Alle inzendingen over Isabelle Rimbaud

...Die karige beeltenissen van Arthur Rimbaud hebben me toch altijd het meeste gefascineerd. Van Paul Verlaine bestaan heel wat meer portretten, ook omdat hij in Nederland op bezoek is geweest, met grote dank aan de bohème-fotograaf Willem Witsen, die de Tachtigers en de artistieke...

...werd bejubeld door Verlaine en je beïnvloedde Rimbaud op een zeer positieve manier, ook al maakte hij overal bombarie. Je viel voor de erotische charmes van de exhibitionistische Nina en ze werd je onuitputtelijke maîtresse, totdat ze weer met anderen aanpapte. Je vriend de kunstschilder Manet...

...je met jouw nieuwe systeem de werken van Arthur Rimbaud, van de arts/natuurkundige Hermann von Helmholtz en van de wetenschappelijk georiënteerde, positivistische schrijver/filosoof Auguste Comte grotendeels verkeerd gelezen en geïnterpreteerd. In 1909 verscheen 'De la poésie...

...formaat, dikke kaft en met omslag kunnen de prullenbak in. 'Zelfs je handschrift lijkt identiek op dat van Rimbaud!', zei je, báh!, ik deed het puur voor Rimbaud en niet voor een daarna nep-uitgever. Het contract heb ik ritueel verbrand en één harde les van tien jaar zinloos hopen heb...

...en ontregelde je jouw lichaam, net als Rimbaud. Je genoot vier jaar van het vrije zwerversleven. Je was sterk beïnvloed door Petrus Borel, Charles Baudelaire en Jules Vallès. Je verwierp het zinloze juk van sociale en culturele conventies om louter instinctief het leven te vieren. Je...

...een eerste druk van 'Une Saison en Enfer' van Rimbaud zal kunnen bemachtigen, is een grote frustratie voor mij, dat de bezitters van dit exemplaar mij niet eens een blik erop willen gunnen, vind ik echt egoïstisch en arrogant. Maar wel begrijpelijk, want ze weten dat ik ermee vandoor zal gaan,...

In dat grote British Museum groeide Rimbauds verlangen naar de eeuwigheid op aarde. Keizer Theodorus kruipt op een geheimzinnige wijze in zijn huid. Terwijl hij nipte van een fles oude absint, boog hij zijn hoofd alsmaar verder in de boeken van de leeszaal. Omstanders roken de geur van alcohol en...

...ergens achter de horizon. Maar de ziel van Rimbaud heeft zich verdeeld over de aardbol, zoals dat met meer-God-dan-mens-dichters nu eenmaal gebeurt. Zijn ziel droomt in anderen voort, wij lezen 'Slaapt, uitgestrekt'. De term 'open grond' interpreteer ik (vooruitlopend) als 'open...

...Beckett Opgedragen aan de ziel van Arthur Rimbaud, die ik liefheb en eerbiedig. Met grote moeite heeft een zoon van een vriend van wijlen meneer E. Delahaye deze brief afgestaan. Charleville, Quai de la Madeleine, 1870 Mijn goede vriend Delahaye, Ik moet je iets geweldigs...

...maar ik weet toch wel waar hij ze verstopt en zodra hij naar beneden gaat, pak ik ze terug, er zit ook nog een boek van jou bij, dus. Vitalie en Isabelle, mijn jongste zusjes, zijn vaak zo druk, dat stoort me erg bij het lezen, maar ik hou wel veel van hen hoor, net als van Frederic overigens.

...vriendschap. Je liefhebbende vriend, Arthur Rimbaud. p.s.: Mijn moeder is net weggegaan, dus tot zover. Ik vind Marion een erg lief meisje, maar die heeft verkering met Hugo he? wil je dat ook voor me nagaan? en mondje dicht he! Deze brieven zijn bij verre familie van een van de drie...

Ik geniet volop van mijn contact met u, maar mijn moeder heeft zo'n grote macht over mij, als dit zo door gaat, dan loop ik nog eens weg van huis. U als dichter, u zult mij begrijpen, zo kan ik ook beter met u van gedachten wisselen, dan met mijn leeftijdsgenoten, op Delahaye na dan, maar zelfs...

...gegroet door deze aanstormende dichter, Arthur Rimbaud p.s.: Hoe ben je toch ooit op het stompzinnige idee gekomen om Parijs voor Charleville te verruilen? je merkt toch zelf hoe duf de bevolking hier is! dichters zoals wij gedijen hier niet! kom tot jezelf! Charleville, 5 oktober...

En in wezen ook zonder een moeder, ik voel me meer dan ooit een eenzaam weeskind op aarde. Ons gezin is een uit elkaar gevallen gezin, een gebroken vaas, iedereen is alleen op zijn eigen eiland en de waterstromen ertussenin zijn te gevaarlijk om over te steken. Ieder van ons is gedoemd tot...

