Alle inzendingen over Arthur Graven

...en jij bent in de Cimetière de Passy op 2, rue du Commandant-Schloesing begraven.

...lange brief van de legendarische Arthur Rimbaud. Arthur Rimbaud, een geniale woesteling, Frankrijks grootste dichter, ook buiten de legende, een fantastische rebel... Aden, 9 december 1890 Mijn dierbare Rodolphe, Zie, het is in Aden geen feest, geen hoeren met...

... Want dacht Paul in wezen niet aan de jonge Arthur, eens in de literaire kringen van Parijs, markant aanwezig, toen hij het nu volgende schreef over de jonge Kloos, drinkend en paffend in een café: 'Ik vroeg een reeds vertrouwd gebuur, wie deze merkwaardige figuur was. Mij werd geantwoord:...

...had. Vijf jaar na Rimbaud verliet je op 8 januari 1896 het aardse leven en je werd begraven op de Cimetière des Batignolles.

...met emmertjes water om de grachten die ze gegraven hadden te vullen. De meisjes werd een piepklein hoekje toegestaan. Ik was in een andere wereld beland. Toen we uren later weer thuiskwamen, bleek mijn moeder tot tranen geroerd. Het verwonderlijke was, dat ze me niet uit blijdschap...

...expressionist en een tijd lid van Die Brücke. Arthur Siebelist liet zijn leerlingen in de natuur schilderen en hij stond haaks op het academisch onderwijs. In 1903 werd Franz lid van de Hamburgische Kunstenaars Club van 1897. In 1904 exposeerden de leerlingen van Siebelist in de galerie...

...o.a. je vriend Paul Verlaine ontmoet en via hem Arthur Rimbaud, verder ontmoette je er Stéphane Mallarmé, Émile Zola, Jean Richepin, Villiers de l'Isle-Adam, Edgar Degas, Alphonse Daudet, Édouard Manet, Maurice Rollinat en François Coppée. Je was sterk bevriend met de...

De generaal-majoor hapte lucht om te protesteren, maar bedacht zich. De kroonprinses streek Kwame over zijn wang en drukte onze handen. 'Maar zeg dan toch iets, jongens!' maande Verveer. 'Bevalt het hier, mes petits princes? Is Holland ook maar een beetje thuis? Kinder, arme kinder, kunt u...

...aan ene meneer Roth en verdween het uit zicht. In 2003 werd er voor een foto-negatief van Arthur Rimbaud 81.000 euro betaald.

...Starkie, staat ook de tekening, die de zus van Arthur, Isabelle, van hem maakte in de laatste dagen van zijn leven in het ziekenhuis te Marseille. Hij heeft zijn Zorro-snor en zijn strakke kapsel behouden. Zijn imago als dichtende landloper en brave burgers chockerend genie zag je er niet meer...

...statige rij. Sommige zijn begroeid met klimop dat als het ware steun zoekt tegen het beeld van de heilige. Achter de stenen gestalten bevinden zich de vele graven en grafmonumenten van degenen die onvermijdelijk onder ogen moesten zien en moesten aanvaarden wat de onberekenbare "condition...

...instellingen opgenomen en jouw fotografische werkzaamheden waren voorgoed voorbij. Je schilderde nog wel. Je woonde nog een tijd in Engeland om bij de familieleden van Arthur te kunnen zijn. Op 19 november 1931 werd jij in Pasadena bij het uitstappen van een tram door een chauffeur dodelijk...

...Nu hebben ze hier de laatste tijd zwaar zitten graven, dus is een kabelbeschadiging niet ondenkbaar. We zitten al maanden in de herrie, maar het is wel heel mooi geworden. Waarom nu juist ik gedupeerd ben, is weer zo'n toevalstreffer waar ik maar niet te veel op in ga. Het lijkt zoiets als de...

...aangestoken voor je opa, je ouders, je zussen en Arthur. Je stierf, omdat je veel te extreem vastte tussen Goede Vrijdag en Pasen, je dacht onterecht dat je lichaam nog jong genoeg was om dat aan te kunnen en ergens wilde je gewoon spelen met je leven, want het maakte je al met al geen diamant...

...op 1 mei 1885 in die inrichting. Alleen je vriend, de karikaturist Émile Cohl was aan je zijde. Je werd 44 jaar en je bent begraven op Père-Lachaise, met op je graf een prachtig, bronzen borstbeeld van de beeldhouwster Laure Coutan.

