Alle inzendingen over VERHUIZEN

Zo word ik geconfronteerd met een kennisje dat gaat verhuizen en wat is er vervelender dan je hele leven in te moeten pakken, alles door je vingers te laten gaan, in dozen te stoppen ect.ect.…

Misschien hoorde dat bij verhuizen, misschien behoorde je de tijd te nemen afscheid te nemen van je huis en je leefomgeving. Misschien wel ja, maar misschien ook wel omdat je de tijd had je te verheugen over alle positieve en nieuwe dingen die aan de nieuwe woonomgeving vast zaten.…

Het is volbracht. De tijd in de "logeerwoning" die voor mij was ingericht met de hoogstnoodzakelijke voorzieningen is voorbij. Ik heb afscheid genomen van de trouwe klok aan de wand die de nutteloos gepasseerde uren wegtikte, van het veel te ruime tweepersoons bed waarin ik geen partner mocht verwelkomen, van het bankstel en van de eettafel, omringd…

De situatie met de huisbaas begon uit de hand te lopen. De kamer was duur. Ik had weinig te besteden, en ik had er totaal geen privacy. Zodra ik beter was, besloot ik per direct de huur op te zeggen. Hij reageerde chagrijnig, maar stemde uiteindelijk toch in, en hij gaf me het sleutelgeld terug, want dat had ik nog te goed. Mijn zes jaar oudere vriendin…

Binnenkort ga ik voor de 41ste keer verhuizen. Na ca. 14 jaar in hetzelfde huis gewoond te hebben (lustrum?). Samen met een huisgenoot, met wie ik lief en leed gedeeld heb. Na lange overweging neem ik een stapje terug en heb besloten om in een beschermde woonvorm te gaan wonen.…

De houten vloer, het douchegordijn en de koelkast mocht hij voor een prikkie overnemen. De hoge barkrukken aan de ingebouwde toog wilden ze graag meenemen. Deze waren immers door beide vaders van het jonge stel gemaakt. Emotionele waarde of zoiets. Stad en land afgezocht. Deze hoogte was nergens te krijgen. Vanaf een stoffige zolder in een nieuwbouwwijk…

Verhuizen....brrrrr…

Toen ik dertig jaar was en dat is al weer ruim zestig jaar geleden, kreeg ik voor het eerst een huurwoning als vrijgezel. Niet in Amsterdam, maar in een dorp in Drenthe. Dat was mijn grote wens, lekker rustig wonen. In genoemde stad woonde ik bij een hospita, een aardige Indische mevrouw. Zij had haar man verloren toen hij in de oorlog in een Jappenkamp…

Bij de vroegere poort aan de Noordzijde van de Efteling stond een stenen, zwarte pelikaan op een hoge sokkel. Terwijl deze vogel voortdurend een straal water uitspoog, verwelkomde hij de binnenkomende bezoekers van de Efteling. Vele jaren was hij het eerste beeld, dat de mensen zagen als ze in het Wonderpark kwamen. Maar die poort verdween om plaats…

Ze nam het schoonmaken van de lege tijdelijke woning na de verhuizing voor haar rekening. De verhuizing werd op advies van Berend weer door de studenten verhuisservice gedaan, die rekenden een redelijk tarief voor een verzekerde verhuizing. Die wisten waar ze mee bezig waren.…

Verhuizen blijft een verborgen ramp waar veel te weinig aandacht voor is.…

(Ook de geur van stijfsel en behangerslijm zal me altijd aan onze verhuizing herinneren.…

Bovenop de hoge, rotsachtige bergtop stond een stevige hut. Het dak werd gesierd door een mooie vlag: een rode doek met twee gele en twee zwarte driehoeken erop. Zelfbewust toonde de vlag zijn kleuren in het felle zonlicht. Daarbij keek hij nadenkend naar de nog hogere sneeuwtoppen, die zijn woonplek omgaven: "Die witte spitsen staan ver van mij…

Toen ik het kobaltblauwe straatnaambordje met daarop de witte letters "Wattstraat" weer zag, wist ik: hier heb ik eens geleefd, gedroomd en gestudeerd in het krakkemikkige pand; de etage in de nabijheid van het kerkhof en van het gebouw met de benaming "Mater Dei" waar mijn jeugdvriendin zich eens had bekwaamd in het vouwen van lakens. Vader was…

Ik ga verhuizen.…

Ze verklaarde uit Zuid-Amerika afkomstig te zijn (asblond haar, enigszins vervallen en van mijn leeftijd) en naar haar zeggen had de verhuisdrift haar in zijn greep (zoals wel meer voorkomt; men verwacht dat het grote geluk om een straathoek op de loer ligt en dat men het kan kopen als een pak suiker in de supermarkt; men sleept zijn ziel over de wereld…

