Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

TOEVAL

Gods wegen zijn wonderbaar. Bomen, eens geplant, komen elkaar nooit meer tegen wat niet van mensen kan gezegd worden (en dat heeft niets met voortplanten te maken).

Jef, een ietwat oudere man, klein van gestalte – hij was tegen de aanspreektitel ‘Jefke’ - had ik, over de jaren heen, al meerdere malen ontmoet bij de fietstochtjes die we, totaal los van elkaar, maakten langs de Leie tussen K. en M.

In den beginne groetten we ons met een summiere hoofdknik of een knipoogje, later bij handopsteking om ons dan uiteindelijk samen te treffen op een rustbank langs de rivier.

Bij die eerste kennismaking werden er, ietwat terughoudend, wat verteld over allerlei onderwerpen. Je kent dat wel hé: ‘van koetjes en kalfjes’, ‘van het goede en slechte weer’, ‘van de vrouw en de kinderen’ afijn van alles en nog wat.

De laatste twee jaar zag ik hem wat minder doordat, zo zei hij me eens, verscheidene malen in de kliniek was opgenomen voor diverse kwalen tot en met chirurgische ingrepen. ‘En telkenmale er beter uitgekomen’ lachte hij, ‘wat niet van iedereen kan gezegd worden’, besloot hij. Ik moest hem inderdaad gelijk geven…

Zijn familie was er minder gerust in, vond hij, in het bijzonder zijn dochter die in M. (prov. Antwerpen) woont. Dier man, hoewel zoveel jaren jonger dan hijzelf, was al meermaals onder het mes geweest met uiteindelijk een slechte afloop. Nu, nadat hun dochter een paar jaar later getrouwd was, woonde ze bij een vriend.

Toeval of niet, ik was onlangs voor een spoedbezoek aan de stad M. (prov. Antwerpen) en zat in de buffetzaal van het NMBS-station met een lauwe koffie vóór me (€ 2.05). Ik had me hem heter voorgesteld bij dit zeer koud weer. Bij het rondkijken viel mijn oog, tot mijn groot ongeloof, op mijn oude fietsvriend Jef, weggedoken in zijn dikke anorak.

De verraste man bleek aangenaam opgezet te zijn met de toevallige ontmoeting. Hoe het kwam dat hij nu juist ook hier in M. (prov. Antwerpen) was, wou hij niet met zoveel woorden meteen kwijt. Bij een tweede koffie, al even niet warm genoeg om heet te zijn, vertelde hij dat hij zijn dochter had bezocht in een bepaald ziekenhuis alwaar ze was opgenomen wegens een herhaalde zware depressie.

‘Moet je weten’, slikte Jef moeilijk, ‘haar dochter, mijn kleinkind dus, is inmiddels al een tijdje van haar man weg en woont nu samen met een “vriend”. En die lomperik, verdomme, heeft die twee kindjes van haar en haar man, gemolesteerd en onteerd’. Ik viel achterover tegen de leuning van mijn stoel. ‘Afgrijselijk, hé Jef’, riep ik zachtjes uit.
Jef boog gelaten het hoofd en roerde afwezig in zijn lauwwarme kop koffie. ‘De kerel is opgepakt, heeft wat in voorhechtenis gezeten zolang het onderzoek liep en is nu vrij tot aan zijn proces. Mijn kleindochter, die terug bij haar man is, en haar twee kindjes herstellen zeer langzaam. Eentje heeft nog een erg zwaar trauma te torsen. Maar erger is het gesteld met de grootmoeder, mijn enige dochter, ze kan het moeilijk tot helemaal niet verwerken vandaar die geregelde tijdstippen dat ze in therapie nog moet.

Ik zat er verslagen bij. ‘Vreselijk, hé Jef’’ probeerde ik nog terwijl ik mijn hand op zijn voorarm drukte. Jefs ogen bedankten me voor de betoonde sympathie.

‘Hoe het verder moet met haar, weten de dokters niet. Het wordt zeker iets van lange adem’, dacht hij. Andere details wou hij voorlopig van het ‘voorval’ niet kwijt maar hij beloofde me bij onze eerste fietstochtje in de volgende maanden wat méér te kunnen vertellen.

‘Hangt ervan af' bezwoer ik hem bij het afscheidsnemen hoe ik van onder het mes zal uitkomen, want ik verwacht binnenkort het verdict van de cardioloog. Hij schudde me bemoedigend de hand.

‘’t Komt wel in orde, hoor’ gaf hij me troostend mee.

Vraag blijft toch hangen of ik Jef nog ooit zal terugzien toekomende zomer. Je weet immers nooit van te voren wat het scalpel zoal weet bloot te leggen, niet?


Zie ook: http://www.cursiefjes.tk

Schrijver: Jan Coessens, 14 januari 2009


Geplaatst in de categorie: misdaad

1.0 met 2 stemmen 585



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)