Alle inzendingen over druilerig

Zou het dan misschien zo zijn, dat mensen de rommel die ze gekocht hebben op die datum, weer kwijt willen op deze druilerige zondag? Tja dat is natuurlijk ook een optie.…

Als ik zo in de druilerige regen zit ....geknield en geriefelijk voelend ....levend wezentje Max....tegen me aan....dan besef je ineens waar alles voor staat....de regen vandaan komend waar een soort van vrede heerst....de regen heeft al heel wat gezien....als een soort van kleine oogjes kunnen ze dan naar onder vallen....soms kunnen het ook grote…

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht.…

Ik kijk even naar buiten en besef dat het komt door dat druilerige sombere weer. Maar ach, melancholie heeft ook iets moois in zich, alleen dat dansen al – iets vertederends toch of niet soms?…

Prozatekst: Het is druilerig weer. Fijne druppeltjes tikken op bladeren en takken, geven het bos een enigszins nevelig aanzien. Zo hier en daar staan varens, die niet als hun meeste soortgenoten nu bruin en dor zijn, maar nog hun groene kleur van de zomer hebben. Rondom deze planten fladderen en springen koolmezen heen en weer .…

Op een druilerige dag zoals vandaag, je niet drijfnat thuis wilt komen van een onfortuinlijk ritje, je eigenlijk toch buiten niks te zoeken hebt zit ik, zonder de verwarming aan, zonder verlichting eveneens me iets af te vragen!…

De sfeer in Tilburg is duister, desolaat en druilerig, maar in januari kun je niet anders verwachten....…

Buiten een druilerig landschap: regendruppels hechten zich aan uitbottende takken en ik zie een kunstzinnig standbeeld van moeder en kind dat de innige banden van het bloed suggereert, die nooit vergaan, die mij ook nu nog beheersen, nu je rust bij de oude eik waar ook Vader voor altijd verblijft.…

Dat klopt eigenlijk niet want de buien die neerknallen liegen er niet om, maar een kniesoor die daarop let, nietwaar? De tekst is grappig net als de halve dag die er inmiddels opzit, een vruchtbare dag ook nog want: afhankelijk van het weer, doen we boodschappen, heerlijk de aanbiedingen aanvullen in de kast, of ernaast als het qua hoeveelheid niet…

De roze loper, die op Roze Maandag onze lhbti-ers had verwelkomd, lag nog uit en voerde ons naar het centrum. Onze Kermis is de grootste van de Benelux en ze verwelkomde ons ook vandaag. Een voor sommigen en met name voor kinderen angstaanjagende gestalte van een soort voorhistorische aap is opgesteld aan de Spoorlaan. Een klein glanzend grijs olifantje…

Druilerige voorjaarsregen was het decor van de lente in Amsterdam. En ook de wind liet zich met graagte gelden. De mensen op straat worstelden met de paraplu of waren gekleed in waterdichte regenpakken. Het lukte Bjarne niet om droog te blijven. Toen hij thuis was, moest hij zich omkleden. Even later genoot hij van een warme kop koffie.…

Ik pakte mijn tas, deed het licht uit, het lokaal op slot en op straat zag ik in de nachtelijke druilerige regen alleen vreemdelingen op weg naar hun voor mij onbekende bestemming. De studenten waren verdwenen in de stad.…

De hele middag regent het al, druilerig, zonder onderbreking. Het onafgewerkte nest ligt er triest en verlaten bij. Ik zal ze missen, het jonge paar.…

De verregende pennenheld kwam te laat, omdat hij zijn auto maar moeizaam kwijt kon, hij vond tenslotte een druilerig achterafsteegje met de angst of hij zijn auto (maar Marcel toch!) wel weer zou vinden in deze crimineel beruchte stad en die angst lag dan ook voortdurend op zijn gespannen, teruggetrokken lippen.…

Vandaag is er de confrontatie met een druilerige depressieve grijze regenochtend in december en een stevige tegenwind. Het opstaan uit bed ging al wat stroever vanochtend. Ik ben denk ik wat vermoeid van de week en ik had de weersvoorspellingen gezien.…

Bedankt, lieve Johan, want als het aan jou had gelegen en als je in de mogelijkheid was, dan had je mij zeker op een volgende druilerige avond onthaald met een donkerrode Bordeaux en me je exemplaar van 'Une Saison en Enfer' zelfs laten opeten!...…

