Alle inzendingen over komt men tot rust

Het geborrel groeit naar een hoogtepunt en komt abrupt tot rust na de klik van het apparaat. ‘Ik dacht eerst dat het een vis was,’ zeg ik tegen mijn hond. Die ligt inmiddels. Kop op haar poten. Ze kijkt naar me op. ‘Wat een klotewereld,’ zeg ik. Ze zucht diep en sluit haar ogen.…

Op deze manier komt er nooit rust in ons denken en voelen, laat staan vrede. Wanneer het dan eindelijk een keer stil is, even rust, dan kijkt iedereen verbaasd op. Hè, wat is het ineens stil? Lopen in de natuur, aan de waterkant zitten en gewoon luisteren naar de geluiden van de natuur. Wie doet dat nog?…

Deze rust staat bijna haaks op de ondergane indrukken, die wij, dag en nacht, in onze vorige woonplaats in het gebied van de Botlek, vijftien jaar lang hadden opgedaan. Het was normaal, dat ook ’s nachts het scheepvaartverkeer op de Oude Maas doorging, waar het zware geluid van dieselmotoren nauwelijks nog als irritant werd ervaren.…

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang geleden, merkte, dat deze manier van stoom afblazen…

Mijn hart komt weer tot rust en het klopt tevreden voorwaarts, zonder dat kwelgeesten bedding vinden.…

In het onmetelijk grote bos van de poëzie groeide ik de langste tijd van mijn leven onopvallend als een niet bloeiend gewas op. Nog maar enkele jaren geleden werd ik plotseling waargenomen en mag ik mij sindsdien in de schaduw van anderen zonnen. Tergend langzaam vormden zich creatieve knoppen en openden zich later de eerste, onooglijke kleine, bloemen…

De pijn in mijn arm loopt de laatste tijd weer op, maar ik weiger naar mijn huisarts te gaan, kom zeg, het is mij wel duidelijk waar dat van komt, tijd en rust zal de boel wel helen en mijn inzicht in deze nachtmerrieperiode vergroten. Ik droom van een ware vriendin, die over enkele maanden aan mij vraagt: 'Doet het al minder zeer?'…

Hij verzekerde hem: ‘Busje komt zo.’ ‘Ja dat denk ik ook’, zei de jongen. ‘Eventjes geduld nog’, wist de man. ‘Goh, wel een beetje flauw niet?’, zei ik toen hij mij passeerde. ‘Ach, ik kon niet laten en trouwens waarom?’ ‘Nou toen dat een hit was, was die jongen nog niet eens geboren, hij zal het liedje echt niet kennen.…

Daarna komt het rommelen: hier en daar wat oppakken, eens iets kleins intikken, een stukje lezen, een paar artikelen uit een tijdschrift halen. Wat dingen opbergen en wat dingen wegdoen die ik niet meer nodig heb. Ik doe dan wat me te binnen schiet en wat me voor de handen komt.…

Het is je gegund eindelijk rust en geborgenheid te vinden.…

Het gaat moeilijk worden vandaag, ik vrees dat ik in de trein ook geen rust zal hebben.…

Ik schilderde een huisje en kwam thuis.…

Jij bent mijn heerlijke eenvoud, jij bent de rust in mijn zorgelijk bestaan. Vandaag bracht ik jou een nieuwe lavendelstruik en een grootverpakking potgrond. Ik werd beloond met glanzende ogen in de Hof van Floor.…

De houding van 'wie doet me wat' komt ons de strot uit, al maanden houden we ons aan de regels en ontzettend veel mensen met ons, maar een loeigrote groep verstiert het gewoon en dat is gevaarlijk en droevig bovendien. Maar wat doe je tegen die mensen die niet stil staan bij het gevaar dat ze meegeven aan anderen?…

Ze komt niet meer buiten, ze praat niet meer, maar ze geniet. Ze geniet van de stilte, de rust, de vrijheid die eindelijk tot haar is gekomen.…

