Alle inzendingen over sterfbed

Mijn tranen hebben rijkelijk en overvloedig gevloeid in de ziekenkamer naast het bed van mijn betreurenswaardige oude vader. Toen zijn einde naderde, vroeg hij mij voor te lezen uit zijn favoriete boek uit zijn jeugd, getiteld: "De jongensjaren van...." Mijn stem haperde en stokte, maar hij vermaande me: "Flink zijn!" Later werden we bij hem…

Naast haar stond de pastoor die haar het sacrament van de stervenden wilde toedienen. Buiten in de regen hoorde ze drie dames haar doodskist timmeren. Ze moest de diepte in zometeen. Ze moest het gat in of ze dat nu leuk vond of niet. Ze verlangde ernaar ringen om haar enkels te krijgen met daaraan belletjes zodat haar mededoden haar konden horen.…

De lengte van een sterfbed is omgekeerd evenredig met de breedte van het leven.…

Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was een reclame van de Kruidvat. Daar lig je dan op je sterfbed, het laatste dat je mee kreeg was de hoofdprijs in de Staatsloterij met XL. Even serieus, perineum en doorgelegen kijk je reclame op tv want er is verder niets. Is de zinkzalf in de aanbieding.…

In de immense, langgerekte ziekenzaal met het hoge plafond (een zaal die tot de verbeelding sprak en die reminiscenties opriep aan zalen in ziekenhuizen, krankzinnigeninrichtingen en lazaretten) stonden de witte bedden als in slagorde opgesteld. Er weerklonk een lied dat over de hoofden schalde van de weerloze, onschuldige en zeer kwetsbare gedupeerden…

Ik had aan zijn sterfbed gezeten, terwijl de tranen als rivieren zonder doel of bestemming hun weg zochten over mijn gezicht. Hij had me gevraagd hem voor te lezen uit de roman, getiteld: "De jongensjaren van....", zijn favoriete boek uit zijn jeugdjaren. "Flink zijn" vermaande hij me bij het zien van mijn verdriet.…

Altijd zal ik me zijn opmerking op zijn sterfbed blijven herinneren: "Wat hebben we samen fijn gestudeerd".…

Mijn moeder op haar sterfbed, twintig jaren lang heb ik haar genegeerd. Ze accepteerde mijn keuze niet, glimlachte uiteindelijk met een scheefzakkend gebitje een onverwachte goedkeuring. En dat doet eigenlijk pijn, waarom wachten mensen zo lang ? Ik heb liedjes in mijn hoofd, Zuidenwind, Lentekind.…

Consult ‘Ga maar rustig zitten, Milou. Rustig…’ De woorden van de dokter klinken vriendelijk, maar op mij komen ze dreigend over. Ik wil niet rustig gaan zitten, niet nu het angstzweet zich sidderend uit mijn poriën perst. Ik ben bang voor artsen. Bang voor hun naalden en pincetten. Bang voor hun stethoscoop, bang voor hun spuiten. Bang voor hun…

Een levenslange liefde en kameraadschap werden samengebald in die aanraking van haar hand op de mijne; de hand die nog de ring droeg die de liefde symboliseerde en bekroonde die mij de wereld heeft geboden; de bonte, veelkleurige wereld die zij nu voorgoed verliet. Die hand, alleen die hand nog die door haar zachte druk en lichte beweging te kennen…

Op je sterfbed vroeg je me voor te lezen uit het boek "De jongensjaren van....." en met horten en stoten en onder tranen voldeed ik aan je verzoek. Als ik haperde tijdens mijn declamatie vermaande je me tot flinkheid.…

Aan het sterfbed van hun moeder heeft zij beloofd dit voor de broer te zullen volvoeren.…

Ooit kende ik een oude man die op zijn sterfbed een dieet kreeg voorgeschoteld, dan denk ik dat zo iemand een driesterren arrangement moet krijgen. Sterf dan in ieder geval voldaan, letterlijk.…

Op zijn sterfbed verklaarde hij nog hoe fijn we samen hebben gestudeerd. Ik kan onze relatie slechts omschrijven met de woorden: "Un Grand Amour".…

Samen zijn we de lange weg van onze tweeëntwintig-jarige vriendschap gegaan, samen stonden we aan het sterfbed van onze bejaarde ouders, samen droegen we hen ten grave. Je gaf me vele cadeaus, naaide mijn gordijnen en jouw grote foto van het Wilhelminakanaal met de brug en de boot in avondlijke sfeer zal altijd mijn wand blijven sieren.…

