Alle inzendingen over oefene

Oef!…

Er lijkt een soort debat gaande over talent. Er zijn zelfs wetenschappers die betwijfelen of talent wel bestaat. En talent is dan iets wat aangeboren is, in plaats van door opvoeding gestimuleerd. Anderen beweren weer dat talent wel degelijk bestaat (zie bijvoorbeeld de NRC van 14 juni 2008). Ik dacht dat het oude nature-nurture debat wel een beetje…

Jouw creativiteit aan akoestisch samenspel draagt mij naar mijn oer-gevoel van oorsprong en in het jou bespelen oefen ik mijn ziel als een vlugge zomerbloem, verlangend naar eeuwigdurende passie, die sterker dan een keten mijn ziele kwelt. In adembenemend cadans, soms snel soms tergend traag, breng je dan wat uitgeblust was weer ten dans.…

Ook als je slecht kan tekenen, maak toch een tekening van wat je waarneemt, zo oefen je je waarnemingsvermogen. Probeer ook tijdens je wandeling op te letten hoeveel drogisterijen te bent tegen gekomen of slagerijen.…

Oef! Want dat wil zeggen dat die energieke, onbesuisde levensfase van de levenslustige Bodo na een half jaar bij ons, niet bijna ten einde is, maar dat we, met nog een heel jaar te gaan, er pas een derde deel van hebben meegemaakt.…

Het gaat als volgt: als je op de pot zit ontspan je je, en oefen je geen enkele fysieke druk uit op het onderlichaam. In plaats daarvan denk je aan meterslange darmen waarin de troep zich bevindt en waar hij doorheen moet. Je wacht. Dat kan een tijdje duren, maar het genot als je de spoeling ondergaat, is niet te omschrijven.…

Oef, nu heb ik misschien al te veel verklapt, maar dat maakt niet uit. Ik word net als alle andere burgers op deze planeet toch al jaren in de gaten gehouden. En ondanks dat gegeven voel ik mij veilig in mijn eigen huis dat lekker anoniem in een Nederlandse stad ligt. Bij mij zit er geen afluisterapparatuur in de wand en ook niet in de lampen.…

Ik ben er niet achter gekomen want plotseling moest ik hardop lachen (en ik kan hard lachen) toen ze vertelde dat ze een chicoef-oma was: een oma die het leuk (chic) vindt om tijd door te brengen met haar lieve schattenboutjes en dan oef! zucht als het voorbij is. Chicoef – wat een heerlijk woord!…

Oef, dat klinkt erger dan de ring van Parijs. Heel Leeuwarden. En dan ben je er nog niet, zo blijkt. Terug rijd ik door de polder – die dijk komt wel weer een keer.…

Oef wat is het hoog. Een stap de ruimte in, een vrije val, hangend aan zware armen. Knieën flink opgetrokken tot onder de oksels. In volle vaart omlaag, luisterend naar snerpend metaal op kabelstaal. Daar komt de afsprong, wat een feest. Het zand spat om de oren. Een trotse glimlach rond de mond. Bijna zomer.…

.' Oef toch even schrikken! Mijn bloed was onderzocht in het ziekenhuis en nu zat ik bij de huisarts voor de uitslag. Er zijn goede vetten en slechte vetten. En inderdaad, in het grafiekje stond bij de slechte vetten een veel hogere waarde dan bij de goede vetten. Ze keek nog eens naar me: man van 1.80 meter en 65 kg.…

Oefen de agent in oost-indische doofheid en laat de rechter uiteindelijk beslissen over de redelijkheid van de in actie gekomen agent: het past volledig in mijn visie dat de uitspraken van rechters telkenmale anders kunnen uitpakken. Daar moeten ook Telegraaflezers (niet beledigend bedoeld) mee leren leven. Begrijp jíj dat ook, hetero!?…

Oef! Wat een ervaring die middag! Als aalmoes heb ik hem het dubbele gegeven van hetgeen ik moet betalen als ik naar een lezing ga. ‘Een zeeman met een verrekijker is interessanter dan een stuurman zonder.’…

Toch oefen ik nu zo af en toe stiekem op een stukje pijp, jawel. Eens zal ik toch de kraaienmars moeten blazen. Zoals gezegd: ik werd en word nooit een virtuoos; de laatste toon van die mars in mineur zal beslist vals klinken. Dat moment zou ik, levend in blessuretijd, het liefst nog zo lang mogelijk willen uitstellen.…

Ik had natuurlijk achteraf best wel geweten dat de schilder een palet heeft en geen pallet. ( oef! ) Maar nu doet Mevrouw T. ineens mee en zij is de streep door mijn taalkundige rekening.…