Klopt, mijn buurvrouw heeft verteld dat zij met haar gezin naar Breda wilde verhuizen. Maar dat was ondertussen al weer drie jaar geleden. Ja, natuurlijk heb ik soms wel eens gevraagd: “Hoe staat het met Breda?” Buurvrouw vertelde dan dat het met de puntentelling niet echt erg hard ging. Zo ging de verhuizing bij mij weer naar de achtergrond.…

Vandaag is het de dag van de verhuizing. Tevens de dag dat ík eens een briljant idee heb! Kwestie van even naar de supermarkt lopen en… ‘Mevrouw Stieltjes?’ hoor ik een van de verhuizers zeggen. Aan hun gewauwel te horen zijn het er twee, ik hoor de ander zeggen: ‘Goed werk, de grootste doos hebben jullie al voor de deur gezet, dat scheelt.…

Hiddema niet te verhuizen naar Den Haag. Liever niet zelfs!…

Het kostte me als Groninger zo'n twintig jaar om me na mijn verhuizing Fries te voelen onder de Friezen. Kun je nagaan hoe lang het duurt voordat een Marokkaan, Turk, Pool, bosjesman of Chinees zich hier thuis begint te voelen.…

- verhuizen van NPO Radio2 naar Talpa. Kan de publieke omroep dit verlies aan? Krijgt John niet te veel macht in medialand met coryfeeën als Gijp, Derksen en Ekdom?…

Ik heb sinds deze week, als vrijwilliger, een nieuw adresje. Ik bezoek op geregelde tijden iemand die, om wat voor reden dan ook, eenzaam is. Dat er in de huidige maatschappij veel eenzame mensen zijn, mag dan wel algemeen bekend zijn, maar om iemand bereid te vinden om dat toe te geven en dan ook nog eens een vreemde in zijn/haar leefomgeving toe te…

Geboorte van dochter, verhuizen naar een andere woning en daar de geboorte van zoon. Vele ziekenhuisfoto's van de kindjes, veel meegemaakt in die tijd, toen óók al. Vakanties, en de eerste buitenlandse vakantie naar het voormalige Joegoslavië. In België de Ardennen en ooit een last-minute naar Spanje.…

We stonden net in de kamer, toen de vrouw binnenkwam. Mijn moeder zag haar bank, herkende haar lamp, keek me vragend aan. Mijn broer zette de stoelen om de vertrouwde eettafel. De vrouw stak van wal om ons te berispen op de grote hoeveelheid spullen, dit kon zo niet. Ik voelde mijn hoofd gloeien, zag mijn moeders gezicht. Hadden we voor niets ons best…

Hij wilde ook verhuizen. Het liefst zo spoedig mogelijk. Hij wilde weg uit de Spaarndammerbuurt. Hij had er naar zijn zin gehad. Er waren mooie tijden geweest, maar er waren ook vervelende dingen gebeurd. Hij wilde in een andere woonruimte verder met zijn leven.…

“Ik ga binnenkort verhuizen Violette. Ik kom te wonen in de zijstraat van de drukke Amsterdamse Wibautstraat. Je kunt in de avond de trillingen van de metro voelen in je bed. Ik moet nog een heleboel spullen wegdoen en bij de vuilnis zetten. Ik spreek je na de verhuizing wel weer.”…

Hij wordt vergeetachtig, we noemen het nog geen dementie want dat woord ; daar trekt hij z’n neus voor op en reageert: dement, ik? Hoe kom je erbij? Dus we herhalen tot in den treure alles wat we al eerder zeiden, op herhaling als het ware…. Hij is vergeetachtig en ach dat zijn we allemaal wel eens maar dan komt er een heel raar verhaal want, hij…

En mijn leraar Nederlands uit Meedhuizen zei dat wij in de toekomst wel twee keer van beroep zouden moeten verhuizen. Hoe had hij van tevoren ook kunnen weten dat je tegenwoordig van twee beroepen al niet meer kunt leven? Kind, je hebt groot gelijk. Volg je gewoon je hart en laat je leraren Spinoza eten….…

De maand van de verhuizing was aangebroken. De tweede maand van het jaar 2021. In de eerste dagen van de maand was Bjarne met Berend aan het schilderen in de gerenoveerde woning in de Oosterparkbuurt. Het was een flinke klus, maar de gedachten aan de geldbesparing gaven de burger moed.…

Dat elke eerste vrijdag van de maand – ik noem maar een dag - het volledige Europese ambtenarenapparaat met containers in de weer is om het hele zootje naar Straatsburg te verhuizen? En het ergste is: het moet ook allemaal weer terug natuurlijk. Wie verzint zoiets! Zie je het voor je.…