Alle inzendingen over familie tante bezoek

De welhaast negentiende-eeuwse foto's, vervaardigd door een vooraanstaand fotograaf, die haar lang-overleden ouders tonen; statig, trots en trouw; zij aan zij, waren nog altijd in mijn bezit en toen ik mijn eenennegentigjarige en laatst-overgebleven tante bezocht, overhandigde ik haar deze Haar dorp had er op die morgen stil en sereen bijgelegen…

Op de envelop die een kleine gave bevatte had tante mijn naam geschreven met vaste hand in het hoekige handschrift dat ik van haar ken: "Ineke". Tante wacht nog op mij in het huis in het naburige dorp waar de oude staande klok de uren wegslaat.....…

We bezoeken de kathedraal en aan het beroemde beeld van de Zoete Lieve Vrouwe, dat, rijk geornamenteerd, uittorent boven de zee van bloemen aan haar voeten, steekt mijn tante een kaarsje op.…

Tante had me opnieuw genood in haar dorp bij 's-Hertogenbosch waar ze na de dood van haar tweede echtgenoot haar jeugdvrienden heeft teruggevonden....…

Daarachter strekken zich de gangen van het klooster uit die ik vaak doorkruiste als ik op bezoek ging bij tante nonneke. Het genoemde pand staat geheel in het teken van het Rijke Roomsche Leven zoals eveneens gold voor het leven van tante. Vaak zat tante gebogen over haar brei- of haakwerk als ik haar bezocht.…

En zo wilde de in mijn ogen hartverscheurende tragiek dat eens de bejaarde, grijsharige tante bij de jongen op bezoek kwam. Altijd had zij een zwak gehad voor haar familie waarvan zij de laatste "restanten" vereerde die zij in een wanhoopspoging bijeen wilde houden.…

In het kleine huisje zou ik nog altijd welkom zijn bij de enige tante die de naam van onze familie nog bewaart en hooghoudt waar de anderen door de ongenadige dood als luciferhoutjes onder stormvlagen zijn afgeknapt en het leven hebben gelaten.....…

De helgele brem, mijn moeders favoriete struik, bloeit weer in de derde lente na haar dood, als ik op weg ga naar mijn tante, de enige die nog in leven is van een grote familie, die als het ware is uitgedund door de pest of de cholera, als in vroeger tijd.…

De tante, de zus van vader, over wie ik onlangs schreef en die haar tragisch levenseinde eens vond in een verpleeghuis in Ewijk, stond in onze familie bekend om de grenzeloze lusteloosheid waarmee zij langdurig en neerslachtig op de bladzijden van een roman kon blijven staren zonder iets te lezen of de bladzijden om te slaan.…

Ik bewaar nog altijd de icoon waarop afgebeeld een lieflijke Madonna met kind in tedere omhelzing uit de erfenis van een honderdjarige tante die voorgoed rust op het idyllisch aandoende kerkhof aan de Kloosterstraat. Ze noemde zich onze liefhebbende tante, maar spaarzaam en sporadisch bezocht de familie die zij zozeer vereerde en liefhad, haar.…

Ik heb tante ten afscheid gekust op de beide wangen. Toen ik aangekomen was in mijn geboortestad, "begroetten" mij naast mijn woning de bomen, al in zomertooi.…

“Wow, dat betekent dat ik tante ben geworden! Laat nog eens die foto zien!”. Mijn collega’s, bekend met mijn verleden, beginnen in hun handen te klappen. Het langgeleden weggelopen broertje om wie ik nog steeds heel veel verdriet had en dat ik nog iedere dag miste, zit hier naast me.…

De tante, naar wiens gastvrije, lieflijk ingerichte woning ik veertig jaar geleden na een dolzinnige escapade, in jeugdige onbezonnenheid, vluchtte, leeft nog en haar eenvoudige huisje draagt nog steeds de sporen van haar jeugd en verleden.…

De onwillige en onbeschaamde familie was hiervoor uitgenodigd maar zij schroomde helaas niet de dove en blinde honderdjarige tante belachelijk te maken waar zij bij was: de keuze het leven achter de kloostermuren te slijten werd als onwerkelijk en onbegrijpelijk gezien. Tante klaagde nooit.…

De broer die altijd op mij wacht, terwijl mijn leven zich ijlings voortspoedt en mijn gedachten vaak afdwalen van zijn lotsbestemming en levensomstandigheden, wachtte ook op mij op de druilerige zondagmiddag waarop ik hem opnieuw bezocht. Hij droeg een cognackleurige warme trui en was al snel druk bezig en gefascineerd door de agenda's die ik voor…

Af en toe bezoek ik nog het oude kerkhof aan de St.Josephstraat en het familiegraf met de zerk waarin de namen gebeiteld staan in de zachte steen van hen die zo roemloos ten onder zijn gegaan; mijn familie, mijn voorouders, mijn ouders, mijn dierbaren.....…