Oef. Een pak van hun hart. Maar omkijkend, zien ze twee enorme koplampen op zich af stormen. Weer remmen. Een daverende dreun. En als een pingpongballetje worden ze vooruit gegooid, op hun voorganger geworpen, links en rechts tegen auto’s gesmeten. Aan alle kanten helse herrie van op elkaar knallend blik. Dan stilte, onheilspellende doodse stilte.…

De hele dag ben ik nogal aan het denken er over en oefen de tekst die ik heb opgeschreven en die hieronder staat. De opname is in een keer goed en duurt maar een minuut of twee. Ik vraag de plaat van Neil Young aan heart of gold en zeg dat ik ook naar het concert ben geweest dat zo duur was.…

Ik doe waar ik mijn hele leven al voor oefen: onzichtbaar zijn. Vooral niet de aandacht vestigen op mezelf. Als ik naar school fiets, houd ik de tijd exact in de gaten. Ik plan het zo dat ik mijn fiets in het rek zet op het moment dat de eerste bel gaat. Dan heb ik nog vijf minuten om naar het klaslokaal te lopen voordat de les begint.…

Ik ben leraar Franse Melodieën voor gevorderden en zing in de ochtend mijn liedjes en 's avonds voor het slapen gaan oefen ik nog even vrije chansons, dit alles in het Frans natuurlijk al woon ik in de Friese Wouden. We hebben een goed stel jonge vogeltjes die aan het einde van september volleerd uitvliegen.…

Oef, dat deed pijn! Maar ik laat me niet zo snel kennen. Wil mijn buurmeisje niet teleurstellen die haar skeelers al aan had, dus daar gingen we weer met de werkbus naar de moestuin. Daar was een pas geteerd stuk weg, dus dat zou lekker rijden, dachten we. Mijn man kon eindelijk zijn takken lossen.…

Ik oefen hardop inspreektijd en schaaf de tekst wat bij. Vlug nog wat printjes maken. Heb ik de laatste mails beantwoord? Is iedereen benaderd, op de hoogte? Langzaam daalt de adrenaline in. De raadszaal stroomt vol. De raadsleden hebben hun verdict al lange tijd klaar. Heilige huisjes bibberen.…

Met een mooie elegante oefen zwiep, direct gevolgd door de worpzwiep. Het geluid van de dobber die door de lucht zweeft. Het ratelende geluid van het draaiende katrol. En uiteindelijk.. ver van de kant: De Plons. Voor eeuwig visvrienden. Het was weer genieten.…

Oef…wat had ik het warm. Een lange jongen met een grote mond nam het woord. ‘Welkom op onze studentenvereniging! Zoals je al wel gehoord hebt, moet iedereen hier die nieuw is een soort van een opdrachtje uitvoeren’. Het sarcasme in zijn woorden ontging mij niet. Hij bedoelde dus de ontgroeningsfase. De zenuwen gierde door mijn lijf.…

Als er na een kwartier onenigheid lijkt te ontstaan over het feit of ik alles gezien heb, vind ik het tijd om de partij te beëindigen en vertel de kinderen dat ze nog 10 minuten vrij mogen spelen, oef.... Weer terug in de warme klas. De 2 meisjes houden hun spreekbeurt over de dierentuin.…

Oef! Heksen zoals ik toveren nu eenmaal, is dat zo vreemd? Ik ben zo blij en zielsgelukkig tussen de borsten van mijn vrouwelijke beschermengel!…

Dus trek uw beste tabberd aan en oefen het: ‘fast away the old year passes Fa la la la la la la la la’ (Deck the halls). ‘Muziek is een taal die iedereen verstaat,’ zei een inwoner van Mosul op de zender Canvas tegen een Vlaming die muziekinstrumenten kwam brengen.…

oefen ik alvast, duidelijk verstaanbaar voor manlief. De frons op zijn voorhoofd en zijn opgetrokken wenkbrauw verkies ik te negeren……

Als er geen partijtje is, oefen ik op de blinde muur naast ons portiek en mik op de hoeken van het doel dat in ruwe streken met stoepkrijt op het oranje baksteen is gekalkt. Tot diep in de herfst in korte broek, en op volleybalschoenen van de Bata dender ik 's middags over de trap van ons huis op de tweede verdieping naar beneden.…

Om zijn hoop en vertrouwen op een nieuwe oefen-avant-garde uit te spreken. Deze speelse intrigerende denker komt 14/12/2011 bij VUConnected spreken. Ook leuk om de architectonische huiselijkheid van de Zuidas eens te beleven. Reserveren voor Amsterdam Bright City kan via de link onder.…

“Oef”, zuchtte ze diep en deed meteen nog een extra knoopje van haar satijnen zwart bloesje open.…