Alle inzendingen over terugzien

Ik zal mijn Lanersbach nooit terugzien, maar het zal daar ten eeuwigen dage liggen, ingesloten door de Oostenrijkse Alpen....…

Onze wegen scheidden echter en nooit zouden we elkaar terugzien...…

Een straatweg die evenwijdig loopt aan het kanaal, omzoomd door hoge rietpluimen die wapperen, waaien en wuiven in een licht briesje, voert daarheen en zo mocht ik op een winterse dag het huis terugzien; eens het brandpunt van mijn hoogste sentimenten maar tevens van mijn diepste vertwijfeling en van de worsteling rond het vergaande gemis van Hem, degene…

Op zijn 78ste kan hij terugzien op een carrière in de duivensport van 68 jaar. De wonderlijke dieren vliegen uit en dankzij hun door niemand begrepen feilloze instinct halen zij het zelfs tot Orléans en keren terug naar de Clarastraat.…

Men zal zijn geliefden nooit meer terugzien. Maar weet je, herinneringen zijn vaak mooier dan de realiteit. Al denk ik dat dat bij jou niet mogelijk is. Weggaan bij jou is als vrijwillig het leven weggooien. Maar toch ga ik. Kus mij en glimlach die mooie glimlach van je……

Zal ik haar ooit nog terugzien, denk je dan, als ze twee jaar alleen op de wereldzeeën ronddobbert. Denken is al wat je vanaf dan nog kan. Je kan zelfs geen oogje in het zeil houden, als je dat zou willen. Piekeren, ongerust zijn, je van alles afvragen en geen antwoord krijgen. Even Apeldoorn bellen. Zelfs daar antwoorden ze niet.…

Maar nu dan zitten die gemeenten en provincies met de brokken en is het maar de vraag of zij nog iets van hun geld terugzien. Er zijn overheden die zo bedragen tot 80 miljoen euro zagen verdampen.…

Wat zeggen ze dan als ze na de geheime bevalling hun vrouw afgeslankt terugzien? ‘Dag schat, precies een succesvol dagje bij de Weight Watchers vandaag?’ ‘Ja, het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar ik ben blij dat ik eindelijk van die overtollige kilo’s af ben.’ ‘Hahaha, bloed zeg je, er ligt hier precies wat bloed op de vloer.’…

Ik wilde er destijds niet op en ook bij het terugzien vond ik dat ik er vreselijk uitzag. Nu, een half mensenleven later, vervult die foto mij met liefdevolle welwillendheid voor dat onzekere schaapje. Hoe komt dat? Wat is er veranderd dat de beoordeling nu zo anders uitvalt vergeleken met toen?…

Vrouwen schamen zich dood wanneer zij zichzelf op jeugdfoto’s terugzien met leggings, hoogwaterbroeken, beenwarmers en kroespermanenten, lees ik in de krant. Gelukkig ben ik dus niet de enige. Toevallig zag ik foto’s van mezelf die vorig jaar genomen zijn. Nachtmerries, ja! Trauma’s! Niet te verwerken leed.…

Maar op Pasen geloof ik, ook al is het maar even, dat ik mijn broer en mijn moeder ooit zal terugzien.…

Je wilde het graag terugzien op je tweedehands televisie, om je daarna het Lazarus te zuipen met een goedkope fles jenever, gebietst van je seniele buurman.…

Waarschijnlijk zou ik hen nooit meer terugzien: zulke dingen voorvoelde je gewoon. Een zoetschrijnend, nostalgisch gevoel nam bezit van me, wranger dan ik het me van de heenreis herinnerde. Oom stond in de deuropening, tante enkele meters vòòr hem op het tuinpad. Ze zwaaiden hartelijk naar me.…

Lida is uit mijn gezichtsveld verdwenen en Albert heb ik nog een keer terugzien tijdens een schoolreünie zo’n 25 jaar later. ‘Wat ben jij gaan doen’ vroeg ik hem. ‘Ja ik ben meester geworden hè...dat zat er wel in natuurlijk’ zei hij. ‘Ja’ zei ik ‘dat zat er wel in’ en zag ook dat de charme van vroeger zijn glans wat had verloren.…

