Alle inzendingen over woonoord wijkcentrum lelijkheid

Wie zich een voorstelling maakt van Wijkcentrum "De Symfonie" als ware dit een sprookjespaleis uit duizend-en-een-nacht, waar dromen tot leven komen of over een romantische verhevenheid uit lang vervlogen tijd, komt bedrogen uit.…

Wijkcentrum "De Ypelaer" bevindt zich enigszins afgezonderd en afzijdig van de overige bebouwing in de wijk als een "solitair" toonbeeld van een uitzonderlijke architectuur. Het Wijkcentrum is gesitueerd aan de rand van een parkachtige omgeving. Het genoemde gebouw gaf onderdak aan vele evenementen en buurtmanifestaties.…

Wie zich van de sfeer of ambiance in de troosteloze straten van Tilburg West een hemelse voorstelling maakt, vergist zich deerlijk. Men kan aldaar in vertwijfeling ronddwalen zonder in zijn tot hopeloosheid vervallen en tot enge, onbetekenende en zinloze dimensies vervallen bestaan nog enig soelaas of houvast te vinden. De bebouwing, de brokstukken…

"Kamphuis Woonoord" in Lage Mierde bestaat of bestond uit enkele houten barakken, die ik nu nog zie op de zwart-witte ansichtkaart uit 1965 die ik mijn ouders zond.…

Het gebouw in Tilburg West waarvan de gevel bezet is met felgekleurde, in mijn ogen uiterst lelijke panelen, is mij niet onbekend gebleven. Vroeger vormde het het decor voor mijn journalistieke werk en kwam ik er samen met collega-vrijwilligers. Men moet van de strakke, moderne, kale inrichting ervan houden en ik ben daar geen liefhebster van.…

Zulke mensen worden gecast omdat ze lelijk zijn. Dat noem ik nog eens een leuk gegeven als je op auditie gaat. Dat vereist een vrij dikke huid als je het mij vraagt. Kom ik bij de vraag wat zo’n mens in godsnaam beweegt om de filmwereld in te gaan?…

Dat doen mensen, stem verheffen om maar gelijk te krijgen, eigen ego zo strelen dat men denkt de waarheid in pacht te hebben. Gelijk reclame, herhaal de boodschap keer op keer, de volumeknop net iets verder opengedraaid. En dan komen er volgelingen, gelovigen, adepten. Zwakkelingen stellen zich op in rotten van vier, heffen de rechterarm en klossen…

“Mooi zo, kan dat dan voor aanstaande woensdag, want alleen dan mogen lelijke mensen gratis binnen.” “Ja dat moet wel lukken, maar mag ik u nog wat vragen mevrouw?” “Ja natuurlijk mag dat.” “Wat heeft u eraan om lelijk te zijn als het maar om één dag gaat dat u gratis binnen mag?”…

Restaurant "De Katterug" verwelkomt je steeds hartelijk en ook Wijkcentrum "De Nieuwe Stede" waar je je in een eveneens duister en ongezellig lokaal waant alsof je bent teruggekeerd in je lagere school-klas te midden van dames die mozaïeksteentjes plakken die uit moeten groeien tot grote voorstellingen van vogels, bloemen en vlinders en wat dies meer…

De ijverige dames waren samengekomen in een lokaal van het nabijgelegen Wijkcentrum, en gezeten rond een lange tafel volvoerden ze hun knutselwerkjes.…

De zware toegangsdeur van het nieuwe Wijkcentrum was gesierd door een "erehaag" van kleurige ballonnen. Vandaag zou het officieel geopend worden.…

In mijn mooie nieuwe agenda die mij optimistisch een mooi nieuw jaar voorspiegelt zonder mijn ellendige ongelukkige liefde voor jou; een agenda gelardeerd met onwerkelijke vrouwenportretten van fotomodellen en Barbiepoppen, heb ik het adres genoteerd van je verre woonoord en bestemming dat ik van je neef ontving, geschreven in nagenoeg cryptische, geheimzinnige…

Het Wijkcentrum "De Ypelaer" is opgetrokken uit krijtwitte baksteen en toont zeker tekenen van een architectuur die de naam "Nieuwe Zakelijkheid" draagt.…

Eens had ik hem zeer vereerd, maar hij had toch niet aan lelijkheid ingeboet. Zijn grijze haar lag in een krans rond de kale schedel. De dikke lippen bewogen geluidloos op het gesprek dat hij voerde met een mij onbekende persoon.…