Het weer is druilerig. De miezerige regen sijpelt langs mijn regenjas naar beneden op mijn schoenen, die al iets doorweekt zijn van de lange wandeling over de dijk.…

Ze tekende de regenbomen tijdens een druilerige herfstvakantie, ergens in de jaren tachtig. Haar relatie met de man met de nachtvracht leek al jaren voorbij, maar hij kwam soms tijdens nachtmerries in haar blonde hoofd spoken. Hij liet haar alle sporen van paranoia niet vergeten.…

Ondanks het druilerige weer trekt er een jolige stoet door mijn straat. Ik hoef niet op te staan uit mijn stoel om te weten welk schouwspel ik daar mis. Praalwagens met boeren erop. Druk bezig onwillige schapen te scheren. En tetterorkestjes met in beenwarmers gehulde swingende tienermeisjes.…

Welke stagiaire met wat voor kater op welke druilerige maandagochtend steekt zijn zijn hand op tijdens de brainstormsessie van het reclamebureau. Het is bijna net zo erg als 'Svencouver', zoals de Amerikaanse kranten koppen.…

Terug in de portiek op deze druilerige vrijdagmiddag, oog in oog met de dagbladen, de verwelkte fine fleur van het grootse Europa, liet ik me wederom overhalen een luttel bedrag te besteden aan een lonkend en ronkend drukwerkje uit het Verenigd Koninkrijk, het eiland van Albion.…

Toen hij nuchter door het raam keek verraste hem de druilerige lucht. Hij wrong de pen terug tussen de kleine grijparmen in de kist. Na de schoolbel holde hij naar huis, schoof het geschenk in de glazen kast, naast de porseleinen herder van oma. “Een wapen voor later” zei hij.…

Het was niet de druilerige regen van de februarimaand van 2017 die het leven somber maakte. En ook het feit dat Bjarne Gosse van alle kinderen het meest op zijn overleden vader leek was niet de oorzaak van zijn stemmingswisseling.…

Vissershuizen uit Portugal in het formaat veertig bij vijftig centimeter, een oude Franse kerk, een kasteel uit de nacht, en een dorp bij maanlicht, een Spaans kasteel, het huisje van de sneeuwman, het kunstenaarsdorp en een zicht over de avondstad bij druilerige regen, en een drietal totemschilderijen.…

En ik had weer mensen verwelkomd met briefjes en potjes met ondefiniëerbare vloeistoffen, met druilerige novembergezichten, in tokkiepak, Gothic en driedelig grijs. Iedereen was aan de beurt geweest behalve ik en de krant was nu toch echt uit. Ergernis nam bezit van me.…

‘Niet jengelen, je mag er zo uit.‘ ‘Niet dat ik me er mee wil bemoeien mevrouw, maar is het weer niet te druilerig voor zo’n kleintje.‘ ‘Wees maar niet bang meneer, hij kan het wel hebben.’ Ik sta tegenover haar zonder in de wagen te kijken; ik heb niet zo veel met baby’s.…

pietje de dood doordrenkt elke letter met een teveel aan emotionele prietpraat. wees maar zeker dat ik weer heel de wereld hartstochtelijk haat. ik heb woede in mij en die gulpt er nu in één waanzinnig naar beneden stortende waterval uit. maak je klaar om jezelf te wassen met woorden die je op een druilerige dag als deze liever niet hoorde.…

Je had aan bijna niemand verteld dat je schilderijen maakte, op een druilerige woensdagmiddag stond ze voor de deur. Ze kwam uit de studentenwereld, en had niets met goedkope aluminium lijsten, zo bleek uit haar uitvoerig betoog. Dat je geen geld had om te investeren in duurdere lijsten verloor zij compleet uit het oog.…

Snikhete dagen werden veel vaker dan lief ingeruild voor druilerige regenmomenten. Te koud in wintermaanden, winderig in de herfst. Lentes die vaak verzopen en zomers de naam niet waardig. Alles maakten we mee en het aantal ‘perfecte’ dagen lag nooit echt hoog. Toch dank ik dit alles aan een uitstekende leermeester.…

Hij wist dat hij hier ooit weer zou lopen, in de druilerige motregen van een kille winternacht, slenterend met teveel alcohol in zijn bloed op zoek naar het geluid van de waanzin in de achterbuurten, motregen in Amsterdam. Iemand bij de achterkant van het gebouw speelt trompet. Het is het meisje met de lange vlechten.…