Inloggen
voeg je column toe

Columns

In Den Haag is een laan

Zangeres Conny Vandenbos overleed op 7 april 2002. Haar zangwerk maakte niets in mij los en dat geldt nog steeds, met uitzondering van haar lied ‘In Den Haag Is Een Laan’. Waarom? De gebalanceerde en goed-getroffen vertaling van Herman-Pieter de Boer, denk ik.

Er zijn jaren geweest dat ik regelmatig de hofstad bezocht, in combinatie met ‘n vergadering of afspraak, later op de dag, in Zoetermeer. Toentertijd doorkruiste ik ‘de weduwe van Indië’, zelfs tot in de buurt van het Zuiderpark. Terugverlangen naar Haagse lanen? Te voor-de-hand-liggend, het gegeven dat ik daar reeds als knaapje mijn oom, tante, neefje, nichtje bezocht. De Leijweg, de Driebergenstraat, naarmate de jaren verstrijken probeert iedereen iets vast te houden van wat ooit was, those happy days. En ook de periode dat ik m’n levenspad moeilijker kon vinden, de reden dat ik de hagenezen-sfeer rond ‘Oh, oh Den Haag’, The Shoes, Johnny Lion en alle indo-rockbandjes zo goed begrijp...

Raar eigenlijk, dat Vandenbos in mijn ogen een artieste blijft die alleen beklijfde en indruk maakte als vertolkster van ‘In Den Haag...’. Empathische odes brengen? Nee, dat hoeft echt niet. In het Franse origineel betreft het een villa die bijna helemaal is afgebroken: La Maison Est En Ruïne, van Michel Delpech. In Conny’s cover-versie bekijken een moeder en haar zoon een mistroostig perceel. ‘Ooit leek het een kasteel, maar nu opeens niet meer, ik wou het nog eens zien, dat huis op nummer tien’.
Snel verdwijnen daar, naar het strand.


Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=fQP01KrxQzM

Schrijver: Ton Mantoua, 8 april 2018


Geplaatst in de categorie: muziek

4.0 met 3 stemmen 221



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Mies Corbeek
Datum:
29 november 2023
Naarmate de jaren verstrijken probeert iedereen iets vast te houden van wat ooit was. Dit melancholische gevoel roept deze plaat, deze tekst bij mij op. Mooi geschreven Ton.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
9 april 2018
Vroeger werd haar smartlappenlied 'Sjakie van den Hoek' nog wel eens uitgezonden op Radio 3 en ondanks de belabberde kwaliteit en karige tekst raakte het toch een snaar in mij. De bassnaar. Ze zong veelal melancholisch getinte liederen, volgens mij, zo vol heimwee naar dit en dat. Ik krijg de indruk dat ze niet een erg gelukkig leven heeft geleid. Klopt dat?...
Naam:
Ton Hettema
Datum:
8 april 2018
Tja, voornaamgenoot, nostalgie en melancholie zijn de bronnen van zowel sentiment als sentimentaliteit. Het subtiele verschil daartussen maakt van een lied ofwel een fenix van hernieuwde waardering ofwel een draak van krokodillentranen..

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)