Ik voelde me als het ware buiten de middeleeuwse stadsmuren gegooid, overgeleverd aan wilde beesten en moordenaars. Men verstootte mij, zoals jij en mamma mij alleengelaten hebben. Ik was een paria, een ontheemde, een vluchteling. Maar ik wist tabak en drank bij naïeve lotgenoten los te peuteren...

...een waardige, doorleefde nazaat van het geslacht Rimbaud. Mijn pen is daarbij mijn toverstaf. De barakken, ja, grofweg gezegd ben ik daar verkracht door een groep soldaten van de (natte) Nationale Garde. Ik durf er nauwelijks over te praten, alleen in deze brief. Ze hebben mij erin geluisd met hun...

...mijn hart luchten. Uw liefhebbende zoon, Arthur Rimbaud Parijs, februari 1872, rue Campagne-Première Lieve vader, Wat kan ik u schrijven? ik zink alsmaar dieper weg in een extatische roes die zich uitbreidt. Paul regelde deze behaaglijke kamer voor me, waar ik me graag in nestel, zoals...

...vader, een groet van uw bloedeigen zoon, Arthur Rimbaud Parijs, rue Victor Cousin, 18 juni 1872 Lieve vader, Ik ben terug in Parijs en wel in het Hotel Cluny, in het hoorbaar pompende hart van mijn geliefde stad. De vrouw van Verlaine had me een gemene poets gebakken, al begreep ik dat...

Ik loop op dons en ik zie vrouwen in de meest vulgaire houdingen, zij bieden mij hun borsten aan alsof het snoepgoed is, ik zuig aan alle tepels en ik kom klaar in hun lachende gezichten. Zij willen allemaal aan mijn penis likken en hun vochtige kutten smachten allemaal naar het helende zaad uit...

...het leven is krankzinnig! Uw zotte zoon, Arthur Rimbaud Londen, Howland Street 35, 21 februari 1873 Liefste vader, De oversteek is prima gelukt en ik vond het schitterend om de witte krijtrotsen van Dover te zien. In deze naargeestige stad is Soho ons toevluchtsoord, waar meerdere...

...zielsveel van u houd! Gedenk deze dwaze dichter, uw berouwvolle zoon, Arthur Rimbaud

Deze brief is gevonden in een oude schoenendoos bij de zoon van de schoenmaker te Jehonville. te Roche, 1 mei 1873 Mijn geliefde Paul, Je kunt niet vermoeden waar ik allemaal doorheen ga de laatste tijd, ik ben in een vreselijke duisternis gevallen, als iemand die een verschijning heeft...

...op de hoogste berg, Abracadabra. Arthur Rimbaud Roche, 11 augustus 1873 Lieve vader, Ik ben een gebroken man, niet waardig meer uw zoon te heten. Mijn liefste vriend op aarde, mijn arme Paul, zit opgesloten in de gevangenis 'Petits Carmes' wegens een poging tot moord en wel op...

...liefste in jouw vochtige gat kruipt! Au revoir, pervers wijfje! je Arthur Rimbaud

Buikdanseressen heb ik gezien ja, ze droegen zwarte naalden in hun vlees. Hoe leg ik het je uit? overal waar ik kwam, zag ik de dood in vertier, de dood van wat ik ooit als poëzie beleefde. Het is gedaan met mij, Rodolphe, voorgoed, dat verzeker ik je. Die qat is prima, maar ik rook liever wat...

...van de legendarische Arthur Rimbaud. Arthur Rimbaud, een geniale woesteling, Frankrijk's grootste dichter, ook buiten de legende, een fantastische rebel... Aden, 9 december 1890 Mijn dierbare Rodolphe, Zie, het is in Aden geen feest, geen hoeren met...

En nu schrijf je mij dat men (die uilskuikens van toen!) mij graag leest, wat toch eigenlijk bizar is, te wrang voor woorden. Als je nog eens een van hen spreekt, laat ze me dan wat geld toesturen, daar helpen ze me meer mee, maar dat komt niet in hun botte koppen op, nee, zoals ik al zei, vieren...

Kijk, nu begrijp ik hen wederom niet, waarom zoveel lof voor mijn woorden als ze de ware boodschap niet aandurven? Voor mij blijven het huichelaars, schijnheilige priesters die zelf nergens doorheen zijn gegaan, verwaande oplichters! Opeens missen ze mij, nu er iets begint te dagen, ik zeg je, het...

Iedere dag aanschouwde ik weer een wonder, Paul stond weer op na zijn zoveelste suïcidepoging. Ik kreeg het echt zwaar benauwd van hem en hij bleef maar aandringen om meer strelingen te krijgen, terwijl ik met rust gelaten wilde worden, het liefst had ik zijn verpeste lever eruit gerukt, gebraden...

Al blijft het knagen als miljoenen ratten in mijn overgebleven hersencellen. O God, knip die vervloekte, geestelijke navelstreng toch door! Wil je mij schrijven dat je mij lief vindt, dat je mij over mijn getormenteerde bol wilt strelen? dat zou me zo goed doen. Vaak voel ik mezelf zo doods, dan...