Alle inzendingen over hostie

Dat, met alle respect, een moderne homoseksueel nog prijs stelt op een hostie uit de handen van zulke lieden verbaast mij wel een beetje. Mijn respect voor de geloofsovertuiging en de seksuele geaardheid van anderen, kan mijn minachting voor de hypocrisie van RK-"hoogwaardigheidsbekleders" niet uitpoetsen.…

Vele erediensten vonden eens plaats in wat eens de ruimte was met de banken en het altaar en de beelden; men zond zijn gebed ten hemel waar het al dan niet goedgunstig ontvangen werd, men hief de Hostie, men schreed, gekleed in kant en satijn, door het middenpad naar voren, men vergoot zijn tranen als men voorgoed afscheid nam van een geliefde.…

Drie man sterk, wierook, monstrans en een grote heilige hostie, naastenliefde is een misdienaar. Mannen in jurken, een gevaar voor de samenleving, want niemand weet wie de broek aan heeft.…

Het pronkstuk van het leed draagt men pontificaal als de monstrans in de kerk in de processie van het leven, heft men in de hoogte als de hostie tijdens de consecratie en stalt men uit in de vitrine van het museum van het slachtofferschap.....…

Als jij een hostie nam, dan verdween die als sneeuw voor de zon, zonder dat je slikte. Je teerde op de eucharistievieringen en het krijgen van de hostie. Toen de priester twee weken niet kon komen, leed je enorm en huilde je aan één stuk door. Je kreeg daarna twee keer per week een hostie.…

Daarbij gebruikte hij "liga Krokant" als provisorische Hostie en prevelde hij het Kerklatijn dat hem ter ore was gekomen en dat hij zo goed mogelijk imiteerde. Het zij toegegeven dat zijn huwelijkskandidaten ook wel wat excentriek waren.…

Op school kreeg ze godsdienstles van de zwartgerokte priesters en van de nonnen met witte gesteven kappen en naarhangende zwarte sluier, maar ze begreep niet veel van hun lessen over de Heilige Mis, de Hostie en het Hiernamaals.…

Als provisorische Hostie bediende hij zich daarbij van "Liga Krokant" en verbond daar dan ook stellen in de echt. Daar bewaarde hij tevens vele kazuifels en misgewaden die hij had opgekocht uit teloor gegane kerken en kloosters.…

Een monstrans toont het Heilig Sacrament van de Eucharistieviering, de hostie, het Lichaam van Christus, wat een religieuze onschendbaarheid geniet, maar daar de zotte, waarschijnlijk drugsverslaafde dieven enkel oog hebben voor de materiële waarde van het kunstwerk, slaan ze helemaal de plank mis, want het stelen van religieuze voorwerpen zet krachten…

Van 1928 tot 1981 leefde je van de heilige hostie, die je één of twee keer per week kreeg. Iedere hostie loste onmiddellijk op. Je moeder gaf je eens een kopje koffie (misschien was wijn beter geweest), maar dat stroomde direct uit je mond en je 'vader' huilde, omdat je niets verkeerds had gedaan en toch zo moest lijden.…

', zegt Gérard, 'jij, hypocriete poppenkastdwaas, geef haar een hostie, Pinokkio, als er iemand een hostie verdient, dan is het wel mijn dierbare, heilige engel Annelie!'. 'Ik raad jullie aan om deze heilige kerk onmiddellijk te verlaten!', zegt aartsbisschop Dobbelaere. 'Ik zou niet weten waarom!…

Ik hoorde stemmen van mannen die (misschien doordat ze tijdens hun kinderjaren door katholieken kennis hadden gekregen van de herenliefde) geen hostie kregen tijdens de mis in de Rooms Katholieke kerk in Den Bosch omdat ze homofiel zijn. Ik dacht dat kan toch niet, want de kerk is er voor iedereen en God houdt toch van ons allemaal evenveel.…

', zegt de priester Isaak Sturm en met bevende handen neemt Volkert de hostie aan. 'Amen!', zegt hij, terwijl hij diep in de instemmende ogen van Isaak kijkt. De goedkeurende mimiek van Isaak interpreteert Volkert als een goedkeuring inzake zijn onbedwingbare passie voor Florence. 'De priester zegent mijn missie!…

Dat wij de overblijfselen van de hostie later ook weer uitkakten was iets waar niemand aan dacht. Jezus ging via onze darmen naar onze anus en verdween in het WC, maar onze maag moest leeg blijven om Hem te ontvangen.…

Er hing een gewijde sfeer in de unieke zaal, we lagen allemaal aan zijn lippen, absorbeerden ieder woord als een hostie. Ik kocht een bundeltje van Leo Vroman, puur om zijn handtekening erin te vereeuwigen: 'Voor Joanan, in Gouda, op 20 november 1991, in de Spiegeltent Adriaan Morriën'.…