De tante bracht haar leven door tussen de kloostermuren. Bij "Mater Misericordiae" bezocht ik haar nog vaak terwijl de overige familie het liet afweten. Tante zat meestal gebogen over haar brei- of haakwerk dat zij wegens haar blindheid op de tast volvoerde.…

Ik was op weg naar mijn zus, de dierbaarste, de enig overgeblevene van mijn familie die in onze kindertijd naast me stond, die me verdedigde als de buurmeisjes mijn dierbare pop hadden afgepakt.…

Tussen dichte drommen van mensen door en vooral van jongeren (de jongeren die overal zijn; een nieuwe generatie die mij moeiteloos en enthousiast voorbijstreeft....) vind ik op een grijze januaridag haast op de tast mijn weg naar het station.... Ik ben op weg naar wat voor mij het dierbaarste en het kostbaarste is en naar het enige wat mij rest in…

In die jaren van het Rijke Roomse Leven had iedere Tilburgse familie wel een tante nonneke of oom die in het klooster ging. Wegens haar overwegende lelijkheid die haar uitsloot van een huwelijk vormde het klooster eveneens de lotsbestemming van tante M.…

Ze huilde Ingrid… dan zo zielig en mijn Vader kon het niet aanzien en dan weigerde hij soms op visite bij Tante te gaan. Omdat het familie van mijn Moeder was (en veel familie was er al niet meer) vermande hij zich keer op keer. Nu is Tante Ingrid… Monica er sinds vorig jaar niet meer…hoe moeilijk heeft ze het gehad.…

Ze huilde Ingrid… dan zo zielig en mijn Vader kon het niet aanzien en dan weigerde hij soms op visite bij Tante te gaan. Omdat het familie van mijn Moeder was (en veel familie was er al niet meer) vermande hij zich keer op keer. Nu is Tante Ingrid… Monica er sinds vorig jaar niet meer…hoe moeilijk heeft ze het gehad.…

Toen mijn vrouw en ik en de kinderen weer bij haar op bezoek waren zat ze in haar stoel te slapen. Andere bejaarden zaten rondom een tafel spelletjes te doen. Mijn dochters begonnen zich al te vervelen en wilde weer naar huis. Tante bleef maar slapen en uit haar mond kwam kwijl.…

Ze had ook wel heldere momenten en moest ik van haar horen, dat ze bijna nooit bezoek kreeg van haar kinderen. Toen mijn vrouw en ik en de kinderen weer bij haar op bezoek waren zat ze in haar stoel te slapen. Andere bejaarden zaten rondom een tafel spelletjes te doen. Mijn dochters begonnen zich al te vervelen en wilde weer naar huis.…

De nog spaarzaam resterende familie, haar zo lief, probeerde de tante tevergeefs bijeen te houden en onder haar moederlijke bescherming te koesteren. De tijd begon te dringen maar altijd was ZIJ er geweest op die cruciale scharnierpunten die de levensloop van haar nicht zozeer bepaald hadden.....…

Zijn moeder is Indisch en familie is belangrijk voor haar. Iedere zondag wordt er uitgebreid gekookt en komen er ooms en tantes over de vloer die allemaal blijven eten. Soms blijven er tantes logeren. Zoals tante Maart. Tante Maart komt uit Den Haag. Ze is een chique Indische dame.…

Ze had ook wel heldere momenten en moest ik van haar horen, dat ze bijna nooit bezoek kreeg van haar kinderen. Toen mijn vrouw en ik en de kinderen weer bij haar op bezoek waren zat ze in haar stoel te slapen. Andere bejaarden zaten rondom een tafel spelletjes te doen. Mijn dochters begonnen zich al te vervelen en wilde weer naar huis.…

In latere jaren werd tante Miet blind en kon zij nog slechts op de tast de talloze sjaals haken, waarvan zij de familie voorzag. Zij klaagde nooit. Weemoedig denk ik aan de geschenken van tante Miet, aan de onschuld van een vrouwenleven, doorgebracht binnen de kloostermuren, terwijl de wereld voortholde in oorlog, technocratie en geweld.....…

Ik was op weg naar mijn zus; de dierbaarste; de nog overgeblevene van mijn familie die in onze kindertijd naast me stond, die me verdedigde als de buurmeisjes mijn dierbare pop hadden afgepakt.…

Komt werkster Francien op bezoek bij Oom Rien en Tante Bora die twee huizen verder wonen. Oom Rien is, zoals gewoonlijk op donderdag, al vroeg mopperend het huis uitgevlucht. Tante Bora lacht maar eens om de onstuitbare woordenstroom van Francien. Zelf best spraakzaam, krijgt ze hier ook geen woord tussen.…