Joost Oomen - 'Het Paradijs Van Slapen'

Joost Willem Oomen is geboren op 18 november 1990 in De Bilt en hij is in IJsbrechtum bij Sneek opgegroeid.
Anne-Marie Goddard-Lampe, actrice/model/playmate, is in IJsbrechtum geboren. In dit dorp staat de Epemastate uit 1625. Aan de Doarpshûsleane in IJsbrechtum staat het beeld 'Brechtsje, Teuntsje en Tjaltsje' uit 2001 van Sjoukje Ultzen. De Franekervaart stroomt door IJsbrechtum.
Zijn vader A. Oomen was cardioloog in het Antonius ziekenhuis in Sneek. Hij is nu Scen-arts voor het Expertise centrum Euthanasie.
Joost ging naar de basisschool Epemaskoalle in IJsbrechtum. Na de ASG Magister Alvinus in Sneek ging hij naar de Rijksuniversiteit Groningen om Nederlands te studeren.

Joost was van 2010 tot 2011 de huisdichter van de universiteit. Van 2013 tot 2015 was hij de stadsdichter van Groningen. Met de schrijfster Marleen Nagtegaal organiseerde hij enkele jaren het poëziefestival 'Dichters in de Prinsentuin'. Hij trad op bij o.a. Crossing Border, Lowlands, het Gedichtenbal, Oerol, Into the Great Wide Open, De Parade, Wintertuin en Explore the North.
In 2021 werd hij derde bij 'De Slimste Mens'. Lisa Loeb won toen.
In 2022 stond hij met de garagejazzband Kruidkoek op Oerol. Hij is columnist van het Dagblad van het Noorden en de Leeuwarder Courant. Samen met Stefanie Liebreks (redactrice van uitgeverij Koppernik en redactielid van De Revisor) en Yentl van Stokkum (1991, dichteres/redactielid De Revisor) heeft Joost het Instagram-account 'Poëzie is een Daad' opgericht. Dit plaatst dagelijks een gedicht online. In 2023 verscheen daardoor de bloemlezing 'Voor alle dagen'.
Sinds 2022 is hij redactielid van De Revisor. In 2024 ontving hij de Johnny van Doorntrofee.

Joost had een liefdesrelatie met de schrijfster/dichteres Valentijn Hoogenkamp (1986, Zaandam). Haar vader is huisarts. Zij voelt zich non-binair/transgender man/queer. Haar borsten zijn preventief verwijderd.
Joost en Valentijn zijn in 2022 genomineerd voor de Anton Wachterprijs. Joost met 'Het Perenlied' en Valentijn met 'Het aanbidden van Louis Claus'.
In 2011 verscheen het dichtbundeldebuut 'Vliegenierswonden' van Joost.
In 2013 verscheen zijn dichtbundel 'De stort', in 2016 zijn novelle 'De zon als hij valt', in 2020 de roman 'Het Perenlied', in 2022 de roman 'Visjes' en het boekje 'De eerste kip van Nederland', in 2023 de dichtbundel 'Lievegedicht' en de theatershow 'Alle dichters hebben gouden helicopters' en in 2024 de roman 'Het Paradijs van Slapen'.

Ik ontdekte het bestaan van Joost Oomen bij 'De Slimste Mens' en ik vond hem meteen een oppervlakkige fantast, die net als die andere kandidaat bij 'DSM' Gover Julius Samuel Meit een humoristische toneelrol speelt. Ik vind dat beiden de moderne nar spelen. Van de poëzie van Joost ben ik absoluut niet ondersteboven, zeer onder de indruk. Het blijft aan de oppervlakte dobberen en het ontbreekt aan dramatische diepgang. Het is allemaal nog te zeer zoekende woordenbrij. De heksenketel heeft zijn wonderrecept nog niet gevonden. Het rommelt flierefluitend maar wat aan.
Per toeval loerde ik wat op zijn Facebookaccount en zag ik zijn filmpje, waarin hij zijn roman 'Het Paradijs Van Slapen' aanprees. Dat deed hij werkelijk heel komisch, waardoor ik zijn roman heb gelezen. Jawel, voor de vuist weg gezegd is het heel grappig en vlot geschreven en heeft het een serieuze diepgang onder zijn veelal komische beschrijvingen. Het boek is autobiografisch en deels fictief. De hoofdpersonen kregen fictieve namen. Het is een mix van de biografie van zijn vader A. Oomen en van zijn eigen biografie, al weet je als lezer niet echt wat echt is en wat verzonnen is.

