Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Pak van mijn hart

Ik was de laatste dagen nogal hyper en euforisch, omdat ik zoals eerder aangegeven onverwachts heb ontdekt dat in 2005 mijn dichtbundel 'Hommages' is verschenen. Daar heb ik jaren tevergeefs voor gestreden, met veel gezeik en frustraties, totdat ik als een moegestreden krijger ineenstortte op het slachtveld.
Iets of iemand heeft mij enkele dagen geleden naar dat mooie bericht over 'Hommages' gestuurd. Hogere krachten. Ik heb jullie verteld, dat ik via de Historische Uitgeverij in Groningen, waarvan ik wist dat mijn uitgever medewerker is, probeerde zijn adres of e-mailadres te bemachtigen, welnu, dat heeft nu zijn vruchten afgeworpen, want een aardige medewerker (ene Patrick E.) was zo vriendelijk om mijn brief door te sturen naar mijn uitgever Hans Hartsuiker en Hans beloofde om spoedig contact met mij op te nemen. Zei hij tegen Patrick. Patrick, de literaire engel, gaf mij ook het e-mailadres van Hans (nee, dat kan ik niet zomaar bekend maken, er zijn grenzen! of willen jullie massaal mijn dichtbundel bestellen? Niet echt hé!, want voor pakweg 16 euro kun je heerlijk schransen!) en ik heb natuurlijk al even contact gemaakt.
Nu maar afwachten en ik ben benieuwd wat het verhaal zal zijn. Ik heb alvast gezegd, dat ik het vreemd vind, dat de dichtbundel niet via iedere Nederlandse boekwinkel te bestellen is, want dat drukt natuurlijk de verkoop, dat is zo logisch als een fietsbel. Elitaire poëzie hoeft toch niet per se in een paleiskamer blijven pronken, want juist in achterstandsbuurten snakt men naar opbeurende kaviaar met champagne. Als pakezel kan ik nu volop relaxen.

Ik denk stellig dat het gaat goedkomen en dat ik mijn presentexemplaren binnen afzienbare tijd tegemoet kan zien komen, hetzij via vadertje post of via een persoonlijk bezoek van toch wel mijn uitgever.
Mijn dichtbundels 'Hemelzucht' en 'Delirium Tremens' waren op zich ook zeer integer en persoonlijk, maar met 'Hommages' heb ik mijzelf na vele jaren werkelijk als eerste-circuit-dichter op de dichterskaart gezet. Ik heb mijn psyche daarvoor extreem afgemat en ik heb vele grenzen overschreden. Wat Jim Morrison ongeveer bedoelde met 'Break on through to the other side'. Idealistische, psychische astronautencapriolen. Maar André Kuipers, visueel ingesteld, heeft niets met woordelijke poëzie. Lance Armstrong suggereerde van wel. Maakt niet uit.

Ik nam vandaag afscheid van mijn vierde en dus laatste verstandskies, waardoor ik voorgoed mijn verstand heb verloren, wat mij bovenmate bevalt, omdat Boeddha mij persoonlijk kopjes geeft. Het is natuurlijk wel de vraag of ik als dichter nog veel kan betekenen voor poëzieland, maar daar wil ik tegenin werpen, dat ik als dichter al meer dan voldoende heb betekend, de rest is toegift, of ken je die pure wijsheid niet? Zou je ook eens moeten ervaren.

Een groot pak van wrede ellende is van mijn fragiele hart gevallen. Mijn hart komt weer tot rust en het klopt tevreden voorwaarts, zonder dat kwelgeesten bedding vinden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 januari 2013


Geplaatst in de categorie: kunst

3.0 met 1 stemmen 175



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)