Alle inzendingen over dochterlief

Omdat de zorgen van moederkloek voor een groot deel worden geclaimd door zoonlief, is er minder directe aandacht voor dochterlief. Dochterlief merkt dat broerlief extra aandacht krijgt en gooit haar vrouwelijke eigenschappen in de strijd om extra tijd en aandacht van moederkloek.…

Omdat de zorgen van moederkloek voor een groot deel worden geclaimd door zoonlief, is er minder directe aandacht voor dochterlief. Dochterlief merkt dat broerlief extra aandacht krijgt en gooit haar vrouwelijke eigenschappen in de strijd om extra tijd en aandacht van moederkloek.…

Morgen ga ik naar een kinderfeestje, dochterlief van mijn beste vrienden verjaart. Vraag me af wat dit keer mijn rol is, vorig jaar piraat. Maakt eigenlijk niet uit, ik ga er voor, kinderen hebben altijd gelijk. Ik stem in.....…

Wind en regen getrotseerd, broertje geholpen met zijn nieuwe thuis, kast in elkaar geschroefd voor dochterlief. Het leven is zo slecht nog niet, ik ben wel moe en aan slapen toe. Niemand wilde hem hebben toen mijn moeder overleed, maar morgen ligt die lieve opa weer op mij, zo dik als hij maar wil. Deze kater wens ik elke morgen.…

Dochterlief, ik hoop dat je geleerd hebt van mijn fouten.…

En hoewel ik altijd erg mijn best deed om niet op mijn moeder te lijken, betrapte ik me erop, met de toen nog peuterende Dochterlief door de kamer te huppelen, daarbij hetzelfde liedje zingend dat mijn moeder altijd zong. We zijn weer heel wat jaren verder en wat denk je?…

Dochterlief reageert verbaasd: “Kan je voet ook slapen?” Tijd om dat ding wakker te maken dan. En dus neemt papa - je kent hem - het vermoeide lichaamsdeel liefdevol onder handen. Luttele seconden later is de voet ontwaakt. Hij kan ook alles, die man. En wat is zijn beloning?…

Het is nu na twaalven, ik gooi er nog even een rave tegenaan in mijn stereo, dochterlief heeft dat voor mij vastgelegd op een cd'tje.…

Heleen moddert voort, zoonlief geilt moeders naar zijn klasgenoten en dochterlief koopt zichzelf om met een reisje zon, wat een nepgezin. Beatrix, een vrouw die zichzelf heel arrogant koningin der Nederlanden noemt, laat een schildpad los in de branding van een tropisch eiland.…

Voor hetzelfde geld raakt dochterlief compleet van slag en ze is al in de war. U begrijpt. Er is geen kapper in Nederland verknipt genoeg voor de kuren van dat vlooientheater en gelukkig maar... Desnoods lijk ik sprekend op mijn verbeelding na, is het altijd de schuld van de media? Klasse is een vak apart, my dear.…

Dochterlief is nerveus. We gaan naar zwemles, voor de allereerste keer. Een historisch moment. Maandenlang heeft ze me verwijtende blikken toegeworpen: wanneer mag ik nou? Haar geduld werd zwaar op de proef gesteld. En anders mijn geloofwaardigheid wel, met dank aan die meneer van de kassa.…

Heel raar, maar nou was het toch een rare dag want we moesten dochterlief gedag gaan zeggen, die vertrok voor tien dagen naar het verre Amerika. Een tiendaagse gewonnen studiereis, gewonnen met 19 anderen. Heel mooi voor haar, echt geweldig maar ik kan geen afscheid nemen, dus wegbrengen is geen optie, maar gelukkig werd ze vanmorgen opgehaald!…

Dochterlief gaf geen krimp, ze hield de kaakjes stijf op elkaar. Meer dan een beginletter kon ik haar niet ontfutselen. De A: aha, arretjescake? Apfelkorn? O nee, ik wist het: aardbeien? Vergeet het maar. Niets van dat al, tenminste: niet dat zij wist. Vaderdag. Ik weet het nu zeker, het is de mooiste dag van het jaar.…

Nou was het dus heel de dag al nat buiten en had ik dochterlief gevraagd om ons te rijden, geen punt mam. Zo staat ze voor de deur en nam gezellig ( lees afleiding ) kleindochter mee.…

Dochterlief haalde me op en we waren net op tijd. Nou moet ik bekennen best wel eens een musical te hebben gezien, maar bij een jeugdtheater wist ik alleen maar dat alles thuis in het teken stond van repeteren, repeteren en oh ja, nog eens repeteren!…

Lijkt me daarom sterk...of het opofferen van dochterlief de familienaam nou wel zo ten goede komt en kan moord überhaupt nooit een laatste eer bewijzen. Dus van moederskant is niets waard...komt de zwakste schakel toch echt van vaderskant. U weet het even niet meer? Of wat zullen de buren wel niet denken?…

