Als het ware onttakeld, ontluisterd en vernederd
Mijn beste vriendin was uit Helvoirt gekomen met de auto. Ze had een oranje, aarden, grote pot meegebracht. Ze zou de korrelige, bruine aarde om zich heen spreiden op de vloer van mijn kamer. De arme plant zou als een vernederd, onttakeld persoon met aan haar stam de kluit die haar wortels bevat, op de grond liggen maar we zouden haar nieuw leven en een florissante toekomst verschaffen. Stevig plantten we haar in de aarde.
Fier en trots staat zij nu rechtop en zij keert zich opnieuw naar het licht dat door het zuidelijke raam binnenvalt.
25 juli 2023
Geplaatst in de categorie: planten