Op een vroege morgen koos ik een "dierenencyclopedie" uit een dergelijk fragiel kastje, opgesteld voor ons Wijkcentrum. De kleurige plaatjes van de dieren bewonder ik; van de vogels, de vissen, de reptielen, zo mooi uitgevoerd, zo uniek in hun gestalte.…

Het kan niet anders dan dat ik moet reageren op die afschuwelijke reclame van de Zonnebloem. Sonnebloem, met sieke mensen. Het is vreselijk. Men huurt een artiest in, die voor een te hoge gage de Nederlandse uitspraak verkracht. Het is onbegrijpelijk dat dit in Nederland gebeurt, dat heel het land wordt bedolven onder de domme Amsterdamse manier…

Terwijl ik met mijn keurig gewassen, glimmende BMW richting Utrecht reed, werd ik gepasseerd door een Lelijke Eend uit het jaar nul, ik ben daar zeer ontstemd over en ik vraag de Kamerleden om uitleg over deze onnatuurlijke kwestie.…

Een lelijk gedicht over een lelijk onderwerp schrijven is ook een mooi gedicht.…

Tsjezus, wat ben ik lelijk.…

Mijn ogen vestigden zich op het, door uitlaatgassen en kwalijke dampen beroete en vervuilde viaduct bij het NS-plein toen ik bij de bushalte stond. De stad, mijn geboortestad, werd zo opgehemeld en verfraaid in glossy magazines met glanzende bladzijden en gelikte foto's, maar verdiende zij de eufemismen die als confetti over haar uitgestrooid werden…

Toen de indigoblauwe nacht als een deken over de wereld lag en als een sprei de wereld toedekte, heb ik mij gehaast naar het nabijgelegen Wijkcentrum en ben ik aan het knutselen en kleuren geslagen te midden van mijn goedmoedige stadgenoten die het roddelen niettemin niet helemaal na kunnen laten.....…

Enkele "onduidelijke" vrijwilligers hebben zich geschaard rond een tafel in Wijkcentrum "De Poorten". Het is nooit goed want ze vliegen er hier in en uit als duiven in een duiventil. De mannen kijken naar de meisjes, de meisjes naar de mannen. Ik zit er verwezen en verweesd bij met een lullig knutselwerkje.…

"Ik heb gehuild in het Wijkcentrum" verklaarde ik hem "omdat ik uitgestoten ben uit het team" En ik lichtte nog ten overvloede toe: "Ik ben een gevoelig mens" Hij ging afrekenen en keerde mij de rug toe. Ik stapte nijdig op en zette mijn mallotige wintermuts op in de hoop hem nooit meer tegen te komen.......…

De conversatie verloopt vlot, als een kabbelend en ruisend beekje dat over rotsblokken springt in een lokaal van Wijkcentrum "De Poorten" op een lentedag in 2022 als de dames van het knutselclubje bijeen zijn gekomen maar heikele onderwerpen zoals ziekte- en sterfgevallen worden in het gesprek niet geschuwd.…

genaamd Jean Paul Sartre in de vorm van een van zijn beroemde romans nu ook "verkrijgbaar" is bij ons uiterst provinciale en kleinburgerlijke Wijkcentrum "De Poorten". Wegens de algehele Lockdown kan men nu boeken met elkaar uitwisselen via een klein kastje vóór de grote, brede toegangsdeur. En zo nam ik "Sartre" mee.…

In het Wijkcentrum was weinig veranderd sinds mijn tot ongeluk en verdriet stemmende vertrek bij de Wijkkrant enkele jaren geleden.…

Gedicht kerkje ginnum ik werd vroeger opgevoed met de bijbel en de kerk maar door ziekte kwam ik daar niet meer nu ben ik weer ziek na twintig jaar en denk na over de dood en het geloof en het hiernamaals en het heelal ik ben nu een heel andere foppe in een ggz instelling en er is hier dominee de wind en ik ben een kind lijkt het wel zonder…

De oude neogotische kerk is jaren geleden verbouwd tot Wijkcentrum maar enkele details herinneren nog aan de eredienst die hier eens plaatsvond.…

De voormalige kerk, die jaren geleden verbouwd is tot Wijkcentrum, herbergt op haar eerste verdieping mooie sfeervolle lokalen met witte neonverlichting en chique meubilair. Een inpandig raam biedt een doorkijkje naar een peuterspeelzaal waar rieten kinderstoeltjes staan opgesteld.…

Wijkcentrum "De Symfonie" bevindt zich enigszins afzijdig in onze wijk Tilburg Noord, wat afgezonderd van de overige bebouwing die geen schoonheidsprijs verdient. Een tekst op de gevel verwelkomt de bezoekers.…