Alle inzendingen over Grass

Terwijl nevel de zon verleidt, de vorst met de voeten vrijt en de wind bladeren, ooit groen als gras, als ieder jaar ontheemd over de grond verspreidt en de nacht, veel donkerder nog dan gisteren, opnieuw een dag in glijdt, verstrijken de jaren. Maar ach, wat maakt het uit? Ik heb een hart warm...

8.10 uur. Hondje even uitgelaten – net buiten het hek. Terwijl hondje staat te snuffelen en te plassen, zie ik een worm met langzame kronkelbewegingen over de weg kruipen. Hij is al een halve meter gevorderd, nog tweeeneneenhalve meter te gaan naar de overkant. Erg opschieten doet het...

(Herinneringen aan mijn wandeltochten door Midden-Brabant) September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen De Kampina is met gras overweoekerd,...

Terwijl de stilte in de wakker wordende dag hoorbaar hangt en tijd overbrugt, kan leegte de bron van gedachten zijn. Het zoet geurende gras in de vochtige dauw voelde strelend fris aan mijn voeten. De damp van mijn adem zweefde lui in de stille, tintelende lucht. Ontluikend besef dat de wortels van...

Het Arendplein ligt erbij zoals vijftig jaar geleden, met in zijn midden het groene, hoog opschietende, zomerse, welige gras. Maar de winkels zijn er niet meer die ons, kinderen nog, eens met hun brede en weelderige etalages lokten; de speelgoedwinkels met het zo begeerlijke speelgoed....

...en richten zich weer op. Maar wij? Wij zwakke grassprietjes?’ * Kortom, er is al genoeg narigheid: draai terug die verstening! Vroege Vogels geeft een vragenlijst. Doe via hun tuinentest examen voor tuinreservaat. Via http://vroegevogels.vara.nl/Tuinreservaten.805.0.html * Bladzijde...

Ik sta naast een vrouw in een villa. Haar woning. Ach, het is niet echt exorbitant en het staat op een niet bijzonder dure plek, maar er zijn veel mensen in Nederland die het met minder moeten doen. Ik kijk naar haar uitzicht en zeg dat ik het prachtig vind. Maar dat is het niet, zegt ze. Kijk...

Een zenuwachtig gevoel dwingt mij elke dag te gaan wandelen, de natuur maakt mij rustiger. Het was een hete dag en de weidse hemel was hier en daar bedekt met stapelwolken. Gelukkig hoef ik niet ver te lopen om mijn dorp achter me te laten. Ik bevond mij in het mooie landschap van Drenthe en nam...

Ik heb besloten niet meer te pretenderen. Ik ga de gaten niet meer dichten, al zou dat nog net wel kunnen, voortaan hanteer ik stoepkrijt in plaats van hartenkreet. Ik wil opener zijn dan de dichter die eenieder achter laat in vertwijfeling, ik wil concreter zijn dan het hartstochtelijke krijten....

Aanvankelijk was ik het wel met de koningin eens, wat betreft haar stellingname ten opzichte van de nieuwe media zoals Twitter, Face-book en Hyves. Nu ik op de inroductie pagina van Twitter lees dat dit hèt middel is om je vrienden te laten weten dat je koffie aan het drinken of gras aan het...

Zoele zefier waait zacht door het veldje vol hoog gras. De bruingele pluimen deinen zacht, terwijl ze allemaal in dezelfde richting wijzen, trillen met tere weemoed, verlangen mee te zweven op die voortglijdende lucht. Maar ze hebben de edele gedachte dat ze zich zorgzaam moeten blijven buigen...

...schot te hebben gelost. Vele gelegenheden heeft Grass voorbij laten gaan om van zijn dienst bij de Waffen-SS melding te maken. Dat hij recent in de Frankfurter Allgemeine Zeitung zijn hart heeft gelucht en heeft bekend dat hij in '45 verkeerd heeft gehandeld, kon niet langer uitblijven: 'Het...

haiku: Het wuivende gras, gedicht, sprookje, jong of oud, steeds blijft dat spreken. tekst in proza: Die polderweiden in de zonneschijn vol hoog pluimgras, dat sierlijk en fluisterend heen en weer zwaait in de zachte wind... In vele gedichten, vertellingen en kinderrijmpjes wordt dit...

Het licht van deze meimaand dat in brede banen is neergedaald op het welige gras aan de andere kant van de snelweg, werd ook gefilterd door de kruinen van de hoge bomen in de Warande gisteren tijdens onze wandeling. We waren op weg naar een kleine uitspanning die men geloof ik de "Grotto" noemt...

Ik heb een kangaroebuidelsyndroom: ik wil steeds naar mijn moeder terug. Het wil wel eens voorkomen bij oudere jongens met een sterke moederbinding. Ik probeer nu via cognitieve gedragstherapie bij de kangaroes in aqua zoo er van af te komen door me te laten schminken als een tijger en me dan...

