenloze dingen een rol spelen in het web van karma.…
't huis te vraag
hartenkreet
3.4 met 11 stemmen
859 Ik haal mijn hart op aan mijn geliefde vergankelijkheid en zie allerlei oude bomen en een ongelooflijk weelderige groei van klimop deels over graven en zerken, de paden zijn vrijgehouden. Ik ontwaar kastanjebomen en een toverhazelaar. Het lijkt of deze laatste ook is overleden, echter in verval blijft het zijn grilligheid behouden.…
Herfst
verhaal
3.2 met 12 stemmen
445 Sommige noten doen haast pijn omdat de schaduw van vergankelijkheid en afscheid erin besloten ligt. En als je reikt naar de betekenis zijn ze alweer weggewaaid. Ik rek mijn vingers in nieuwe martelende grepen en zet de versterker een klein stukje open.
Buiten buigen de iepen nog vol in het blad. …
De bezittingen van een kind......
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
206 Zo vergleed al snel de vergankelijke tijd van mijn jeugd en verloor ik mijn kinderlijke speelsheid en onschuld al te snel toen zij plaats moesten maken voor de ernst van de Gallische Oorlog dan wel van de geavanceerde moderne varianten daarvan zoals de Wapenwedloop, die in de media fluks en botweg werd uitgemeten met als schijnbaar onvermijdelijke afloop…
autobiografie
4.0 met 8 stemmen
497 Natuurlijk had een echte bloem met zijn gevoeligheid voor tijd en vergankelijkheid een intensere invloed gehad op het humeur van Bjarne, maar deze tijdelijke oplossing bracht nieuwe hoop op voorjaarsdromen.
Het beangstigde Bjarne soms dat er zoveel negatieve gebeurtenissen in de wereld gaande waren.…
Een kwetsbaar, wankel, vergankelijk maar onvervangbaar bezit......
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
254 Zal ik me altijd je kamer blijven herinneren, je kamer met de fauteuils die dienden voor onze gesprekken; gesprekken die we voerden onder het licht van de zomer, onder schaduwen en regen van de herfst en terwijl het buiten een witte wereld was?
Zal ik later blijven denken aan het tafeltje waarop je - gevoelig - spulletjes gerangschikt hebt - koffiekopjes…
Wil ik leven op de maan?
verhaal
3.7 met 3 stemmen
1.073 Zal ik sneeuw proeven, koud als ijs, in de wetenschap dat zij vergankelijk is. Voel ik de wind, strelend zacht, als de herinnering van een fluisterende stem.
Aanvaard ik regen, verkoelend fris, waarna de zon weer kleuren zal. Proef ik lucht, schoongespoeld, met volle teugen, ademloos.
Laat mij dus maar hier, alvast nog wel voor even.…
Jurkje
verhaal
3.4 met 12 stemmen
666 Jurkje was een sensuele vroeg rijpe meid met de vergankelijke schoonheid van het vlees. Door de aard van die schoonheid zal ze over tien jaar minder aantrekkelijk zijn en het uiterlijk van haar moeder bevestigde dat.…
Neverending story
hartenkreet
1.5 met 2 stemmen
273 Woorden kunnen nu eenmaal de natuurlijke vergankelijkheid niet doen keren. Het schrijven zal nog wel enkele eeuwen voortduren, maar ik weet nu waarom ik zoveel waarde aan vergetelheid hecht, de waarheid is niet vast te leggen, het leven loslaten is de ware kunst. Zoals Boeddha dat bedoelde.…
Koffer
beschouwing
2.2 met 5 stemmen
294 Proust wilde de vergankelijkheid van de tijd tot bestendige kunst transformeren. Hij realiseerde dit door het geheugen centraal te stellen, door associatieve patronen van de onbewuste herinnering te centraliseren.…
autobiografie
4.6 met 5 stemmen
310 Het woord “Vergankelijkheid” kwam telkens terug in het artikel, het was duidelijk dat de recensent onder de indruk was van het werk van deze kunstenaar en diens tentoonstelling in Parijs. Bjarne legde het krantenartikel onder de scanner om het te bewaren op zijn computer.…