Alle inzendingen over stam

Ik stam ergens van de holbewoners af. Alleen ben ik dan iets verder geëvolueerd. Iets verder...

...weelde van lente en zomer droeg aan zijn takken. Hoe betreurde zij het toen nieuwe bewoners een bijl aan de stam van haar berkenboom legden en toen zij zijn trotse glorie voorgoed vernietigden....

Als ik na een sanitaire stop bovenin de Bijenkorf met de roltrap naar beneden ga, duw ik bij de uitgang tegen de draaideur en loop naar buiten. Ik wandel door de Warmoesstraat richting Centraal Station en ruik een vleugje marihuana. Ik volg mijn neus en blijf achter een groepje Engelse toeristen...

Stammen strijden, doch hun hoofden weten niet dat de leden lijden.

...droeg Het sneed ons door het hart toen latere bewoners meedogenloos het kapmes aan de stam van onze boom legden....

...van paarse bloempjes omringt zijn nog zichtbare, verlopen wortels. Die tere kring wil hem als het ware opbeuren. Als je naar boven kijkt… Uit een holte van die kale stam groeit een kleine, jonge es. Dat prille boompje kijkt al vanaf een hoogte neer op al wat daar beneden bloeit. Heel zijn...

Afgunst is des dichters lot De appel kwam te dicht bij de stam Hoon is des dichters loon Hij bracht hem gewoon aan de man Spot is des dichters lof Ze hapten er helemaal niets van (Wie hier een passende titel bij kan bedenken, heeft een poEtisch brein.)

...De wortels (geloof) laat water stromen door de stam (overtuiging) en het water komt uit bij het meest wezenlijke van de boom; de bladeren. Het hele systeem staat in interactie met de omgeving en vormt een cyclus binnen andere cycli. Het voedt zichzelf en dient de omgeving, reguleert en houdt...

De plant is met haar groene, slanke stam stevig geworteld in vruchtbare, rulle aarde. Hoewel scheefgegroeid, blijft zij hardnekkig en wilskrachtig streven naar het licht. Zij rekt zich uit en richt zich op en zij koestert in haar hart nieuwe, frisse helgroene bladeren. Zij is mij dierbaar. En zo is...

...fraaie tekening vertonen waaieren uit van haar stam. Trots en fier staat ze te pronken en er ontspruiten nog altijd nieuwe bladeren aan haar hart. Ik voed haar met zachte, rulle bruine aarde en met kristalhelder water. Eenzaam, trots en eigenzinnig verheft ze zich en ze vormt het enige levende...

...sta je op deze aardkloot. Moet je geloven, stam je af van een aap of gaat het om een verboden vrucht. Welke idioot heeft verzonnen dat een appel het verschil zou kunnen zijn tussen rechtschapenheid en duivelskunsten ? Ik weet slechts dat de tijd niet in mijn voordeel is, ook mijn leven...

De esdoorn met haar brede kruin die trots haar stam bekroont en die als het ware mijn huis beschermt en bewaakt, maakt al aanstalten om het voorjaar te begroeten en te verwelkomen. Kleine groene blaadjes sieren al haar takken en in de zomer zal de groene weelde van wat men wellicht zou kunnen...

...uit op een zandvlakte waarin een enkele kale stam zich verheft, terwijl we uitzien op zanderige heuvels aan de horizon. Mijn beste vriendin had een wandeling voor ons uitgestippeld en gelukkig konden mijn benen me nog dragen. Aan een houten, verweerde tafel, samengesteld uit planken,...

...een vernederd, onttakeld persoon met aan haar stam de kluit die haar wortels bevat, op de grond liggen maar we zouden haar nieuw leven en een florissante toekomst verschaffen. Stevig plantten we haar in de aarde. Fier en trots staat zij nu rechtop en zij keert zich opnieuw naar het licht dat...

...bosgreppel; Tekst in proza Het mooie Ulvenhoutse Voorbos bezuiden Breda is in de maand April vol prachtige krentenboompjes. Eén daarvan ligt allang geknakt neer: de stam vormt zo een scherpe hoek. Zijn grote kroon ligt in de greppel vol dorre bladeren. Wat wordt die doodsheid...

...topprestatie! Trouwens, het is wel Jan Stam die het woord 'tempelen' heeft geïntroduceerd, wat zijn uitvinding is, want het bestond nog niet, en als taalkundige heb ik daar groot respect voor. 'Tempelen' betekent 'naar de kerk gaan' en dat doet Jan dan ook zo af en toe, opgedost...