En zo verdween de rust uit ons leven.…

Diepe eeuwige rust. Ik dank U, O mijn heer, mijn delirium van chaos komt tot stilstand. Ik blaas mijn adem uit en sluit de ogen, het suizen in mijn oren stopt. Eindelijk rust en stilte, en de waarheid. Nu weet ik het. Ik wil even met u delen dat, na je dood is het net zo stil als voor je geboorte. Amen.…

Wanneer je nu, in alle rust, het merendeel van al je inzendingen herlezend, tot de ontdekking komt, dat je veelvuldig met formuleringen en ideeën plagiaat op jezelf hebt gepleegd, dan is alleen daarom al het besluit om te stoppen juist geweest.…

Wanneer heb je wat meer rust in je hoofd?…

Ik schat nog twee weken rust en dan gaat het 'normale' jachtige leven weer beginnen. Kinderen naar school en iedereen aan de arbeid. Op naar ramadan, sinterklaas en de kerst.…

Een tachtigjarige boerenknecht was tijdens zijn lange leven nooit ergens anders geweest dan in zijn dorpje, in de omliggende velden en boomgaarden. Dit was volgens de simpele man ook het hele aardrijk. Op een mooie zomeravond liep hij door de weilanden en graanvelden naar de horizon. "Ik ga nu eens naar het einde van de wereld," dacht hij. "Ja,…

Leuk dat je er was JOB .....fijn dat je rust neemt ....…

Slapen in je blootje geeft rust.…

Nu ik even niet meer aan de stad gebonden ben vraag ik haar - binnenstadbewoner als ik ben - of ik daar tot rust mag komen. Natuurlijk mag dat en ik reis er met zware tassen heen. Een lange dag, even koken en dan rust. Het is 's avonds een uurtje of acht, de zon gaat onder. Ik sta klaar met mijn boek. Ik plof in het gras neer achter het huis.…

Donder toch op, laat mij met rust, ik wil alleen zijn. Wat heeft dit alles te betekenen? Ben ik niet goed, heb ik een neurose? Ben ik bezig gek te worden? Maar wat is gek, en wie vertelt mij wat er gebeurt.…

Rust van ziel is het meest voornaam voor elke mensenziel. Ik sta hiervoor op, leef ermee en ga slapen. Een vorm van waken, die al zéér lange tijd bij me hoort. Een taak, een leven om gehoord te zijn, te worden. Zoals ik de afgelopen jaren eenvoudigweg ben geworden.…

Ergens in het wijde boerenland, Gemeenteweg 95 van de gemeente Dongen, staat een vriendelijk spijshuis, wiens ramen knipogen naar de Efteling van Kaatsheuvel en naar de bossen, vol landduinen, rondom Loon op Zand, daarbij vragen om binnen te komen. Zachte muziek uit allerlei landen klinkt zacht over de toog en de tafels. Klanken, drank en maaltijden…

Mosgeuren begroeten mij terwijl fijne regendruppels mijn huid strelend zoenen ...en de kracht van innerlijke rust even mijn pad komt kruisen ...Het leven leeft mee.…

Ik vind de consumptiemaatschappij ieder jaar weer eerder met Sinterklaasartikelen voor de dag komen. Zij hanteren blijkbaar een hele sterke telescoop om de oude Spanjaard alweer te zien komen of ze kijken via satellietbeelden of hij de haven al uitvaart. In ieder geval ontdekte ik tot mijn grote schrik begin deze maand al suikerwerk en chocoladewerk…

Enige dagen geleden kwam ik tijdens het zoeken in oude mappen weer een foto van mezelf tegen. Hij werd door mijn tante in de maand februari 1939 vastgelegd en toen ik was een kleuter van bijna vier jaar oud; de hond was van een ons onbekende man en poseerde alleen maar en duidelijk met tegenzin omdat zijn baasje het beval. Eigenlijk zou het een foto…