Volstrekt geweldloze heldin bruutweg geliquideerd

(voor Melisande Tatiana Marie Kerkhoven (1919 - 1945))

Je bent geboren op 10 april 1919 in Sint-Cloud. Je ouders waren welgesteld en je vader was de eigenaar van de thee- en rubberhandel Panoembangan op West-Java, waar je opgroeide.
Je hield veel van de natuur en de dieren. Je roepnaam was Anda. Op je achttiende verhuisde je naar Groningen, waar je vanaf 23 september 1938 aan de Rijksuniversiteit geneeskunde studeerde. Je schreef artikelen in het studentenweekblad 'Der Clercke Cronike', opgericht in 1924 en gestopt in 1972. Je schreef vol overtuiging over je pacifistische visies.
Je was een zeer principiële, vastbesloten en idealistische studente. Je kreeg vrijstelling voor het doen van dierproeven.

Rond 1940 heb je geposeerd voor de kunstschilder Johan Dijkstra van De Ploeg. Net als jij heb ik het kunstwerk bewonderd. In de aula van de RUG maakte Johan een gebrandschilderd raam met een afbeelding van jou naast Aletta Jacobs. Je hebt je armen onverzettelijk over elkaar geslagen.

Je schreef: 'Wie zijn leven kan wagen voor de militaire verdediging, kan het ook wagen voor de pacifistische verdediging!'. Tijdens de bezetting kwam jij als vanzelf in het pacifistische verzet terecht.
Juni 1941 slaagde je cum laude voor je kandidaatsexamen. Tussen november 1941 en mei 1945 verscheen 'Der Clercke Cronike' niet.
Je was extreem pacifistisch en je had vooroordelen over de joodse mensen. In je artikel 'Een psycho-analyse' verweet je de Joden het antisemitisme over zichzelf te hebben afgeroepen en toonde je deels begrip voor het Duitse volk, dat zich minderwaardig voelde jegens de slimme, zakelijke Joden, die de belangrijkste banen hadden. Je projecteerde je socialistische ideaalbeelden op de Duitsers. Je schreef: 'Daar wordt het snobisme der hogere standen door arbeidsdienstplicht tegengegaan!' Je dacht dat daar 'gelijkschakeling' heerste.

Je schreef dat je elke vorm van zelfverdediging afwees. Je vond het als vanzelfsprekend, dat het passief incasseren van geweld de juiste houding is. Je schreef: 'Wie de tiran niet gehoorzaamt, kan niet getiranniseerd worden!' Daarvoor nam je zelfs de uiterste consequentie. In 1944 werd je lid van de verzetsgroep 'De Groot', met een geweldloos en socialistisch karakter. Je zorgde o.a. voor de distributie van vervalste papieren.
Op 27 december 1944 werd je in het huis van de familie Hendriks gearresteerd door de Sicherheitsdienst.

Je bent naar het beruchte Scholtenhuis aan de Grote Markt gebracht, waar je zwaar bent gemarteld. Je werd geslagen, ondergedompeld en in een kast opgesloten. Je gaf je beulen geen enkele informatie en je bemoedigde medegevangenen. Nadat Dinie Aikema en Gerrit Boekhoven, wonend aan de Emmasingel, ook waren gearresteerd is ongeveer de hele verzetsgroep van zo'n dertig mensen opgepakt. Dinie en Gerrit hadden een liefdesrelatie met elkaar. Dinie werd omgekocht met drank en sigaretten. Ze werd ook verkracht. Zij werd vijf dagen na Gerrit en jou doodgeschoten.

Op 19 maart 1945 werd je samen met Gerrit op de Oosterbroekweg in Harenermolen door twee collaborerende Nederlanders van de S.D. doodgeschoten. Je werd vijfentwintig jaar. Je werd herbegraven op de Noorderbegraafplaats in Groningen en in 1967 nogmaals op de Erebegraafplaats Loenen.
Op de moordplek staat op een gedenksteen: 'Wij gedenken haar, die het leven innig liefhad en respecteerde!'