Alle inzendingen over levenspaden

Het levenspad wordt stervensvaak betreden.....

Stromen bewustzijn passeren via energieke kruispunten in ons persoonlijke leven, waardoor keuzeprocessen verdieping krijgen, maar waarbij uitkomsten in termen van levensgeluk wisselend van kwaliteit zijn, waardoor wij uiteindelijk stapvoets en strompelend ons laatste levenspad verkennen.

De soms genoemde ervaring en levenswijsheid, die men senioren en bejaarden toekent, is m.i. gewoon een opstelsom van butsen, blauwe plekken en mentale teleurstellingen, op hun levenspad tot nu toe opgelopen en waaruit deze leeftijdsgroep lering heeft getrokken. Dat is positief bedoeld, want goede...

Aan de voet van het oude Paleis-Raadhuis, in het hart van onze stad, zijn rotsblokken opgestapeld als in een berglandschap waarop we zij aan zij zaten en ik met jou mijn wederwaardigheden deelde. Je droeg bij uitzondering een bontgekleurde zomerjurk die je tengere gestalte strak omhulde, mijn...

Wij zijn als De lente, de zomer, de herfst, en de winter. Ons leven is als de vier seizoenen, steeds weer mogen wij op nieuw beginnen. De lente Het...

...nooit over het erzijn van mensen en kat. Beide levenspaden haken op elkaar in, en het kan niet anders, die verwevenheid heeft ook een innerlijke verbinding. Die innerlijke verbinding is er ook op een andere manier. Als ik dood ben, zal ik Fiebie weer tegenkomen. Onze moleculen zullen ergens...

Er zijn mensen die mij voor asociaal verslijten, want ik rook. Alsof het niet asociaal is dat ik, elke keer als ik zo'n longdrijvertje opsteek, eraan herinnerd word wat mij en mijn omgeving te wachten staat. En dat, louter en alleen, omdat ik verslaafd ben, daar kan ik toch ook niets aan doen?!...

De grens van verdraagzaamheid ligt, zowel bij gelovigen als atheïsten, in de naastenliefde: "heb uw naasten, ook uw vijanden lief als u zelf" - denk aan de barmhartige Samaritaan - als in het zelfrespect en het respect voor andersdenkenden. Dit laatste zou je ook kunnen aanmerken als een andere...

Sluipend en geleidelijk had ze mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen...

Zangeres Conny Vandenbos overleed op 7 april 2002. Haar zangwerk maakte niets in mij los en dat geldt nog steeds, met uitzondering van haar lied ‘In Den Haag Is Een Laan’. Waarom? De gebalanceerde en goed-getroffen vertaling van Herman-Pieter de Boer, denk ik. Er zijn jaren geweest dat ik...

Zou ’s lands bekendste autist in paniek raken? Of Matthijs uitkafferen? Nee, dat viel mee. Kees uit Velp toonde dat hij best wel tegen een stootje kan en goed van de tongriem is gesneden. Te gast bij de TGV van DWDD maakte hij een grapje met tafelheer Umberto: ‘we zijn van hetzelfde...

Ik weet dat je een grillige alleenstaande vrouw bent. Je verschuilt je al heel lang achter een uitzichtloos ‘hard to get’. Veel dramatische dingen hebben je levenspad gekruist. Je hebt een rare voorkeur voor witte jassen, witte hoeden, witte laarzen. Je kunt mijn moeilijkste jaren zeker niet...

Ik ben laatst op kraamvisite geweest en heb een heuse baby mogen bewonderen. Een pracht exemplaar; zo uit de doos zal ik maar zeggen. Alles erop en eraan, gezond wolkjesvlees, nog geen extra gaten erin en - wat me nog het meest opviel - geen snoertjes uit de oren. Ze worden gelukkig dus niet...

Foto’s van vroeger kunnen soms ontnuchterend zijn. Zo heb ik een kiekje van een feestje van 30 jaar geleden. Ik herinner me dat feestje nog goed; het liep een beetje uit de hand en de foto laat dat zien. Ik weet nog dat ik erg om die foto moest lachen, zowel tijdens het maken ervan als achteraf....

Ik was als kind eens op een jeugdkamp van de LCGJ (gereformeerde kampen van een week) en er was toen een leidster met heel grote borsten, waar ik erg verliefd op was, aan aftrekken deed ik toen nog niet, dus was het duidelijk dat ik met name op haar borsten viel, daar het liefste eindeloos aan...

Zangeres Hind staat op de cover van het decembernummer van Reader’s Digest. Hind deed ooit mee aan Idols en het songfestival en is volgens het blad dat vroeger Het Beste heette, gelukkig met rapper Brainpower. Op de dag dat ik dat lees, staat in de krant dat Hind en Gertjan – want zo heet...

