De spirituele climax van een priesterpaar

(voor Henri Boudet (1837 - 1915))

Je bent geboren als Jean-Jacques-Henri Boudet op 16 november 1837 in Quillan, in het huis van de buurvrouw Angélique-Zoé-Caroline Saurel, een weduwe. Jouw vader was Pierre-Auguste Boudet en jouw moeder was Jeanne-Adelaide-Elizabeth Huillet. Op 10 februari 1841 overleed jouw vader. Je studeerde aan het seminarie van Carcassonne, waar je ook een graad in de Engelse taal- en letterkunde behaalde. Op eerste kerstdag 1861 werd je tot priester gewijd. Van 16 juni 1862 tot 30 oktober 1866 verbleef je in Caunes-Minervois. Het eerste jaar van jouw priesterschap verbleef je in Durban-Corbières.

Op 1 november 1866 werd je de pastoor van Festes-et-Saint-André, nabij Limoux, waar de dichter/baron Alexander Guiraud is geboren. In 1872 werd je naar Rennes-Les-Baines overgeplaatst. Daar leefde je samen met jouw moeder en jouw zus Jeanne. Jij deed ook aan archeologie, toponymie, taalkunde en fotografie. Je was lid van de Société des Arts et des Sciences de Carcassonne en de Société de Linguistique de Paris. Op 1 juni 1885 werd jouw collega-priester in hetzelfde bisdom Bérenger Saunière de pastoor van Rennes-le-Château. Hij was 14-en-een-half jaar jonger dan jij.

In 1886 verscheen jouw boek 'La Vraie langue Celtique et le cromleck de Rennes-Les-Baines', waarin je een oude, Engelse moedertaal belicht, waaruit o.a. het Baskisch, het Keltisch, het Punisch en het Hebreeuws zijn voortgekomen. Je schrijft over de Volcae Tectosages, de vroege bewoners van de Aude en de voorouders van de Fransen en de Engelsen. Je toont afbeeldingen van de geologische structuren rondom Rennes-Les-Baines en de aanwezige menhirs (bergruggen) zie je als een deel van een enorm hunebed, een steencirkel, die natuurlijk gevormd is. Via etymologische argumenten juichte je een heropleving van de Keltische taal toe.

Jouw jongere broer Jean-Baptiste-Edmond had een tekening van de bergtoppen rond Rennes-Les-Baines gemaakt. Deze stenencirkel was een Drunemeton, een centrale ontmoetingsplek van de Tectosages. De leiders van de stammen bedachten daar hun woorden/spreektaal. De krant 'Le Courier de l'Aude' prees jouw pionierswerk, maar de historicus Gaston Jourdanne (1858 - 1905) betwijfelde de echtheid van jouw ontdekkingen en hij vond ze eerder iets voor het satirische weekblad 'Punch'. Je werd genomineerd voor de Prix Robert van de Académie des Inscriptions et Belles-Lettres, maar de historicus Alphonse de Ruble (1834 - 1898) won deze prijs.

Het jurylid Eugène Lapierre vond dat jouw werk vol zinloze, onbeschaamde, grillige veronderstellingen en beweringen zit. Jouw werk duidt op een vruchtbare verbeeldingskracht, maar dat de Punische taal eigenlijk modern Engels was, vonden Eugène en de rest van de jury te bizar voor woorden. Bovendien werd jouw taalkunde miskend. De prehistoricus Émile Cartailhac noemde het een belachelijk boek. Toch waren er ook bewonderaars, zoals koningin Victoria, de schrijver Bordes-Pages, Pedro II van Brazilië, Mgr. Paul-Félix Arsène Billard en de esotericus/schrijver/archeoloog Claude Sosthène Grasset d'Orcet (1828 - 1900), jouw trouwe vriend, die met Clémence-Félicie Lafon getrouwd was. Claude Grasset studeerde aan het College van Juilly, waar hij de leerling van de alchemist/magiër Alphonse Louis Constant was, ook bekend als Éliphas Lévi, een spirituele bron/gids van Arthur Rimbaud.

Rond 1886 ontdekte jij een historisch water-reservoir met een christelijk kruis. Volgens Pierre Plantard had jij van 1887 tot 1891 3679431 francs aan Saunière's huishoudster Marie Denarnaud gegeven en later nog eens 837260 francs. Dat zou allemaal voor boeken(publicaties) zijn geweest. Je had Saunière zo'n 290 francs gegeven. Jouw boek gaat overigens vooral over de geheime geografie. Volgens Gérard de Sède waren de kerk en het kerkhof van Rennes-Les-Baines ook een onderdeel van een geheime code. Daardoor kreeg jouw boek een hernieuwde belangstelling en heruitgaven. In 1896 overleden jouw moeder en jouw zus Jeanne. Op 5 mei 1907 overleed jouw jongere broer Jean-Baptiste-Edmond.

Op het standbeeld van de duivel in de kerk te Rennes-le-Château, die het wijwatervat ondersteunt, staat het raadselachtige monogram 'b s'. Dat zou zowel 'Bérenger Saunière' als 'Boudet Saunière' kunnen betekenen. Dat laatste is het geval. Net zoals verliefde paren hun initialen in boombasten kerven, is dit een geheim liefdespact tussen Henri Boudet en Bérenger Saunière. Priesters zijn immers meer van de oude gesteenten. Op homoseksualiteit stond destijds nog een gevangenisstraf. Denk aan Oscar Wilde en Paul Verlaine. De letterkunst en de archeologie maakten de geheime liefdesband van deze priesters nog intenser. Bérenger en Henri hebben samen een geheime schat ontdekt, een nog veel groter geheim dan hun seksuele verhouding, al heeft die wel als stimulerende brandstof aan de zoektocht bijgedragen. Alleen Marie was op de hoogte van deze hoogst vindingrijke, homoseksuele relatie. En dat die de vondst van eeuwenoude, spiritueel hoogst diepgaande documenten en verborgen schatten opleverde.

Je bleef tot 1914 de pastoor van Rennes-Les-Baines, want in 1914 heeft de bisschop van Carcassonne Mgr. Paul-Felix Beurvain de Beauséjour (1839 - 1930) jou uit jouw ambt ontslagen, vanwege een ernstige ziekte. De rest van jouw leven woonde je in Axat, waar jouw broer Edmond notaris was geweest en waar de rivier de Aude doorheen stroomt. Jouw opvolger Abbé Joseph Rescanières overleed op 1 februari 1915 aan een hartaanval. Hij werd 37 jaar. Op 30 maart 1915 ben jij in Axat overleden. Je werd 77 jaar en je bent bij Edmond begraven.