Alle inzendingen over wachtwoord

Dat levert je wachtwoorden op van 9 tekens. Hoeveel wachtwoorden? Geen idee. In elk geval zijn er miljarden mogelijkheden. Ik kan hier helaas geen voorbeeld maken. Het staat uiteraard iedereen vrij dit idee te gebruiken, echter niet voor commerciële doelen.…

Voor elke site heb ik een persoonlijke inlogcode en een wachtwoord nodig. Ik wil helemaal geen persoonlijke inlogcode en wachtwoord. Laat staan drie. En 36 invoervelden om in te vullen, dan mag ik van je naar het volgende scherm. Idioot! Het navigeren is een drama. Voor het gemak ben ik al overgeschakeld van mijn laptop naar de ipad.…

Was het wachtwoord niet meer goed. Mijn administratie nagezocht wat het moest wezen. Ja toch het goede wel ingetikt. Maar het lukte niet – dus, dan maar weer een nieuw wachtwoord. Mijn afspraken bij het ziekenhuis checken met wachtwoord, krijg ik via de telefoon een code die ik daarna weer in moet tikken.…

Eerst was ik mijn wachtwoord vergeten. Mijn laatste bestelling was een jaar geleden. Maar: ‘stuur een mail en binnen enkele minuten krijgt u een nieuw wachtwoord’. Is niet gebeurd. En mijn bestelling in de winkelwagen wachtte geduldig. Totdat: foetsie. Na drie herhaalpogingen pak ik de telefoon.…

Ik kan geen toets op mijn toetsenbord van computer of laptop aanslaan of Microsoft wil wat van me: een account aanmaken, me naar een cloud sturen, een pincode laten invoeren, een wachtwoord laten veranderen, reclame laten komen: het houdt niet op. Wie stopt Microsoft?…

In eerste instantie klopt de gebruikersnaam niet, dan is het wachtwoord niet goed en na drie pogingen mag ik een kwartier wachten voor de drie volgende sessies. Mis dus! Na 9 keer gepoogd te hebben, krijg ik bericht dat er een nieuw wachtwoord aankomt, over de post.…

Heb ik dat, koop ik een nieuwe laptop, moet ik mijn wachtwoord invoeren. Probleem, ik wist het niet meer. Echt niet. Op mijn oude laptop liet ik dat aan de automaat over, zeg maar. Maar nu zat ik daar. Met de helpdesk van Zeelandnet gebeld, tot drie keer toe. Ik ben zó onhandig, dat wil je niet weten.…

Was het tot voor kort een kwestie van inloggen met emailadres en wachtwoord, nu moet de argeloze bezoeker zich een weg banen langs bijkans schermvullende billboardreclame waar advocaten als doodgravers, een uitnodigende blik van een vrouwelijke junior executive, en nu weer een wagenwijd opengesperde mond (ik meen die van Borsato te herkennen) zich…

Op de daarvoor bestemde ruimte vulde ik de Gebruikersnaam en het Wachtwoord in, en zie: ik kwam terecht op mijn reeds bestaande weblog met een heel andere Gebruikersnaam en een heel ander Wachtwoord. Dezelfde woorden zou men immers ook, terecht, helemaal niet hebben geaccepteerd.…

Facebook heb je er een extra probleem bij, want die werken met wachtwoorden en andere obstakels, waar een gemiddeld mens al gauw de zenuwen van krijgt. Die overbeveiliging zorgt er dikwijls voor dat je niet meer in je account kunt komen en als een paria buiten de stadspoorten wordt gehouden.…

Mijn gedichten zitten voor een deel achter een slot en grendel in de vorm van een wachtwoord en de rest ligt momenteel in een laatje. Daar zullen ze waarschijnlijk ook blijven. Met schilderen ligt het iets anders, want als ik daar een beetje succes mee had zou ik veel meer kunnen maken. Verf en doek zijn duur en ook een atelier kost het nodige.…

Verlinken de hele boel aan één stuk door, doen een moord voor het enige juiste wachtwoord om als een lopend vuurtje elkaar af te branden.…

Tja, de was, dat lukt wel maar het instellen van een gebruikersnaam en wachtwoord dat werd een dingetje, want die wist ik dus niet meer! Geen punt: je vraagt bij ING gewoon een nieuwe aan, ook al geen punt, duurt weliswaar vijf werkdagen maar dan komt het ook netjes binnen!…

En van al die stupide wachtwoorden snapt een redelijk mens ook geen rode biet. Kortom, de communicatiewereld is té gecompliceerd gemaakt en door alle ingewikkelde obstakels missen we het leeuwendeel van wijsheid.…

Ze vormen al jaren ook het arsenaal voor wachtwoorden dat ik gebruik. Skottelslet (vaatdoekje), lulfiep (fantast), verrekt vèrreke (rotzak), klotvèger (ook rotzak). Ik word blij van deze woorden. Met een glimlach log ik in op de meest uiteenlopende sites en applicaties. Zelfs bij de Belastingdienst.…

Verdwaald in het woud van wachtwoorden. Dolgedraaid van callcentertalk. Op weg naar het postkantoor de stop geknapt omdat het hele postkantoor was opgeheven. Ontslagen op het werk vanwege niet passen binnen het team, suf geluld op het UWV, murw gebeukt door de belastingdienst met zijn DigiD code en BSN nummer. Ik heb iets ontdekt.…