Een olieverf schilderij op zolder voert mij veertig jaar terug in de tijd naar de ronde tafel in m’n Jordaans stamcafé tegenover de zestigjarige selfmade kunstschilder Karl. Na de tweede borrel begint hij als altijd over zijn afkeer van de wetenschap, dat materiële welvaart beslist geen welzijn...

Ik ben in het land geweest waar de goden hun kindertijd hebben doorgebracht. Het land dat de beste wijn van de wereld produceert, waar de grootste variatie in landschap is, waar de zon en de regen om voorrang vechten, waar de rivieren zich de tijden van weleer herinneren en de rotsen hun geheimen...

Hoe kan ik ooit verwoorden, hoe het voelt als jij me aanraakt? Ik kijk je aan en zie een diepte waarin ik probeer te verdrinken. Ik spaar alle kracht die ik nog heb, om jou mijn stralende lach te schenken, op een moment dat jij mij zo intens verwarmt dat ik sprakeloos ben. Je weet me te raken...

De dag dat ik tegen mijn man zei , ik sluit daar een deur want er opent zich elders wel weer een ander raam, wist ik dat de toekomst alleen maar mooier en rustiger op een goede manier kon worden. Als je sommige dingen namelijk niet los laat kan het voelen of je denkbeeldig gevangen zit, al zijn...

Het moet maar eens gezegd worden. Het BN’er onkruid woekert de laatste jaren ongeremd voort en vervuilt de hele omgeving waar het opduikt en opduiken doet het overal. Een afdoende pesticide schijnt nog niet ontwikkeld te zijn zodat BN'ers te pas en te onpas al hun dagelijkse beslommeringen over...

Het is een late avond. Buiten is het donker, het verkeer raast heen en weer. Met onder mijn ene arm een stapel wasgoed en in het andere een mok koffie, probeer ik mijn sleutel uit mijn zak op te duikelen. Na enig gemor aan het slot schiet de deur open en ontmoet ik de ruimte die me zo eigen is...

Het is nu al meer dan twee jaar geleden dat Karel van de ene op de andere dag, voor iedereen onverwachts van gedrag, werk en omgeving veranderde. Ja, in de wereld hadden zich de vernieuwingen snel voltrokken. De oude waarden wankelden en de vaste gewoonte vormen werden rijker en kleuriger. Maar...

Eén van mijn favoriete bezigheden was vissen en dit bij voorkeur op paling. Voor het avondeten werden de pieren met een schop uit de grond getrild. Dat was nog een ware kunst want je moest natuurlijk wel weten waar je de schop de grond in moest duwen en hoe je moest trillen. Ik was daar, na jaren...

Identiteit en Bronnen van Energie (een uitdagend thema) Dankzij het gevlei van Carel Commentaar, waar mijn ego zich zeer door gestreeld voelt, stort ik mij roekeloos in deze maalstroom die stand-up writing heet; razendbenieuwd als ik ben naar wat het zal zijn dat mij uit de blauwe schrijfaderen...

Dag lieve vrienden! Er zijn zo van die jaren in een mensenleven dat het lijkt alsof alles tegelijk op je levenspad komt, 2011 is voor mij zo ‘n jaar! Toen de lente net begonnen was kwamen de opzichters van de Woningbouwvereniging kijken wat er gerenoveerd of anderzijds opgeknapt moest worden....

Het was een van die eerste heerlijke warme dagen in het voorjaar. De kinderen hadden die middag vrij en dus werd er opvang geregeld. Gelukkig was die mogelijkheid er, bij opa en oma. Opa had besloten om met z’n kleinzoon even een rondje door het park te lopen – even de benen strekken en een...

De afgelopen jaren, tot een decennium terug in de vorige eeuw, ben ik mij meer en meer gaan realiseren dat zaken en gebeurtenissen die jouw levenspad doorkruisen, zowel in positieve- als zeker ook in negatieve zin, worden bedacht en gecreëerd door een macht. Niet een zelfverzonnen, maar duidelijk...

Met zijn koffer in de ene, en zijn sporttas in de andere hand liep hij het conversatiezaaltje van de herenafdeling binnen. Dit zou dus de eerste keer zijn dat hij de kerstdagen in een psychiatrische inrichting doorbracht. Hij was benieuwd. In één oogopslag overzag hij het interieur. Een grote,...

Het meest raakt ze mij door haar blik. Zo zuiver en oprecht keken zelden mensen mij in de ogen. Ik kijk met een open blik in haar diepte en verlang ernaar om haar daar te ontmoeten. Ik zie een vrouw, die ooit in haar leven, net zo kwetsbaar als ik in het leven stond. Ik zie haar vallen, maar ook...