De hoofdpersoon Gerrit Blauw is gebaseerd op Joost. De euthanasie-arts Theo Engel is gebaseerd op zijn vader, die hij daarvoor geïnterviewd heeft. Die Theo steelt steeds iets van de mensen, bij wie hij euthanasie heeft uitgevoerd. Dat doet hij om die mensen een gezicht te geven. Heel merkwaardig. Hij valt dan ook door de mand, wanneer hij een foto in een lijstje gapt. Dan is er Saartje Schaap, de jongedame waar Gerrit smoorverliefd op is, maar ze kiest voor Douwe, de jazzdrummer, die ook met Gerrit bevriend is. Saartje raakt zwanger van Douwe, maar die gaat er vandoor. Gerrit gaat met Saartje naar Groningen voor een abortus. Daarna gaat het heel slecht met Saartje en keert zij naar Terschelling terug, waar zij geboren is. 'Ik heb ooit een giraf op Terschelling gezien!', zei zij ooit tegen Gerrit. Douwe overleed door een dronkaard, die hem heeft aangereden. Hij werd 32 jaar. Toen Gerrit 42 was, ging hij met zijn theatergezelschap naar Terschelling. Hij had ook de giraffe Zuri bij zich. Hij zag Saartje terug en zij gingen eindelijk met elkaar vrijen. Op het been van Saartje heeft zij een giraffe-tatoeage. Zij is getrouwd met een jonge agent en zij kregen samen een dochter. Zuri ontsnapt uit de omheining en raakt spoorloos. Wanneer Gerrit en Saartje Zuri op het Noordzeestrand zien, schiet de jonge agent met een verdovingspijl op Zuri. Zuri wankelt en valt, wat levensgevaarlijk voor een giraffe is. Een oude agent schiet Zuri dood en denkt daarmee zijn lijden te verzachten. Saartje woonde in Kinnum. In 2003 overleed zij door kanker en zij werd 49 jaar. Op zijn 71-ste kiest Gerrit voor euthanasie, wat door (een) Theo Engel wordt uitgevoerd. Omdat de schoonheid nog op zijn mooist is. Naast hem staat een foto van Saartje, Douwe en hem.

Dan

eerst heb je elkaar
nog nooit gezien

dan heb je elkaar gezien
maar weet je het nog niet
bijvoorbeeld op een groot feest waar je
later van weet dat je er allebei was
als dichte sneeuw
waarin geen vlok geen vlok
de ander zag
maar uiteindelijk samen
in een dekbed belandde

dan zie je elkaar
voor de eerste keer

dan zoen je voor de eerste keer
dan wordt het opeens april
dan hou je van elkaar
dan deel je een nectarine

dan leer je steeds beter
hoe de ander het liefst door de stad wil fietsen
en doe je dat vervolgens ook
dan wordt je een keer nat
zo nat dat je je schoenen leeg kunt gieten
bij thuiskomst op de donkerblauwe mat

en je gaat allebei op blote voeten naar boven
je gaat in bed liggen met twee koude regenlijven
stijf tegen elkaar aan

dan heb je één keer ruzie in datzelfde bed
dan heb je geen keer ruzie in datzelfde bed
zie je springbalsemien en knijp je erin
dan wordt je gelukkig en bijt je zachtjes in haar nek

dan zegt ze dat ze niet meer slapen kan
voordat jij 'tot morgen' hebt gezegd.

Joost Oomen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 178