Ik kwam haar tegen vlak bij het oude kerkhof, zwaar vergrijsd en voortstrompelend achter een rollator en ik herkende onmiddellijk in haar de "vriendin" van tweeëntwintig lange jaren, met wie ik in vroeger tijden de zwemafspraken had gehad; de "vriendin" die welkom was geweest in mijn ouderlijk huis; met wie ik aan het sterfbed van onze betreurde…

Hij ziet hier op zijn sterfbed op terug, omringd door de enkelen die hem gebleven zijn. Deze situatie leidt tot uiterst pijnlijke strijd en conflicten die bij uitstek illustreren hoe het menselijk tekort enorm kan zegevieren in uiterst noodlottige omstandigheden.....…

Het ziekenhuis, nu fantastisch gerenoveerd, met fraai laminaat in de gangen, draagt mijn vele herinneringen; aan het sterfbed van moeder en oma, aan mijn benauwenissen en zenuwtoestanden en eens zal ik hier vermoedelijk ook zelf als slachtoffer voor pampus liggen in een vermoede, maar uiteraard zeer ongewenste toekomst die hopelijk nog ver in het verschiet…

Op een melaats eiland (traag), op het derde rijvak (plots), in het kraambed (te vroeg), in een kreunend bed (stipt), op het sterfbed (te laat).…

Solidair had ze naast me gestaan aan het sterfbed van mijn moeder en ze had mij een toevluchtsoord geboden toen ik na onbezonnen strapatsen van mijn jeugd tijdelijk mijn ouderlijk huis had moeten ontvluchten.…

Ze kreunde licht, de oude vrouw op haar sterfbed. Nog even en ze zou haar allerlaatste zucht slaken. Intussen popelde De Zonnekoning van Hemel en Aarde van ongeduld. Zijn gevleugelde dienaren legden haar ‘habit blanc’ alvast klaar.…

Haar sterfbed was zwaar en duurde erg lang. De dierbaren door wie ze omringd werd waren ten einde raad. Al pratend kwam ik er achter dat er een conflict was in de familie tussen die mevrouw en haar zoon. Na lang zoeken vonden we de zoon met wie zij ruzie had.…

Op de plaats waar sinds jaar en dag "Zorgcentrum Zuid" is verrezen en waar de kolos van het verpleeghuis, waarin mijn dierbare vader de laatste elf martelende en slopende maanden van zijn langgerekte sterfbed heeft moeten slijten en meemaken, bevonden zich eens de gebouwen van een stenen jongensschool en van een meisjesschool uit Zweeds hout, waar…

Op de plaats waar sinds jaar en dag ¨Zorgcentrum Zuid" is verrezen en waar de kolos van het verpleeghuis - waarin mijn dierbare vader de laatste elf martelende en slopende maanden van zijn langgerekte sterfbed heeft moeten slijten en meemaken - verrijst, bevonden zich eens de stenen gebouwen van een jongensschool en van een meisjesschool opgetrokken…

Help mij een goede koers te varen zodat ik op mijn sterfbed kan zeggen dat ik het goed heb gemeend. God, help mij dit schip te redden. Hoor het gezang van het gouden wezen dat al mijn navigatie ten onder doet gaan. Als in een droom waarin ik alles heb gezien wat ik ooit heb gedaan. Als matroos en als officier.…

Het als het ware gebeeldhouwde meisjesgezicht van mijn moeder in de kussens op haar sterfbed en de aanraking van haar hand op die van mij (de hand die nog de ring droeg die de liefde bekroonde die mij de wereld heeft geschonken; de bonte, veelkleurige wereld, die zij nu voorgoed verliet) verbieden me welhaast te vermelden hoe mama vaak veranderde van…

Je leed aan een langdurige depressie en die vroegere vriend heeft op zijn sterfbed liggen ijlen.…

Helaas herontdekken de meeste mensen hun ware aard pas wanneer ze op hun sterfbed liggen. De meest gelukkige mensen verloochenen hun ware aard en hun ziel nooit. Ook al kost het wat. Wees nooit te trots om zwak te zijn. Alleen dat zal je kracht geven. Het mag je nooit interesseren wat anderen zeggen. Volg je eigen weg.…

Hij stond niet naast ons, de zusjes; hij stond niet aan het sterfbed van onze ouders die hem in de kaalheid en de eenzaamheid achter hebben moeten laten. Andere mannen; vrienden en zwagers moesten het roer overnemen Zou mijn broer de fantastische kaarsjes van de kastanje ooit waarnemen of de tweelingberken op het terrein?…

Hij stond niet naast ons, de zusjes, hij stond niet aan het sterfbed van onze ouders die hem in de kaalheid en de eenzaamheid achter hebben moeten laten. Andere mannen, vrienden en zwagers, moesten het roer overnemen. Zou mijn broer de fantastische kaarsjes van de kastanje ooit waarnemen of de tweelingberken op het terrein?…