De lokatie is wonderschoon, voorzien van een oprijlaan voor langzaam verkeer. En ze komen en masse, de rolstoelbezitters, de brom- en scootmobielbezetenen, de rollatorschuifelaars. Het gras is hier groener dan groen, bomen groeien tot in de hemel, in de grond is hier alles goed. Ik kuier...

Een nieuwe zomer legt zich over de oude en verweerde, gegeselde en geteisterde wereld. Schaduwen spelen in het welige groene gras en ook mijn hart dat beeft en bonkt in mij is oud en geteisterd; de littekens schrijnen en branden..... In de Nassaustraat, in een uithoek van de provinciestad, treft...

Het was woensdagochtend, de WSD-werkers zaten juist aan hun welverdiende kop koffie in het hok op de kop van het gebouw. De bomen rondom het park strekten zich uit. Het bankje voor de kleedkamer nodigde uit om gewoon maar even te gaan zitten, om te kijken of om wat te mijmeren in de zon. De...

In Tilburg Zuid strekken zich nog altijd de grasgroene velden uit waarop wij, scholieren nog, eens, in lang vervlogen tijd, sportten. Een met gras en mos begroeid, breed pad voert naar het gebouwtje met de kleedkamers. In een lange stoet liepen wij eens naar het sportterrein....Daar, op die...

...Clémence-Félicie Lafon getrouwd was. Claude Grasset studeerde aan het College van Juilly, waar hij de leerling van de alchemist/magiër Alphonse Louis Constant was, ook bekend als Éliphas Lévi, een spirituele bron/gids van Arthur Rimbaud. Rond 1886 ontdekte jij een historisch...

....De jacht was goed geweest. Er was weer genoeg voedsel voor de komende tijd...De hele clan zou hem uitbundig begroeten als hij straks de nederzetting zou binnenlopen, met genoeg vlees voor dagen...zo ging het immers altijd... Acht keer waren de twee zonnen al opgekomen sinds hij was...

Zaterdagochtend, we staan langs de lijn. De zon schijnt, zoon heeft plezier. Behendig dribbelt hij met de bal over het veld. We kijken aandachtig toe. De twee kleinsten uit zijn team rennen het hardst. Wat een energie. ‘Ga door, ga door’ roept de trainer. En dat doen ze. Het gras is...

De beide buurmannen, mijn beide buurmannen staan te "koeren" in de deuropening in het zonnetje van een late septemberdag dat veel weg heeft van een voorjaarszonnetje. De ene lang, aantrekkelijk, een acteur die nooit acteur werd, een "he-man", de andere kleiner en kalend; sprieterig zwart haar...

...en de wolken deden met haar mee. Spelend met de grassprietjes en een spin bedenkt ze hoe het zou zijn als ze zich kon verschuilen in het groen. Ze volgt het spinnetje bij haar voet dat zich een weg door het gras baant. Een spin die door de meeste mensen eng gevonden wordt, maar eigenlijk ook...

“Tsjilp-tsjilp, fuuut, tsjilp, pwiep-pwiep, fuut, tsjilp. - Kwâââk-kwâââk! - Tsjlp, pwiep, kwâââk.” Ik word in schijnbare verlatenheid vergezeld door een scala aan vogels en enkele brulkikkers. Indien ik het aanhoudend geruis van auto’s op de achtergrond negeer, heerst er een...

"Blijf gewoon, nu maar even gewoon heel stil staan" fluisterde ze aarzelend, net alsof ze in een trance was. Het leek als dat het heldere buitenlicht zachter werd en ons omhulde met een warme oranje avondgloed. Het gras aan de oever rook geuriger dan daarvoor en de lucht voelde warmer aan....

Ik zie je aan komen rijden, o wat heerlijk, ik word al gek als ik je auto zie. Ik stap in… je rijdt meteen weg, kijkt me direct uitdagend aan... We praten over wat onbelangrijke dingen, maar weten allebei wat er komen gaat. Je kijkt me aan zegt hoe gek ik je heb gemaakt, en grijpt opeens… je...

plotseling besefte ik dat ik leef kunnen jullie het je voorstellen Ik leef Mijn hele lichaam trilt mijn hart bonst heel hard ik voel mijn eigen adem het bloed dat door mijn aders stroomt mijn ogen kunnen helder zien en ik hoor duidelijker alles smaakt zo aangenaam voor het eerst zag...

....en in die vroege jaren, de jaren van mijn kleutertijd, kwam steevast de bus voorrijden aan de Ringbaan Oost, bestuurd door ome Rob, bekend en geliefd bij alle kleuters. De paviljoens van "Kleuterheil", met haar zwembad en met in de verte het huisje van Hans en Grietje dat we zelden bezochten,...

Alsof de zozeer wenselijke gezondheid die het al zo lang laat afweten nog altijd vigeert, alsof de lange keten van onheil die als een loden last om de hals hing plotseling en onverwacht is doorbroken; alsof een nieuwe toekomst is aangebroken nog ongeschonden is en veelbelovend, die ruimte biedt...