"Ja, leuk hoor", zei Vincent, maar zo leuk vond hij het eigenlijk niet want hij vond Sophia hartstikke leuk en nu zou hij haar waarschijnlijk noot meer terugzien. "Ja, ik verheug me erop, ik heb hier niets om voor te blijven en Portugezen schijnen erg aardig te zijn".…

Ergens in haar droom besefte ze dat dit niet kon, dat zij Martijn nooit zou terugzien. Ze strompelde eindeloos voort, kreunde van smart en voelde zich steeds eenzamer – Bestaat er leven na een scheiding? Dat vroeg ze zich bij het wakker worden af. Iedere keer weer.…

Vraag blijft toch hangen of ik Jef nog ooit zal terugzien toekomende zomer. Je weet immers nooit van te voren wat het scalpel zoal weet bloot te leggen, niet?…

Als de Heer het wil, dan mag ik hem gauw boven weer terugzien. U woont zeker nog maar kort hier?” – Tegen dat soort gesprekken had ik al vóór onze verhuizing opgezien. Maar na bijna vijf maanden al hier wonend, had ons nog nooit iemand over het geloof iets gevraagd.…

Over een week zal ik mijn creatie pas terugzien. Vandaag neem ik mijn klaprozen mee naar huis. Ik loop het ziekenhuis in waar ik een keer per week creatieve therapie krijg. De bloemen zijn lichter opgedroogd dan ik verwachtte. Dat is jammer, maar ik vind ze nog steeds fraai.…

Het stond meteen voor mij vast: deze plek wilde ik beslist na 60 jaar afwezigheid nog een keer terugzien. Moeder had telefonisch aangegeven, ons snel weer eens te willen zien, omdat zij, thans ruim 92 jaar oud, er veel behoefte aan had.…

Na twintig jaar zou ik oom Adolf en tante Willie terugzien. Ik kon me, ondanks de kloof in de tijd die me van mijn vorige bezoek scheidde, nog goed herinneren hoe zij er destijds uitzagen en wat voor sfeer ze meebrachten. Oom Adolf was vòòr de Tweede Wereldoorlog geboren, anders had hij die beroerde voornaam natuurlijk nooit gekregen.…

Het leven ging door in de gelukkige klas en als de kinderen je terugzien, komen de verhalen weer los. Je dacht te oud te zijn voor dit vak, maar voor hen telt leeftijd niet. Ze willen nog graag een keertje dat spannende verhaal horen. Er wordt weer over dood en en nu ook over geboorte verteld.…

Hem terugzien was haar liefste wens. Op station Bussum stapte een jonge vrouw in. Ze wrong zich door het smalle gangpad en de drukte. Tegenover de oude vrouw plofte ze neer. Toen de trein reed en ze geïnstalleerd was bekeek zij de oude vrouw. Haar ogen stonden zacht maar afwezig. In de ruit zag ze ze glanzen.…

Bovendien ben ik met medicatie evenwichtiger en kun je dat in mijn schrijfsels terugzien. Natuurlijk word ik door die chemische uitvinding kunstmatig gemanipuleerd, maar uit humaan oogpunt zou je iedereen zo'n leefbaarheidsvergrotende factor gunnen.…

Dít wilde ik toch na al die jaren terugzien - dít wilde ik toch zo graag herbeleven? Mogelijk dat het aan mijn onvermogen lag om alles met de onbevangenheid van het kind van toen te zien. Misschien vormden mijn opgedane ervaringen in de jaren op weg naar volwassenheid een barrière om met dat gevoel contact te maken.…

Als we vrede en geluk in onszelf ervaren, zullen we dat ook in onze reflectie terugzien. Als we worstelen met de problemen in het leven, met innerlijke conflicten, zal dat ook zichtbaar zijn in de weerspiegeling. De spiegel zal ons blijven uitnodigen om dieper te gaan kijken en contact te maken met ons ware zelf.…

Overigens is de kans dat we Rita terugzien in de kamer erg klein. Zij heeft zichzelf al in de eerste minuut van de wedstrijd buitenspel gezet. Niet zo vreemd met Willibrord Frequin als coach. Binnen de kortste keren lag haar kop eraf. Zou ze dan echt niets geweten hebben van die hoofdenaffaire? Arme Rita.…