Een jongeman legde mij uit dat het pensioenbericht digitaal opvraagbaar is, met inlognaam en wachtwoord. ‘Ik wil het graag per post blijven ontvangen,’ zei ik. Volgens mij hoorde ik een heel kleine zucht aan de andere kant van de lijn, maar het kon ook gewoon diep inademen zijn.…

Pincodes, gebruiksnamen en wachtwoorden zijn voor mij dan ook een crime. Ik hussel ze door elkaar en raak het spoor bijster in de grabbelton van cijfers en sleutelwoorden. Ik heb postcodes opgegeven als kentekens, pincodes verhaspeld en gekoppeld aan verkeerde creditcards. Aan het onthouden van telefoonnummers begin ik niet eens!…

Ze kan ook al nooit mijn werkdagen onthouden, terwijl de wachtwoorden voor allerlei sites geen probleem voor haar zijn. Als de laptop een geluidje maakt kijkt ze weer gehaast op het scherm. Automatisch gaan haar handen naar de toetsen en……. Ik zie het al…MSN! De leesbril gaat weer op en ik maak geen schijn van kans meer.…

Mijn 'wachtwoord' wordt niet geaccepteerd. Dan de helpdesk maar even bellen. “Al onze medewerkers zijn op dit moment in gesprek. Een ogenblik geduld alstublieft.” Wachten maar weer. “Onze medewerkers zijn nog steeds in gesprek. U wordt zo spoedig mogelijk geholpen.” Grrrrrr….en wachten.…

Die paar keer vaker dat ik er langskwam, wist ik mijn wachtwoord niet. Aanleiding voor een bezoekje was meestal de kennisgeving per mail van een ‘krabbel’ die aan mij was gericht. Een krabbel is zoiets als een kattenbelletje. Prietpraat. Ondanks mijn inlogproblemen, heb ik in het afgelopen jaar weinig gemist.…

Er wordt verteld dat mijn internet adres niet klopt of het wachtwoord is niet goed. Razend van woede schrijf ik dan maar een brief, die nauwelijks bekeken wordt. Ik hoor gewoon op tijd te kijken of dat rot ding bezorgd is en dan te bellen. Een dag later krijg je dan een stuk oud papier extra. Wat moet ik vandaag met het nieuws van gisteren.…

Even geprobeerd de aflevering terug te kijken, maar helaas tegenwoordig werkt dat met een account en wachtwoorden en daar ben ik een beetje huiverig voor. Maar goed dan baseer ik dit stukje maar even op wat ik er in mijn geheugen over heb opgeslagen. Van de boekenkeuze van Dieuwertje kan ik me niets meer herinneren.…

Gewerkte uren indienen, verlof aanvragen ging vroeger prima per post, was later nog steeds goed te doen via mail, maar moet inmiddels als het tegenzit langs twee portalen waarbij je om een vakantie in te plannen van het ene naar het andere dient te switchen, goochelend met gebruikersnamen, wachtwoorden, een AFAS- en JIP-app.…

Kennelijk een wachtwoord dat iedereen kent en een vlotte doortocht bevordert. Wij blijven het antwoord schuldig. De bestelling helder krijgen duurt even en de waakhond blafte nu staccato een venijnig ´Bitte?’ door de spreekbuis. Ondertussen struin ik de menukaart bij de toegangspoort af op een gewone hamburger.…

Van de Mormonen moest je trouwen met God, je moest vreselijk ondergoed dragen tegen de duivel, er waren geheime handdrukken en wachtwoorden. Je kreeg een man voor de eeuwigheid toegewezen, iemand die je nog nooit gezien had.…

Een rondslingerend snippertje papier met een erop genoteerd wachtwoord helpt. Die situatie is reëel als ik denk aan de torenhoge telefoonrekeningen op een kantoor. Langdurige intercontinentale telefoongesprekken in de avond gingen daaraan vooraf. 4.…

Er werden wachtwoorden gefluisterd en strategieën uitgewerkt. Er werd geruzied en vrede gesloten, en van de ene naar de andere tuin gelopen om daar verder te spelen. De schommel diende niet enkel om te schommelen maar was ook een circusattractie waar halsbrekende stunts werden uitgeprobeerd.…

vol gaan zitten, maar dat heb je ook als je met vakantie gaat, de boel blijft binnenkomen, en als je een goeie buur hebt, die je bus ( waar de papieren post in gaat) leegmaakt, dan heb je daar dus geen omkijken naar, maar met je computer, tja dat is een ander verhaal, die post/ mail is zo persoonlijk (behalve de spam dan) dat moet met ( sleutel) een wachtwoord…

De molen werd bezichtigd voor anderhalve euro, mijn aparte gesprekspartner bedacht een wachtwoord: molenkattesoep! Dat vond hij middeleeuws verantwoord en het was ook zeer gevat. Ik zwaaide nog een keer naar hem en ik vraag me toch af hoe hij zich vanavond voelt in zijn woning te Schoonhoven, zal hij dromen van de pannenkoekenbakster?…