...Paul Verlaine ontmoette, die daar ook werkte. Arthur Rimbaud beschouwde Mérat als een visionair en de bijna-gelijke van Verlaine. Tijdens een diner van de Vilains Bonshommes kregen Rimbaud en Mérat een flinke ruzie, waardoor Mérat weigerde te poseren voor 'Un coin de table' van...

...brak je met de symbolistische stroming. Je overleed op 13 maart 1891 in Parijs. Je werd 67 jaar en je bent begraven op de cimetière du Montparnasse. Rimbaud overleed acht maanden later.

... Een rondje begraafplaats met Bezoekjes aan graven, Niet slechts een of twee. Het is de sterfdag van oma, en omdat ze toch allemaal gaan Gaan ze de rest van de familie ook langs Zodat die niet "buiten spel" staan Een rondje begraafplaats, voor oma, tante Een neef Ze was blij dat...

De antracietgrijze stenen van de graven zijn gegroepeerd in lange rijen, in keurige sequenties, op het kerkhof aan de Hoflaan en tonen geboortedata en sterfdata die vaak toch wel ver in het verleden liggen. Mijn vriendin vraagt me de onschuldige witte bloemetjes op het graf van haar ouders te...

...zoals vaak in Tilburg de gewoonte is, aan het graven waren, was bedekt met een antracietgrijze, korrelige, mij onbekende substantie. De heren verzochten mij vriendelijk mijn voetstappen niet daar doorheen te leiden. De Nieuwlandstraat was desondanks bereikbaar. Een vriendelijke dame...

...Ik keek nogmaals naar de herhaling van mijn naam en ik glimlachte even, even heel sardonisch, als een vermolmde smurf. Arthur Rimbaud verscheen aan mij en hij omhelsde mij, terwijl hij zei, dat hij van mij houdt!...

...de embryo's van uw tot dusverre onbekende halfzuster, ze lijken in de verste verte niet op u. En uw moeder graven we ook nog op. Zoekmens: Goh, dat had u niet moeten doen.

...allerlei insecten zorgen voor een intensieve leefgemeenschap. Ergens staat zo'n grote, wijde magnoliaboom. Zijn bloesembladen verspreiden zich, al zwevend, ver in de omtrek. De graven, bloemperken en grasveldjes worden als het ware versierd met gekrulde snippers, bestreken met witte en roze...

...zeer oude benaming van Christus is. Begrijp dat Arthur een soort Nostradamus voor zichzelf was. Zijn reukvermogen had vroeger zo intens genoten van de bloemen en de bloesems van de bomen, een hand van een zachtaardig meisje verlichtte ooit zijn trillende borstkas, huiverend van die plotselinge en...

...zichzelf. De trein reed door richting Zwolle en Arthur volgde de troep nieuwe rekruten, die moeizaam langs de spoorlijn liep. Na enkele honderden meters bereikten zij de saaie, naargeestige kazerne. Hij nam het waar, hij deed er aan mee, maar hij lachte in zijn vuist, want zijn plan stond reeds...

...moeite nam om hem daar nog te bezoeken. Hij is begraven in Charleville, zonder vrienden of collega's, want dat weigerde Vitalie, die velen verantwoordelijk hield voor de ondergang van haar eens zo veelbelovende wonderkind. Ze wenste totaal geen oog te hebben voor zijn literaire betekenis, omdat...

...heren. Hij moest proberen zo ver mogelijk bij Arthur vandaan te blijven want hij was te nieuwsgierig en Bjarne had geen zin in roddels op school over zijn geheime relatie met Emma. Bjarne was toch al behoorlijk zenuwachtig dat hij haar weer terug zag na de lange afwezigheid. Er zou weer leven...

We schreven 1976. Het kabbelende, grijze water van een Zeeuws meer omringde met haar golfjes de boot met de vlaggenstok aan de achtersteven die het rood-wit-blauw droeg. We waren daar op vakantie in dat lang-vergeten jaar waarin het niet ophield met regenen en we de weiden doorkruisten en de...

...het zelfvertrouwen van de stoere tuinderszoon Arthur. De zelfverzekerde schilderskwast van de kunstenaar Bortano had Bjarne niet in zijn bezit. Bjarne had zijn ogen, zijn oren, zijn neus en zijn handen. Een brein en een hart had Bjarne Gosse ook. En alles bij elkaar zorgde ervoor dat hij...

...in het zonnetje. Ze knikken mij vriendelijk toe en ik groet, opgewekt tussen de graven, terug.