Zondagmorgen, eega heeft het benauwd (COPD), hoest tot ie groen en ellendig ziet, ik bel eerst dochterlief en dan toch maar de HAP, ik hang twintig minuten in de wacht want tja, een stem zegt wel elke 15 seconden dat ik op de 1 moet drukken als ik in levensgevaar ben, maar dat is in mijn ogen niet het geval...dus ik hang, met recht.…

Pas als de aftiteling eindelijk begint wordt de belangrijkste Sylvana-drijfveer duidelijk: moeder Simons, trots op dochterlief.…

Dochterlief vraagt: mam, heb jij een colbertje en bijpassende broek? Ik moet formeel gekleed naar een bijeenkomst, maar vind het zo zonde om zoiets voor één keer te kopen?…

Dochterlief, de jongste, wil wèl mee naar binnen, maar 'alleen als jullie heel dicht bij me blijven'. Volgens mij zit het in de genen, dat bijgeloof. Of is het een kwestie van boze ogen? We houden tante Maria in de smiezen!…

Op mijn vrije dag heb ik mezelf bij mijn dochter en zoon gezet om met hun te spelen, waarop dochterlief zegt: “Mama, ga weg, we hebben jou niet nodig om te spelen”. Oké, niet verlegen om mama’s aandacht dus. Na een weekje gepieker, gebroken nachten en veel te vroege ochtenden, besloot ik ’s avonds maar eens vroeg naar bed te gaan.…

Ik kijk dochterlief aan en weet al genoeg, ze is zwanger! Haar gezicht straalt het gewoon uit, dat kan iedere gek zien. Wie? Ik heb geen flauw idee, ik mompel iets over een vurige minnaar en vertel dat ik helaas geen naam door krijg. Ruziemakend lopen ze de deur uit. Ik heb alweer genoeg gewerkt voor vandaag, ik neem nog een bak koffie.…

Dan belt dochterlief, die tegen narigheid aanloopt vanwege de op handen zijnde lockdown, lastig maar het is niet anders en zo, vergat ik jou even, niet met opzet maar door de drukte want weet je, nee zeggen tegen mensen die langs willen komen is geen optie, je bent nu alleen wat langer bezig met: binnen laten, handen wassen, op afstand houden, niet…

Wat een luxe zeg, een ongekend genot (lees maar van niet hoor) want kijk, ik had online broeken besteld met behulp van dochterlief dat dan weer wel en die kwamen afgelopen week op verschillende manieren binnen, een pakket werd door de postbode netjes boven afgegeven, het tweede pakket heeft de beste man ( of vrouw) in de brievenbus gekregen!…

Zij en dochterlief fantaseerden wel eens over het beruchte ongelukje in een klein hoekje. Immers, thuis sneuvelden er zoveel alleenwonende ouwetjes. Regelmatig worden we door dergelijke berichten opgeschrikt. Nou, de dames kregen hun zin. Door complicaties na een operatie lag de oude baas hulpeloos thuis, verstoken van enige hulp.…

Als dochterlief dan ook nog blijkt te sukkelen met haar schoenen is mama helemaal niet meer te houden. En dan heb je ook nog van die mensen die blijkbaar het verkeerde vak hebben gekozen. Die alleen maar kunnen zitten mokken tijdens hun werk.…

Dan maak ik ook geen sterke beurt bij dochterlief. Maar dan dat ene blaadje, dat is wel opvallend leeg, dat is vroeger wel eens anders geweest, dan stond daar een of andere mededeling in geheimtaal ofzo, ter herinnering aan deze datum. Dan moest er een bloemetje gehaald worden wat de dag tevoren was besteld.…

Maar dan ga je met dochterlief in de Halve Maen, ofwel het schommelschip. ‘Goed aan de voorkant pap want dan gaan we lekker hoog.’ Plots voel je spetters terwijl het een stralende zomerdag is. Tot je ontzetting zie je aan het andere uiteinde van het schip iemand overgeven.…

Als later dochterlief belt samen met kleindochter zeg ik: zie je het voor je, als we zelf 4 meter rails hadden moeten halen, rijdend op de scootmobiel, we hadden geheid de voorpagina gehaald! Lachsalvo’s klinken over en weer, het enige wat ik me nu afvraag is: alles komt echt in drieën, ben toch benieuwd wat er verder nog.........…

En wat te denken van de ouders van het meisje die in plaats van een pittig gesprek met dochterlief en haar vriendjes er voor kiezen aangifte te doen? Ik zeg niet dat het niet begrijpelijk is, maar wat schiet je ermee op? Nu voelen alle betrokkenen zich pas echt genaaid. En hoe zit het met de rechter?…