Alle inzendingen over Herfst-depressie

Het begint laat in het jaar te worden. Je merkt het als je op een terrasje zit. Wat een week geleden nog een sterke zon was lijkt nu op een gloeilampje. Je moet heel dichtbij komen om je er nog aan te warmen. Mannen moeten even wachten tot jurkjes de dag weer opvrolijken. De herfst dringt zich...

“Het is herfst! Dat wordt banjeren door hopen bladeren!” Dit is de tekst die hoort bij een email van de NS. Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht, want er schiet mij een persoonlijk banjerverhaal te binnen. Het was een zonnige herfstdag, maar veel tijd om naar buiten te kijken...

  Buiten loeit het restant van een tropische orkaan en binnen wachten we angstvallig af of de partytent het houdt. Tot nu toe wel. Schuddebuikend trotseert het doek de stormvlagen in een woeste dans met de buitelende wind. Ik heb haar maanden geleden uit voorzorg met de accuschroefboormachine...

Iets meer dan zestien jaar geleden verkochten wij onze dorpse doorzonwoning en kochten wij aan de buitenste rand van datzelfde ons inmiddels vertrouwde dorp, een gemoderniseerde, alleenstaande dijkwoning, die vóór ons werd bewoond door een gescheiden rechter. Een innig contact met de een eind van...

Het is herfst, de tijd om kleur te bekennen...

De zomer, die ons verraste met geuren en kleuren en die ons geen onvervulde beloften heeft gedaan, was langgerekt maar ze is langzaam overgegaan in de herfst. De kou zit nu in de lucht, de atmosfeer is fris en kruidig en aanzetten van gele bladeren doorweven het helle groen van de kruin van de...

Vroeger vond ik het leuk aantekeningen te maken over het weer. Ik had een weerhut op de kop getikt. Daarin had ik geplaatst twee thermometers, één voor de maximum temperatuur en één voor de minimum temperatuur en een hygrometer om de luchtvochtigheid te meten. Verder had ik een regenmeter in de...

De Noordpool werd wakker. ''Wat is het koud hier, ik wil een beetje warmte voelen.'' Hij zette de koude lucht motor aan en liet de koude lucht naar het zuiden stromen over de Atlantische Oceaan. ''Ja, ik voel al een beetje warmte, heerlijk.'' Inmiddels had de Tropen ook een tukje...

Ik heb al mijn religieuze/mystieke boeken de deur uit gedaan, tevens alle psychologieboeken en paranormale boeken. Het raakt me niet meer. Na het verlies van mijn meest geliefde vrouw op aarde gaat alles op de schop. Ik doe al mijn materie weg om de volkomen leegte te omarmen. Ik weet wel dat dat...

In een eerdere hartenkreet las ik de uitspraak van een oude man die zijn zoon door zelfmoord had verloren. Die jongen bleek achteraf depressief te zijn geweest en niemand had iets gemerkt. Hier is weer het eeuwige misverstand, dat depressieve mensen zich altijd depressief zouden gedragen. En...

Jaren erna mocht ik corresponderen met 'hem'. Af en toe kwam hij op bezoek en dan gingen we meestal wandelen om even van huis te zijn. Ik denk dat ik wel meer dan 100 brieven van hem ontving en andersom. Hij heeft mijn brieven nog, dat weet ik. Enfin, mijn leven ging door en vooral de...

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de...

Een van meest opmerkelijke statistieken betreffende depressiviteit is dat twee keer zoveel vrouwen eronder lijden. Een andere is dat mannen vaker zelfmoord plegen, maar vrouwen weer veel meer pogingen ertoe doen, die dan mislukken. Verder is er sprake van een geweldige toename in het aantal mensen...

(voor Sidney Leiffer (1911 - 1942)) Je bent geboren op 10 december 1911 in New York City. Je vader was Joseph Leiffer. Je Joodse ouders waren rijke mensen tot de beurskrach van 1929. Je hebt dus een onbezorgde jeugd genoten, al moest je op een gegeven moment wel voor extra inkomen zorgen. Je...

Het is nu einde herfst de prachtig gekleurde bladeren vallen en de zwarte pieten komen voorzichtig te voorschijn – steeds minder gekleurd.

In de late herfst van mijn leven ervaar ik de komst en het mogen beleven van iedere nieuwe lente steeds meer als een voorrecht. Wellicht wordt het tijd, dat ik dit ook eens aan iemand toon…

De herfst zet weer in en in de esdoorn aan mijn venster zijn aanzetten van geel gebladerte te zien als de grijsheid die in de haardos van een senior zijn leeftijd aangeeft of zoals de ontdekkingsreizigers in lang vervlogen tijden haast aarzelend voet aan land zetten in nog onbekende en onbetreden...

