Alle inzendingen over Gerrit Kouwenaar

Dat Gerrit Komrij ooit mijn voornaam heel aandachtig en op bijzondere wijze heeft uitgesproken, blijf ik als een grote eer zien.

...ze koffie hadden gedronken namen ze afscheid van Gerrit. Hij bedankte hen vele malen en ging weer zijn eigen weg met een gevulde maag. ''Lola, ik voel mij een gelukkig mens, nu ik een ander mens blij heb gemaakt, maar ik hoop ook, dat Mien weer thuis komt. ''Ga je nog met mij mee Wouter,...

...voelt? 'Nee, ik heb niets gehoord,' zeg ik. Gerrit zucht en blaast rook uit. 'Erg zeg,' mompelt hij. We nemen afscheid en gaan naar huis. Ik hang mijn jas aan de kapstok en nestel mij in mijn luie stoel. De lampen laat ik uit. Ik staar naar buiten en val uiteindelijk in slaap. Een...

Ik zag Erik Menkveld destijds tijdens Poetry International, toen ik hem schampte, als de opvolger van Gerrit Komrij. Jammer dat hij maar 55 is geworden en dat daardoor mijn toekomstvisie is verbrijzeld.

...smart wacht ik op de reacties van Gerrit en andere doemdenkers die menen de rotsvaste waarheid in pacht te hebben. Voor de liefhebbers hier de link naar het artikel van vader en zoon Hoogeveen. https://rmets.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/joc.7763 Zouden de mannen...

...verstaan. Een half jaar later hoorde ik van Gerrit, dat buren geklaagd hadden over stank op de trap en vlooien. De huisbaas was ingeschakeld en wilde de katten weg hebben of een gerechtelijke uitzetting. Twee katten mocht hij wel houden, maar de manke buurman dacht er niet over zijn katten...

...‘We zijn een heel goeie vriend verloren. Gerrit was een unieke figuur met een unieke plaats in de Nederlandse Literatuur. We verliezen in hem een belangrijk dichter, een veelzijdig schrijver en vertaler, een groot stilist en een scherpe polemist.’ Geen één die het aandurfde om bij...

...gaan.'' ''Doe ik, darling.'' - Beste Gerrit, ik heb gelezen, dat je niet meer ademt. Wat jammer nou, je was mijn beste billenmaat in Veenhuizen. Menigmaal heb jij voorkomen, dat Buck Jones mij in elkaar wilde rammen. Ik ben ook niet zo jong meer, misschien komen we elkaar weer tegen in...

...te kijken of hij nog reageert' viel ze hem bij. Gerrit had inmiddels ook al spijt van zijn tweede opmerking. Hij was helemaal niet van plan om de auto te keren, alleen om dat wijf aan de praat te krijgen. Hij vloekte binnensmonds en zuchtte. Toos vond het een goed idee en hield vol, zoals altijd....

...ze koffie hadden gedronken namen ze afscheid van Gerrit. Hij bedankte hen vele malen en ging weer zijn eigen weg met een gevulde maag. ''Lola, ik voel mij een gelukkig mens, nu ik een ander mens blij heb gemaakt, maar ik hoop ook, dat Janneke weer thuis komt.'' ''Ga je nog met mij mee, mag...

...met de talrijke schepen. ''Knap gedaan, Gerrit. Ik wou dat ik die gave had. Ik kan alleen een rechte lijn trekken langs een liniaal.'' Hij moest lachen, maar stootte tegen het tafeltje waar de fles jajem op stond en die kletterde op de grond en liep leeg. Hij vloeken zeg, de ene...

...etc. Het is beslist niet ondenkbaar dat Gerrit nu voor het grote geld is gegaan uit een vorm van (relatieve!) armoede mede omdat zijn 5 Zalmpjes hem ook het nodige geld gekost zullen hebben en mogelijk nog kosten. Omdat het een parttime job betreft (in wezen verkoopt hij het gebruik...

...doe ik dat, komt best goed.'' Gerrit werd op een handkar naar huis gebracht om zijn roes uit te slapen. Zijn vrouw bakte de honderden kroketten en de veldwachter dirigeerde het Wilhelmus. Het werd een gezellige avond en de burgemeester was zeer tevreden, en bedankte Alie en...

...kanker en zij werd 49 jaar. Op zijn 71-ste kiest Gerrit voor euthanasie, wat door (een) Theo Engel wordt uitgevoerd. Omdat de schoonheid nog op zijn mooist is. Naast hem staat een foto van Saartje, Douwe en hem. Dan eerst heb je elkaar nog nooit gezien dan heb je elkaar gezien maar...

...19 maart 1945 werd je samen met Gerrit op de Oosterbroekweg in Harenermolen door twee collaborerende Nederlanders van de S.D. doodgeschoten. Je werd vijfentwintig jaar. Je werd herbegraven op de Noorderbegraafplaats in Groningen en in 1967 nogmaals op de Erebegraafplaats Loenen....