...een armzalig gewas dat zich als wanhopig om de stam slingert, ontmoette ik mijn benedenbuurman die zich meestal schuilhoudt en al vijfentwintig jaar kennelijk in stille berusting zijn dagen rekt in zijn schilderachtige woning. Hij rookte kalm een sigaret. Zoals ik zag hij de morgen komen en de...

De stam en de takken van de kale boom wiegen en wankelen in een licht briesje. De esdoorn verwelkomt enkele kraaien die op haar takken neerstrijken en een gezellig praatje met elkaar lijken te houden. We hebben de winter verwacht en deze regeert nu over de stad. De hemel toont haar palet van...

...stond naast het kleine boompje dat trots zijn stam recht hield besefte ik ineens: deze boom heeft de hele geschiedenis van de mensheid meegemaakt. De Afsluitdijk, de muur in China, de piramides in Egypte. Niets stond er. De legers van Rome, van Attila de Hun, nog geen spoor. De grote...

...met daarin een berkenboom die haar zilverwitte stam ten hemel hief en die vooral geliefd was bij onze moeder. In een klein perceeltje kweekten we de onschuldige, lieflijke madeliefjes en andere bloempjes. Tegen de schutting vlijde zich een struik waarvan de naam mij onbekend is met roomwitte...

...tot zij werden wat zij nu zijn; harde houten stammen die niet meer schrikken van een briesje of harde windvlaag. Ik draag mijn vruchten, mijn bloesems en ik ben trots op ze en ik draag mijn doornen die ik evenmin verafschuw. Het moest zo zijn dat ik vruchten en doornen draag. Ik oordeel...

...blaadje was, uitkomen met zoveel zon op de bast, stam en de wereld, best wel. Voorlopig hebben we de eerste dagen te pakken, vergeten we de afgelopen natte zaken en zijn dankbaar voor wat we - nu hebben en krijgen! Dat is namelijk veel beter dan in je piepzak zitten omtrent zaken die je nooit om...

...prieel dat gelardeerd is met kleurige viooltjes en ouderwetse lantaarns, waar oude eiken zich verheffen waarvan de takken, die laag aan de stam ontspruiten, in een trotse boog hun kruin vormen. Het voorjaar was nog koud maar de warmte van onze vriendschap maakte veel goed....

...van onze buren. Elk voorjaar kwam de knoestige stam met zijn afstaande takken als een gapend spook tot leven. Dan leek het of de boom moeizaam zijn stramme wortels krulde en strekte, vastberaden om de harde winterbodem los te wrikken die na een lange periode van vorst en droogte terug leefbaar...

...in de tijd. Naar die boom vol met blad met een stam reikend tot in oneindigheid. Je kon daar zo veilig in opklimmen, er was altijd wel een tak binnen handbereik. Maar de stroom vertakt zo de dingen en wij moeten verder zonder jou. Over het algemeen lukt dat eigenlijk wel, maar als het blad...

...met heel veel jonge boompjes. Deze nieuw aanplant glanst blijmoedig, toont alle hoop op een toekomst vol schone beloftes. Hier en daar staat een geknakte, zwartgeblakerde stam. Sommige grote bomen aan de rand van dit open gebied leven gezond en wel, ondanks blijvend zwart aan hun schors. Ja, zij...

...bloesje groen is uitgeslagen van het mos op de stam? Het kan haar niets schelen. Mij ook niet. Wat kan ons gebeuren? Wat kan mij gebeuren? Eindelijk staan we dicht bij elkaar. Eindelijk ben ik bij haar, bij Monique. Ja en nu? dacht ik. Hoe ging het verder? Het is zo’n godganse lange tijd...

...die ene laatste ochtendzucht, zijn stam in holle leegte gebroken, de rijzende zon met haar vingers van licht door de bleek-witte nevel-lucht zijn afscheid kuste. Even hield ik huiverig mijn adem in en hoorde zijn treurig uitdeinend lied : " vergeet mij niet...., vergeet mij...

...blad van Bomulavië Vleugmoes = papje van fijngestampte vleugen Z Zupa = een zeer energie- en vitaminevol drankje van de elfen Zweefkruiper = klein insect dat kruipt en vliegt, niet schadelijk, soms vervelend Zwiep = een soort slinger voor het wegslingeren van kleine voorwerpen zoals een...

...het uitzoeken van het juiste hout, de mooiste stam. Aan het eindeloze zagen en als moment van triomf het krakende neerzijgen van die machtige palm. Helemaal van mij. Mijn eigen stukje paradijs. En dan opeens, terwijl de wind van richting verandert, een ingeving. Ik ga er een veranda bij...