De heer IJS is met zijn gezin en medewerkers woonachtig in een prachtig tegen het barre klimaat beschermde gebouw op de Noordpool. Om de haverklap heeft hij ruzie met de heer HITTE, woonachtig in de tropen. Wat is er gaande? IJS heeft voortdurend last van een opeenhoping van zeer koude lucht en...

Ze kon nauwelijks wachten tot de Dood haar in zijn Vaderarmen zou nemen. De depressie strekte haar tentakels met zuignappen begerig naar haar uit. De noodlottige sprong van zeventien hoog of het mes aan de pols leken dichtbij, gewenst en aantrekkelijk. Veertig jaar had ze aan mijn zijde gelopen...

De vergelijking tussen onze levensloop en het verloop van de jaargetijden is al zo vaak volledig terecht gemaakt, omdat ze zo veel op elkaar lijken, en het ook tot bepaalde hoogte synchroon loopt. Vanmiddag liep ik door het bos in het gezelschap van mijn honden. En even overzag ik mijn leven. De...

De pressie Steeds meer Nederlanders worden in meer of mindere mate depressief. Er zijn - voor zover officieel geregistreerd - al meer dan 800.000 depressieve mensen in Nederland. Eén op de twintig mensen heeft te maken met een vorm van depressie en de pressie van de directe omgeving....

‘Houdt Katja van herfsttekeningen?’ vraagt Nancy. We zitten, vijf famkes en ik, op de grote bank tegen de schutting en doen tekenwedstrijd. Het is zonnig octoberweer. Ik verklaar naar waarheid veel van herfsttekeningen te houden. ‘Mijn tante vroeg aan mij of ik een herfsttekening wou maken,...

De lange dagen zijn bijna voorbij. Alles keert stilaan terug op zijn retour. Nog even wachten op de mooie bladverkleuringen van bomen en struiken, op de geur van humus in het bos en op de laatste maaibeurt van het gazon. De zomerbloeiers staan volop in zaad. Bloemen doen ze allang niet meer....

We waren in het Café-Restaurant in het stille dorp gearriveerd op een late septemberavond. Mijn stilzwijgen overheerste tot mijn spijt omdat ik mij te midden van het gezelschap een "displaced person" voelde; mijn stilzwijgen dat de anderen eveneens lam scheen te leggen; mijns ondanks en tot...

Op het driehoekige plein in het hart van de stad, dat ingeklemd ligt tussen gastvrije en representatieve restaurants met vriendelijk, attent en meelevend personeel, hebben we elkaar ontmoet, in de herfst en in de herfst van onze levens. Een veldslag als een pestepidemie had huisgehouden in onze...

Het is de maand van de borstkanker, waarom het nou precies de maand is waar we ook nog dat extra uur hebben, geen idee, waarom het nou juist de maand is dat de blaadjes van de bomen vallen, nog minder een idee, maar dat het lijkt alsof alle meldingen over borst- en andere kankersoorten nu met...

De grote hitte is verdwenen, overgedreven en meer gematigde temperaturen kondigen aan dat september op handen is; ondanks alles mijn meest geliefde maand.... Vroeger slepen wij de potloden als de school weer begon en dan legde de zuster de handwerkspullen klaar op de ouderwetse banken; de lappen...

Als depressie het onderdrukken van ware emoties betekent, dan snap ik heel goed hoe Mirjam zich gevoeld heeft vlak na haar debâcle in Italië, want ze is daar vervroegd weggegaan, omdat ze niet goed communiceerde en velen waren heel boos op haar. Ze zit in een identiteitscrisis, want ze weet...

(voor Natalie Jane Imbruglia (4 februari 1975)) Je bent geboren in Sydney. Je vader Elliot Imbruglia is afkomstig uit Lipari, een Siciliaans eilandje. Je moeder Maxene Anderson is een Anglo-Australische en je bent de oudste van vier dochters. Je groeide op in het badplaatsje Berkeley Vale, waar...

Nog even en de akkers kijken weer heimweëend uit naar de klaprozen. Maisvelden rijken als grote deinende zeeën naar de hemel , hun gouden rijpen zwangere trossen roepen om geoogst te worden. Het kleine beekje vervolgt onverstoorbaar en kronkelend zijn weg. Het kabbelt rustig de herfst door de...