Alle inzendingen over Herfst-depressie

De rust van dit bos geeft mij altijd zo'n rijk gevoel. In het bijzonder in de herfst. Het dan dagelijkse veranderende kleurenpalet, het tempo der dingen, dat tussen die weelderige herfststormen en mystiek rustige ochtenden van nevels lijkt te pendelen. Zie dan toch die in de verte stil grazende...

Op een van onze wandelingen deze week, door het bos- en heiderijke hartland genaamd de Veluwe (een naam waarin de Nederlandse Leeuw kunstig is verborgen), staarde de man met de zeis die Herfst heet (waarin het woord sterf is verwerkt) ons vanaf bijna elke plek diep in de ogen. Voor sommigen is...

Vele malen zijn we teruggekeerd uit het kunstenaarsdorp en ook vandaag keerden we terug. De allerliefste beheert en verzorgt daar nog altijd de weelderige tuin, in september nog in bloei, die ons haast overrompelde. De koddige kippen scharrelden opgewekt in hun hok. De herfst is aangebroken...

De bomen aan mijn venster, de aloude, trouwe boompartijen die mij al mijn hele leven vergezellen dragen nu het gewaad en de kleur van een nieuwe herfst. En een nieuwe herfst treedt aan in een leven dat geteisterd is en getormenteerd en veelbewogen. Mijn ziel die in mij rust is gesmeed en gehard in...

(voor Silvia Seidel (1969 - 2012)) Jij bent geboren op 23 september 1969 in München. Jouw ouders waren Hannelore en Wolfgang Seidel. Jouw acteercarrière begon in het Münchense Boulevardtheater Die Kleine Freiheit in de Maximilianstrasse, opgericht in 1951 door de Joodse actrice/regisseuse...

Laat me maar eerlijk zijn: aan de herfst kleeft iets van melancholie. De natuur legt zich te ruste en kleedt zich langzaam uit om straks eventueel onder een witte deken te kruipen en volgend voorjaar weer fris wakker te worden. En toch heeft de herfst ook z’n schitterde dagen. Vandaag is er weer...

Een kop thee. Met honing. Beslagen ramen. Regendruppels vliegen tegen het dakraam. De lucht is grijs. Geen wolken. Boomtoppen waaien. De mensen fietsen hard. Tegen de wind in. Een vrouw met een geel regenjack. Haar dochtertje met een roze regenjackje, achterop. Ineengedoken fietsend. Kijkend...

Het begint laat in het jaar te worden. Je merkt het als je op een terrasje zit. Wat een week geleden nog een sterke zon was lijkt nu op een gloeilampje. Je moet heel dichtbij komen om je er nog aan te warmen. Mannen moeten even wachten tot jurkjes de dag weer opvrolijken. De herfst dringt zich...

“Het is herfst! Dat wordt banjeren door hopen bladeren!” Dit is de tekst die hoort bij een email van de NS. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht, want er schiet mij een persoonlijk banjerverhaal te binnen. Het was een zonnige herfstdag, maar veel tijd om naar buiten te kijken...

Een lichte verkleuring vertoont zich nu aan het geboomte aan mijn venster. De Natuur, de arme Natuur die niettemin in het huidige tijdsgewricht haar treurige klaaglied zingt, volgt nog haar ritme, haar trouwe cadans van eeuwen her en een nieuw seizoen treedt in. Een zwak briesje beroert het...

  Buiten loeit het restant van een tropische orkaan en binnen wachten we angstvallig af of de partytent het houdt. Tot nu toe wel. Schuddebuikend trotseert het doek de stormvlagen in een woeste dans met de buitelende wind. Ik heb haar maanden geleden uit voorzorg met de accuschroefboormachine...

Iets meer dan zestien jaar geleden verkochten wij onze dorpse doorzonwoning en kochten wij aan de buitenste rand van datzelfde ons inmiddels vertrouwde dorp, een gemoderniseerde, alleenstaande dijkwoning, die vóór ons werd bewoond door een gescheiden rechter. Een innig contact met de een eind van...

HERFSTVERHAAL FOPPE 2022 Na de lange warme zomer eindelijk koeler weer en herfst de eerste blaadjes vallen en het heeft eindelijk geregend voor de tuin. Ik heb de warme trui al aan en stevige schoenen alles is weer opgefrist en vers eten in huis en uitgerust en het weekend is nu aan de beurt. Ik...

Het is herfst, de tijd om kleur te bekennen...

Wij zijn als De lente, de zomer, de herfst, en de winter. Ons leven is als de vier seizoenen, steeds weer mogen wij op nieuw beginnen. De lente Het...

