Alle inzendingen over natuur heide wandeling

...landschap en zij domineert haar omgeving en mijn vriendin verheugt zich over de nietige bloempjes van de heide. Ze kunnen haar leed, pijn en verdriet niet wegnemen.....

...blauwe beekje met haar kleine stroomversnelling en de eik die zich zo weldadig uitstrekte met haar uitwaaierende takken gepasseerd. We vierden het voorjaar met een wandeling op onze oude Heide die zich uitstrekte voor onze ogen als maakte zij zich op om een nieuw jaar en een nieuwe zomer aan...

...die schering en inslag zijn in de slangenkuil van de maatschappij. De schilderachtige herinneringen aan de heide en aan de gastvrije herberg kunnen we koesteren en opslaan in ons geheugen.

Was het de laatste wandeling die we samen ondernamen nu haar lichaam kennelijk aan het aftakelen was, nu zij bestraald moest worden? We waren het bospad ver gevolgd en met veel weemoed bekeek ik de oranje bessen en de bramenstruiken links en rechts van ons. Ze was mijn trouwe wandelgenote geweest...

...mijn vader zelf had gecreëerd door zijn vele wandelingen van de laatste halve eeuw. De wandelroute was bezaaid met dennenappels en de vele oppervlakkige boomwortels gaven het wandelcircuit een extra moeilijkheidsgraad. Vaak moesten de kaplaarzen aan om de vele plassen na een regenbui te...

...in de weiden, de bloemenpracht, de bloeiende heide en zoveel meer dat de troost van de natuur haar bood, zozeer liefgehad en bewonderd en slechts de woorden "prachtig, prachtig!" waren aan haar lippen ontsnapt alsof iedere conversatie zinloos en overbodig was in het licht van het noodlot dat...

...benadrukte. Even later wandelde ik over de heide. Nul kans op een kersenbloesem boom. Misschien wel op een krentenboom met zijn witte bloemetjes die zo lekker ruiken. Het was droog, er stond nauwelijks wind. Degene met wie ik er liep had een verrekijker. 'Kijk.' 'De boomklever is...

...kind. In zijn nadagen sprak hij, ijlend in zijn koortsdromen, nog altijd haar naam uit, de liefste die aan zijn ziekbed hem herinnerde aan die gezamenlijke wandeling, eens, als vader en dochter, over de paden die zich slingerden over de heide. ZIJ was bij hem toen zijn oogleden voorgoed...

...een optie, voorbijgaand aan een profeet die geilt op een meisje van negen jaar. Ik ben zo ongelooflijk graag heiden. Morgen wandel ik weer in het park, mits er nog bomen staan.....

...geest het beeld opriep van onze gezamenlijke wandeling, zo lang geleden, in die onvergetelijke zomer, over de paden die zich slingeren over de Strabrechtse Heide. We waren kameraden en we hebben de levensweg eveneens voor een groot deel samen afgelegd. Je scheen tot rust te komen door...

...Toen herinnerde ik hem aan onze gezamenlijke wandeling, eens, onder de zon van september, als de kameraden en vrienden die we waren over de Strabrechtse Heide. Het uur van het afscheid kwam en vaders hand verkilde in de hand van mijn moeder. Zijn ogen, als uit blauw porselein vervaardigd,...

...bed en je zei me nog: "We hebben samen fijn gestudeerd, niet?" En in de uren vóór ons definitieve afscheid probeerde ik je te herinneren aan die wandeling die we eens, als kameraden, zo lang geleden, maakten over de Strabrechtse Heide. Je sloot je ogen in kalme, vredige berusting. Je was...

...Kampina is met gras overweoekerd, waar eens heide was is nu gras alom. We bereiken de Beerze, de lieflijke Beerze, die langs haar gehele loop geflankeerd wordt door met mos begroeide boomstammen die ruggelings ons pad aanduiden, de Beerze, die klatert, ruist en lacht in haar...

...mijn armen te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer, als vader en dochter, als de kameraden die we waren, over de Strabrechtse Heide?

...te nemen en om en om te draaien in het bed.... Verzachtte ik je lijden nog door te verhalen over onze gezamenlijke wandeling, eens, in die zomer, als kameraden, als vader en dochter, over de Strabrechtse Heide???

...in plaats van de film. Aan hun schoenzolen kleeft ook mierenzuur, hebben hun voitures insecten geplet want ze moesten van A naar B, om te overleven. Dat is nu net wat de natuur doet, doorgaan met er zijn, desnoods in een andere vorm. Maar daar heeft de milieufreak geen weet van, gevangen in...

