Alle inzendingen over kantine

Aan die mooie zonnige septemberdag in de kantine. Hoewel al vele jaren voorbij zijn gevlogen, blijft die periode gegrift staan in mijn herinnering. Ze kwam binnen en het was overduidelijk raak voor mij. Zij en ik. Voor de rest was de kantine helemaal leeg. We keken elkaar wat aan en daar bleef het die eerste dag dan ook bij.…

Ik zie je zo meteen langs de lijn’ riep ik vrolijk en beende richting kantine. 'Voetbalvereniging Weltevreden' stond er in krulletters op de gevel. In de kantine annex bruin café (goede sfeer daar in De Bilt) zag ik T. ‘Ze noemde me de oma van Maarten’ het was eruit voordat ik het wist. En dat wil je met mij delen? grijnsde T.…

Ik heb zojuist de zeeslag van twee vlaggenschepen mogen aanschouwen en begeef mij dorstig en hongerig naar het etabilissement dat ook wel kantine genoemd wordt. Ik open de deur ... gadver ... een walm van sigarettenrook komt me tegemoet, ontneemt mij bijna het zicht en prikkelt neus en keel. Een hoestbui is het gevolg.…

Vervolgens besluiten 7 van de 10 niet-rokers ook maar thuis te blijven, omdat in de kantine de gezelligheid ver te zoeken is en het buiten inmiddels 10 graden vriest. Funest voor de clubkas.…

En na de koffie in de kantine van tante Nel klom Frans op zijn fiets en ging dan fluitend naar huis. Want ook dat is Frans, ten voeten uit. Ik kleedde me altijd om in de tweede kleedkamer van rechts. Dat was mijn vaste plek, naast die van Frans.…

In de kantine trok een vriendelijke en attente serveerster de lamellen voor me weg en opende zo het uitzicht en de blik op een rustieke binnenplaats met houten tuinmeubelen en struiken die nog enige bloei toonden in het late seizoen. Hier dronk ik thee. Ik was zestig en had me aangemeld voor seniorenonderwijs.…

Lekker kletsend met de andere mama’s en achteraf een wijntje in de kantine. De werkelijkheid valt echter zwaar tegen. Het merendeel van de wedstrijden is gespeeld in de kou, in de regen en in de mist. Daar sta je dan met je Uggs in de modder te stampen, met rode oortjes, ijsklompen van handen en de rillingen over je rug.…

Corry keek eerst bezorgd naar de zwaarbewolkte hemel en besloot dat we maar het beste even konden wachten in de kantine. De kantine was een gedurfde benaming voor een keet met een dakje van spaanplaat. Onder een toonbank, die midden in de slecht verlichte keet stond en verder nergens voor diende, haalde Corry een krat 3-S tevoorschijn.…

Eenmaal terug bij de kantine zag ik tot mijn tevredenheid, dat het stel dat wilde betalen weg was. Ze waren toch geholpen. Het was inderdaad rustig in de kantine nu. Er was nu een andere mevrouw met bruin haar en ongeveer zestig jaar oud en ik vroeg haar waar de treinen waren.…

Voor hij iets terug kan zeggen loop ik door en loop naar de kantine. De loverboys zijn inmiddels verdwenen.Z eker niet bevallen deze individuele sport. Kan ik inkomen, die houden meer van teamsporten zoals groepsverkrachtingen. In de kantine staat Ab achter de bar en ik vraag om een glaasje testosteron. Zonder suiker graag.…

En ga in de kantine je alsjeblieft niet in een gesprek mengen met mannen over voetbal. Ze negeren je volledig of kraken je tot op de grond af. Puur omdat je vrouw bent. Onze tip: trek het je vooral niet aan. Het is alleen maar makkelijk. Scheelt hopen discussies waar toch nooit iemand uit komt.…

Je verveelde je behoorlijk, dus ging je maar naar de kantine of naar een militair tehuis. Daar kon je koffie drinken of een biljartje maken. Soms ging je op zondagmiddag een eind over het kazerneterrein wandelen en hoopte je, dat er meisjes aan het hek stonden om er mee te praten.…

Wat ze niet bliefden werd weggegooid en daarna haalden ze uit de kantine een vette hap. Ik kon het niet laten om er iets van te zeggen en vroeg: ‘Dat is een flauw grapje, neem ik aan’. ‘Wat bedoel je?’ ‘Nou van dat brood smeren.’…

Toen ik uit mijn auto stapte werd ik vanuit de kantine aangegaapt alsof ik voor de carnaval op weg naar Limburg was, maar bij de Moerdijk een afslag had gemist. Het deed me niets. Snel was ik aan het golfen geslagen. Het ging niet onaardig. Ik deed het beter dan de dikke mannen die ik inhaalde. 'Er was geen hole aan!…

Het weer volgens piet paulusma, veel regen en wind blijft u maar in uw tent vandaag of in de kantine. Helga van der leur zegt zonder bril zie ik veel wolken en af en toe een bui maar het valt wel wat mee en vannacht wordt het droger. Ach, een beetje regen en wind dat zijn we wel gewend in nederland zegt erwin krol, van het weekend beter.…