De zomer, die ons verraste met geuren en kleuren en die ons geen onvervulde beloften heeft gedaan, was langgerekt maar ze is langzaam overgegaan in de herfst. De kou zit nu in de lucht, de atmosfeer is fris en kruidig en aanzetten van gele bladeren doorweven het helle groen van de kruin van de...

Vroeger vond ik het leuk aantekeningen te maken over het weer. Ik had een weerhut op de kop getikt. Daarin had ik geplaatst twee thermometers, één voor de maximum temperatuur en één voor de minimum temperatuur en een hygrometer om de luchtvochtigheid te meten. Verder had ik een regenmeter in de...

De Noordpool werd wakker. ''Wat is het koud hier, ik wil een beetje warmte voelen.'' Hij zette de koude lucht motor aan en liet de koude lucht naar het zuiden stromen over de Atlantische Oceaan. ''Ja, ik voel al een beetje warmte, heerlijk.'' Inmiddels had de Tropen ook een tukje...

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de...

Een van meest opmerkelijke statistieken betreffende depressiviteit is dat twee keer zoveel vrouwen eronder lijden. Een andere is dat mannen vaker zelfmoord plegen, maar vrouwen weer veel meer pogingen ertoe doen, die dan mislukken. Verder is er sprake van een geweldige toename in het aantal mensen...

(voor Sidney Leiffer (1911 - 1942)) Je bent geboren op 10 december 1911 in New York City. Je vader was Joseph Leiffer. Je Joodse ouders waren rijke mensen tot de beurskrach van 1929. Je hebt dus een onbezorgde jeugd genoten, al moest je op een gegeven moment wel voor extra inkomen zorgen. Je...

Een Regiotaxi hobbelt voort als een mislukte cakewalk door de straten, die alle de naam van een componist toebedeeld hebben gekregen. In de Massenetstraat stapt mevrouw in en vervolgens vloeien vele klachten van haar lippen. Diepe rimpels, lopend van ooghoek naar mondhoek, tekenen haar gezicht en...

'Het leek wel of de zon overleden was, zo donker bleef het elke dag.' Dat is een mooie zin hè? Die is dan ook niet van mezelf, die is van dichter Willem Wilmink (1936-2003), schrijft journalist Ellen de Bruin, in een artikel in het NRC van januari dit jaar. De Bruin heeft last van gebrek...

Ik heb al mijn religieuze/mystieke boeken de deur uit gedaan, tevens alle psychologieboeken en paranormale boeken. Het raakt me niet meer. Na het verlies van mijn meest geliefde vrouw op aarde gaat alles op de schop. Ik doe al mijn materie weg om de volkomen leegte te omarmen. Ik weet wel dat dat...

In een eerdere hartenkreet las ik de uitspraak van een oude man die zijn zoon door zelfmoord had verloren. Die jongen bleek achteraf depressief te zijn geweest en niemand had iets gemerkt. Hier is weer het eeuwige misverstand, dat depressieve mensen zich altijd depressief zouden gedragen. En...

Jaren erna mocht ik corresponderen met 'hem'. Af en toe kwam hij op bezoek en dan gingen we meestal wandelen om even van huis te zijn. Ik denk dat ik wel meer dan 100 brieven van hem ontving en andersom. Hij heeft mijn brieven nog, dat weet ik. Enfin, mijn leven ging door en vooral de...

Wie zich aangetrokken voelt tot het parcours dat ik met de taxi aflegde in Tilburg Noord en omgeving, op weg naar de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft, moet wel zand of een andere substantie in de ogen hebben. We passeerden een merkwaardig desolaat water, een grote vijver...

Het woord "lusteloos" lag haar steeds vóór op de tong; het was als een onverteerbare brok geworden, die zij niet door kon slikken, die haar zwaar op de maag lag en waar zij ziek van werd, indigestie van kreeg en waarvan zij zich niet kon bevrijden. Misschien zou men ook kunnen zeggen dat dit...

De herfst zet weer in en in de esdoorn aan mijn venster zijn aanzetten van geel gebladerte te zien als de grijsheid die in de haardos van een senior zijn leeftijd aangeeft of zoals de ontdekkingsreizigers in lang vervlogen tijden haast aarzelend voet aan land zetten in nog onbekende en onbetreden...

De vergelijking tussen onze levensloop en het verloop van de jaargetijden is al zo vaak volledig terecht gemaakt, omdat ze zo veel op elkaar lijken, en het ook tot bepaalde hoogte synchroon loopt. Vanmiddag liep ik door het bos in het gezelschap van mijn honden. En even overzag ik mijn leven. De...