...miste ik een verkwikkend zonnetje in de vrije natuur. Mijn body werd klam en nat. Overal gele boterbloemen wit fluitenkruid soms een lila koekoeksbloem. Vele weidevogels, de goudplevier de grutto ganzen knobbelzwanen. Geen reiger te bekennen. Die zaten allemaal in Amsterdam bij de vuilnis. Het...

...mossen die aardkluiten omstrengelden in een natuurlijke houdgreep. Mijn "vriendin" stapte naast me voort en zweeg en bleef zwijgen, zodat ik gaandeweg de veronderstelling ging koesteren dat zij wellicht neerkeek vanuit de ijzige en onheilspellende regionen van haar waarschijnlijk...

...reis ons tot het beginpunt van onze voorgenomen wandeling gevoerd heeft, stappen we achter elkaar voort over een smal pad dat het riviertje De Reusel volgt, dat zich vlakbij het dorp als een lint van zilver door het landschap slingert. De zon blakert de wereld en frisgroen geboomte omzoomt de...

...die leiden naar de diverse, uitgestrekte natuurgebieden van Midden-Brabant zijn dichtgeslibd wegens wegwerkzaamheden of files of als mijn wandelgenote een blessure aan haar been heeft, die haar noopt tot kortere afstanden, kiezen we als uitwijkplaats en toevluchtsoord vaak het Sterrenbos...

..."speelgoedpaardjes" ziet grazen...... Is dit de Heide waarop ik veertig jaar geleden verdwaalde met mijn jeugdvriendin tot de bezorgde klasgenootjes ons kwamen zoeken en ons tenslotte in een verre uithoek aantroffen? Ook zag ik het feeërieke Galgeven blauw, ongerept en rimpelloos uitgestrekt...

...ook het recht op mijn tranen..... In een bescheiden hoekje, tegen de metalen spijlen van de oprijzende poort van een kerkhof aan, stonden de fragiele gele bloemetjes van het speenkruid, onmiskenbaar teken van een nieuwe lente, te bloeien en mijn metgezellin vroeg me ze met de lepel, die ze me...

Ten zuiden van de stad heeft zich voor mijn ogen een wonderlijk en wondermooi landschap ontvouwd, nadat ik mijn wandelgenoten van die avond ontmoet had op het terras van Café "Zomerlust"; een landschap dat zich er zonder meer voor leent geschilderd of beschreven te worden in passende, heldere...

...aan van de Oisterwijkse vennen. Tijdens onze wandeling komen de strakke, prozaïsche schema's van de overzichtskaart tot leven en blijken de blauwe vlekken uitgestrekte, weidse wateroppervlakten of zwarte, onpeilbare diepten waartegen de crèmewitte en groene cirkeltjes van de bloeiende...

...men haast onverwacht een min of meer merkwaardig natuurgebied aan dat uiteraard een geheel andere sfeer ademt dan de stadse omgeving. Daar strekt de kaarsrechte baan van een wandelweg zich uit, geflankeerd door een weide waarin we de lieflijke en vreedzame gestalte van een Ijslandse pony met...

...hoofd veranderd in een doodshoofd. We waren altijd kameraden geweest en om hem te troosten kon ik hem slechts herinneren aan onze gezamenlijke wandeling, eens, in lang vervlogen tijd over het pad dat slingerde tussen de heidevelden op de Strabrechtse Heide onder de zon van augustus....

...met de passage: "I'll give the flowers to the lovers" Toen zijn benen hem nog nauwelijks konden dragen was hij nog naar de Heide gestrompeld, ZIJN Regte Heide, vroeger decor voor zijn wandelingen met twee ruige, zwartharige honden, ZIJN honden Zo moest hij afscheid nemen, zo wordt hij...

...aan de horizon. Mijn beste vriendin had een wandeling voor ons uitgestippeld en gelukkig konden mijn benen me nog dragen. Aan een houten, verweerde tafel, samengesteld uit planken, genoten we nog van worstenbrood en chocolademelk en we togen huiswaarts door het schitterende winterse...

De Heemtuin in Rucphen lijkt een verwilderde woestenij maar kronkelende paden doorkruisen haar die we bewandelden onder het straffe regime van de brandende zon van augustus en onder leiding van een deskundige gids die ons de vele planten, bomen en struiken aanwees die voorzien zijn van hun...

...bestaan. We hebben de lila bloempjes van de heide weergezien en de toren van de Rielse kerk met haar gouden uurwerk, die zich slank, fier en statig verhief in de verte, achter bosschages en boomgroepen. Mijn vriendin heeft me gevraagd een gedicht over "Brabant" voor te lezen op haar...