Wijn is Zijn bloed, hostie is Zijn lichaam. Met mijn gesteltenis was een rooms klooster de slechtste plek om te verblijven, daar het al mijn aandoeningen enorm triggerde. Ik hallucineerde maar door, terwijl ik me lam zoop aan koude koffie en alles las wat ik kon grijpen.…

De homo’s zijn dus boos omdat die lieve jongen geen hostie door zijn strot kreeg geduwd. De één wel en de ander niet op grond van voorkeur voor binnenkomen door de achterdeur, dat is discrimineren. En dat mag niet. Ook niet een klein beetje. Het is net als bij de Olympische spelen: alles of niets.…

Zelfs tijdens het in de rij staan voor de hostie, waagt Henk het om iets uit de rij te gaan staan en naar haar te gluren. Terug in de banken blijft Henk maar vervelend achterom kijken. Nu heeft Christianne er genoeg van en ze kijkt hem ineens heel strak in de ogen, waardoor hij meteen schaamtevol zijn hoofd naar voren draait.…

Overigens fysiek ook, gezien die paar oude kippen, die nog in die ruïneuze stofnesten rondscharrelen, verslaafd aan hun wekelijkse hostie, gedrenkt in wijn. Allemaal verblind door de schijn. Na ik schat twee weken surfde ik weer eens naar Katholiek.nl en ineens waren alle reacties verdwenen en niet alleen die van mij.…

Een hostie begon menselijk bloed te bloeden. In 1987 bevestigde bisschop Bello, dat de mysterieuze verschijnselen van en rondom jou echt waren. Op 5 januari 1990 had je je laatste verschijning van Maria. In totaal was Maria eenendertig keer aan jou verschenen.…

Het madammeke slurpte het pilletje op de tong naar binnen al was het een hostie. Ze sloot de ogen en het doosje waarop ze zich haar beduimelde brillenglazen reinigde met haar zijden zakdoekje. Ze spetterde er effen zachtjes tegenaan. “Veel volk in het station vandaag, hé, vind je ook niet?”.…

Natuurlijk, dat is ook zo, ik ken de scheuren en de barsten van een bestaan in onmacht, ik ben reeds voorgoed gebroken, maar ik kan nog meer breken als scherven van Chinees porselein, er is nog geen einde aan aan mijn einde en cultuurkritiek, het gaat langzaam tergend langzaam en het heelt me als een kuurbad vol blote, beminnende vrouwen, als een hostie…

Je leefde van een gewijde hostie op elke zondag, wat natuurlijk een megawonder en een menselijk fenomeen was. Op je twintigste kreeg je de bloedende stigmata, incluis de wonden van een doornenkroon. Je leed voor de bekering van de zondaars in hetzelfde lijden als dat van Christus. De donorenkroonwonden waren veertig in aantal.…

Je lichaam zweefde vaak, bijvoorbeeld als je heel vurig naar een hostie verlangde. Je bloedende stigmata duurden zeven jaar en de zijdewond de rest van je leven. Je sprak soms in het Grieks en het Hebreeuws, terwijl je die talen niet kende.…

En de laatste jaren bovenal door dat ene, kleine, witte pilletje dat ik dagelijks tot mij neem als een hostie, als een genadegift van de Christusgeest.…

Vanaf je achtentwintigste leefde je enkel van een dagelijkse hostie en je kreeg vele visioenen, o.a. van momenten uit het leven van heiligen, met wie je op één lijn zat.…

Je zag God rechtstreeks via iedere gewijde hostie. Je was helemaal Een met Christus geworden. Je was Christus. Je basisemotie was harmonieuze vrede en je ontving veel wijze inzichten van en over engelen en heiligen, maar vooral over de Goddelijke Drieëenheid.…

Toen ze je een ongewijde hostie voorhielden, was je reactie nul komma nul, ook toen ze het tegen je lippen hielden. Dezelfde truc werd herhaald met wel of geen echte priester, die je zegende. Vanaf 26 maart 1871 tot aan je overlijden at je geen voedsel en leefde je enkel van de hosties. Per week dronk je ongeveer drie of vier glazen water.…

Jouw hostie verandert in bloed. Vanaf 18 juli 1985 ontvang je boodschappen van Jezus en Maria en gebeuren er mystieke wonderen in en rondom jou. Je ondergaat onvoorstelbare pijnen voor de bekering van zondaars en voor de boetedoening voor de vele zonden van de mensheid. Je huilde ook tranen van bloed en je kreeg een bloedende doornenkroon.…

Al zullen deze woorden je op de vlucht doen slaan, ik ben volkomen gerust, want terwijl de hostie mij aan jouw beeldschone tepelhof deed denken (mijn hart ging als een razende over zijn toeren gaande malloot te keer!), knielde ik vele malen in eerbied voor jou neer. Geduld loont, zal ik maar denken.…