En elke keer weer was de kantine de volgende dag weer brandschoon. En op maandag- en woensdagavond is daar dan het allermooiste van alles: dan is de Koepel het domein van de volgende generatie.…

Je hoort naar ‘Boer zoekt vrouw’ te kijken, anders ben je arrogant en onttrek je je aan het gesprek in de kantine over wat iedereen op de tv zag. En je mag niet niet vliegen omdat je het milieu wilt sparen. Als je niet vliegt heb je vliegangst dus ben je een schijtebroek en een loser.…

Ik werd lid van zo’n club waar tijdens het happy hour in de kantine het brallen uit de studententijd nog eens dunnetjes werd overgedaan. Onder het bewonderend oog van veel te bruine helblonde aanhangsels die als vrijwilligster kakkineus de bardiensten verzorgden.…

Ik vergeet nooit dat ik een keer tegenover hem zat in de kantine. Hij zat naast interim directeur Ton Selbont (overigens geen directeur maar een goede verkoper), en dat mij ineens opviel dat ze dezelfde pakken droegen. Niet exact. Ze hadden beiden een blauw pak en een shirt, wit met blauw streepje, de een net wat breder dan de ander.…

De sportclub opzeggen, geen rondjes meer geven in de kantine. Uit eten kunnen we voorlopig vergeten, en alle vakanties sowieso behalve naar camping De Zon in Lochem en last but not least de auto zoveel mogelijk laten staan en als we ‘m gebruiken maximaal 100 en zeker geen 130.…

Verdieping na verdieping, hal na hal, voorbij de opengebroken sportzaal, de bibliotheek met haar kromgetrokken kasten en planken, en de afgebrande kantine. Op de eerste verdieping staat, half in het duster gehuld, het oude stalen geraamte van een bed. IJskoud tot op het bot geschaafd en geschuurd door de wind van jaren en vilein.…

In de kantine hangt zo nu en dan een ijzige stilte, en kijken kinderen elkaar aan met verbeten gezichten. Roze koeken blijven onaangeroerd, want het valt niet mee om te eten met een lijf vol stress. Tere kinderzieltjes knappen in de dop, en SIRE wijdt een nieuwe campagne aan het probleem.…

Een bestemming die verrekt veel op de kantine lijkt. Ik ben de weg toch niet wéér kwijtgeraakt?!! Want als me dat zelfs met een TomTom ook al gebeurt, dan vrees ik voor alle dingen waarvan ik niet weet dat ik ze gedaan heb. Gelukkig, daar komt een kantinejuffrouw aan. Ze ziet vast aan mijn draaiende ogen dat ik de weg volkomen kwijt ben.…

Het speelschema wordt op een schoolbord keurig bijgehouden en de uitzendingen in de kantine ook.…

Het werd me niet kwalijk genomen dat ik niet weet wat buitenspel is, ik werd er voor betaald domme opmerkingen te maken en ik mocht in de kantine gaan zitten, zodra mijn pumps begonnen te knellen. Zoals mijn mannetje altijd liefkozend zei: ‘Je moet alleen maar een beetje mooi zitten zijn’.…

Doe je dat niet dan word je op school of in de kantine met de nek aangekeken, zoals John de Mol pas in DWDD opmerkte. Zien lachen doet lachen. Tranen werken aanstekelijk. Één volk, één emotie. Kortom, de psyche van de kuddemens in een notendop. Loopt iederéén mak mee in de kudde? Dansen alle schapen naar de pijpen van de mediaherders?…

Hij ligt in jachthaven Het Levertje, ik heb daar in de kantine veel gezworven, want varen kon ik niet. Er zit een groot gat in het grootste zeil en ik kon niet genoeg sparen om het te laten maken, het havengeld betaalde ik wel. Ik had er wat vrienden met een motorjacht en daarmee was het voor mij klaar.…

Door het raam van de kantine zie ik mensen opstaan en jassen aantrekken. De les gaat zo beginnen. Dan komt een van de trainers naar me toe gelopen en zegt dat de les die dag niet doorgaat. Er is een wandeling gepland met de gehandicapten. Als ik zin heb, mag ik meelopen. Een groepswandeling is het laatste waar ik nu op zit te wachten.…

Is het niet 's ochtends in de kantine, dan is het wel 's avonds voor de buis. De krantjes schrijven er over en de radio schalt aan één stuk door, met soms leuke en minder leuke liederen. Laatst las ik toevallig een column van iemand. Deze column stond hoog aangeschreven en was gelezen door een aardig aantal mensen.…

voor een aantal uren, de hoeveelheid weet ik niet meer, maar is ook eigenlijk niet belangrijk, net zomin als wat ie had uitgevreten, want ook daar moet ik het antwoord op schuldig blijven… In die tijd was het ‘t gebruik dat men gezamenlijk ging eten de meegenomen boterhammen werden opgegeten en je zou denken dat die puber wel mee zou gaan naar die kantine…