De barmhartige Samaritaan ( over verdraagzaamheid )
De grens van verdraagzaamheid ligt, zowel bij gelovigen als atheïsten, in de naastenliefde: "heb uw naasten, ook uw vijanden lief als u zelf" - denk aan de barmhartige Samaritaan - als in het zelfrespect en het respect voor andersdenkenden. Dit laatste zou je ook kunnen aanmerken als een andere vorm van naastenliefde. De vorm die niet letterlijk in praktijk wordt gebracht, maar meer een opvatting is, omdat de atheïst wezenlijk het geloof afwijst en daarmee een andere bestaansvorm dan de zijne, de afstand wordt door de atheïst in stand gehouden. Hij brengt de naastenliefde niet in praktijk door Het Woord van God. Het Woord overbrugt afstanden. De naastenliefde, zoals de gelovige die in praktijk brengt, heeft te maken met het Respect en de Liefde die God heeft voor de mens. Maar, zegt de Bijbel: " Waar je mee omgaat, daarmee wordt je besmet". En dat geldt zowel voor gelovigen als atheïsten in elk deelgebied van het leven. Respect, zelfrespect en naastenliefde betekenen inhoudelijk dat je niet in alles meegaat met dat wat je op je levenspad tegenkomt. Dit is de overeenkomst tussen de gelovige en de atheïst. Het verschil tussen beiden is dat de gelovige zich laat vormen door het Woord van God en dat de atheïst een doehetzelver is. Dit is een kwestie van vertrouwen en de wil om kennis op te nemen en niet van bewijslast. Het Woord zegt: "Laat iedere mens in zijn waarde, wil hij niet tot Mij komen, schudt het stof van je voeten en ga verder". Het geloof hoeft niet te worden bewezen het is er gewoon, de mens heeft het zich eigen gemaakt, maar het is niet van hemzelf. Het ongeloof hoeft noodzakelijkerwijze niet de tegenhanger te zijn van het geloof. Zij kunnen samen door één poort, door het Woord. Want let wel: als het geloof niet hoeft te worden bewezen hoeft het ook niet te worden afgewezen. En als er dan toch een overeenkomst is waarom zou u, ongelovige met een vrije wil, Het Woord niet kunnen accepteren?
Geplaatst in de categorie: religie
van wat je onder 'geloof of ongeloof' verstaat!
Er zitten, waarschijnlijk hierin, grotere nuances,
dan een mens in één leven kan bevatten.
De Nag Hammadi-geschriften en de andere boeken die je noemt hebben helemaal niet aangetoond dat de canonieke boeken 'gelogen' zijn, kom nou. Zo zijn de Nag Hammadi-geschriften bijna allemaal afkomstig uit de 2e of 3e eeuw na Chr. en dus beslist NIET opgesteld door ooggetuigen, terwijl de 4 canonieke evangeliën allemaal zijn geschreven tussen 50 en 100 na Chr. en dus grotendeels verhalen kunnen zijn van ooggetuigen, vooral het Marcusevangelie.
In het Evangelie van Judas (2e eeuw) lacht Jezus Zijn discipelen zelfs uit tijdens het Laatste Avondmaal, een dag voor Zijn dood. Hoezo betrouwbaar?
Hou eens op met drammen zeg, je lijkt wel een vervelende Jehova-getuige. De bijbel is trouwens grotendeels een gelogen geschiedenis.
De Nag Hammadi Geschriften hebben dat bewezen, maar ook de apocriefe geschriften over de Essenen en de Katharen, het evangelie van Judas, het evangelie van de Pistis Sofia, het Aquarius Evangelie van Jezus de Christus en dat is nog maar een greep.