...ervan uitgaat, zoals van een rokende vulkaan. Gerrit had onbetwist psychopatische verschijnselen, maar dat valt in het niet vergeleken met zijn warmbloedige dichterschap. Zeker ook als je begrijpt dat hij beslist geen moederliefde heeft gehad. Schril is het wanneer hij het haardvuur (de...

...zo stom, trut'' en ze gooide de hoorn neer. Gerrit hoorde dat allemaal aan en dacht: het zal toch niet waar zijn, dat ze het kastje weghalen, want hij vond die zender een verrijking in zijn sober bestaan. ''Dat kastje gaat weg ouwe, wat zullen we nou krijgen, de beschaving gaat...

...hij is. Kom we duiken een café in, ik ben aan een paar borrels toe'', zei Alie. Gerrit keek verheugd.

...Ze zei: ''Wat ben je toch een oelewapper man. Gerrit ligt voor pampus, idioot. Je schrijft naar hem persoonlijk, kaffer.'' ''Dat geeft toch niet, schat. Hij was gelovig, dus ik neem aan, dat hij naar de hemel gaat en de brief hem daar zal bereiken.'' Zij: ''Nou je post hem maar'',...

(voor Gerrit Achterberg) Voortvluchtig, altijd maar rennen van de moordzolder, waar je stofwolken achterlaat en niemand in je ziel laat kijken, want het woord draagt enkel vrucht als het in goede aarde valt. Wat voor ogen is dompelt zich in het goud van de eeuwigheid, zolderkamergedachten die...

(voor Gerrit Komrij) Onder de bikkelharde stekellagen van zijn opgebouwde verweer speelt nog steeds dat iele dorpsjongetje uit good-old Winterswijk, met hoepels en tollen, middeleeuwse stokpaarden en bovenal verstoppertje spelen. Hij kroop onder de vuile boerenwagens door, op zijn pijnlijke...

...geneest alle leed; verzamelde gedichten'. Gerrit Krol is inderdaad een oude man met een stok geworden met een uiterst eerbiedwaardig oeuvre. Over de liefde schreef hij: 'Je telt uiteindelijk gewoon alles op.' 'Opnieuw moesten wij, noodlot, op een stille morgen in maart elkaar zien...

...bij de drukker lag. In het theatercafé zat Gerrit aan een tafel achter mij en telkens als ik keek, leek hij wel op magische wijze vanachter een boomstam terug te koekeloeren. Ineens sprak hij mij aan en vroeg op zijn welbekende toon: 'Joanan, hoe gaat het met jou?'. Op zo'n manier, dat ik...

...beseft nog lang niet genoeg wie wij verloren hebben, dat inzicht komt pas later, vrees ik, maar ik wil hierbij nogmaals even de hoogst geniale Gerrit Komrij onder de aandacht brengen, want hij verdient nog veel meer!... wat helaas nooit naar buiten zal komen, denk daar maar eens over na!

...hij is. Kom we duiken een café in, ik ben aan een paar borrels toe'', zei Alie. Gerrit keek verheugd.

...de tafel verdwijnen, schoft dat je bent.'' Gerrit: ''Is dat waar, flikte hij dat?'' ''Helemaal niet waar, dat verzint ze weer, dat kreng. Dat zijn nou je vrienden. Het heen en weer kunnen ze krijgen.'' Eindelijk werd het stil. ''We gaan slapen, darling'', en hij deed de...

...zodoende.'' ''Weet u wat, u mag hier vannacht slapen, dan drinken we eerst een glaasje wijn, voelt u er wat voor?'' Gerrit was stomverbaasd en kon dat aanbod niet afslaan. Het werd nog een heel gezellige avond met Chantal.

...niet kwaad meer, ik moest er nu ook om lachen. Gerrit maakte het goed met een paar borrels en we reden luid zingend naar huis. Zelfs de koeien keken naar ons en een boerendochter zwaaide naar ons en wij terug zwaaien met kusjes tekens. Toen ik verhaaltje opschreef dacht ik, Kees waar ben je mee...

...en je vervalste persoonsbewijzen, samen met Gerrit van der Veen, Frans Duwaer en Willem Sandberg. Sandberg was de enige overlevende bij de aanslag op het Amsterdamse bevolkingsregister. Jij schreef de Brandarisbrieven, gericht tegen de collaboratie met de nazi's door Nederlandse...

...gedicht schreef. Ze houdt van de poëzie van Kouwenaar, Lucebert, De Coninck, Herzberg en Peeters. De thema's van haar eigen werk zijn liefde en ruzie, wat vreselijk genoeg vaak hand in hand gaat. Alles wat ze schrijft is verzonnen, zegt ze. Ze houdt veel van de subtiele nuances in de...