Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Literatuurslaaf

Ik slaap tussen mijn boeken, die ik in de loop der jaren nauwkeurig verzameld heb, veel afgeschreven bibliotheekboeken en kringloopboeken, omdat ik moet rondkomen van een minima-budget. Het is echt jaren geleden dat ik het volle pond betaalde voor een boek, ik zie de zin er niet meer van in. De boeken staren mij aan als dreigende krokodillenogen net boven de wateroppervlakte. Ik ben verslaafd aan die spanning. Ondanks opruimwerkzaamheden blijft het een indrukwekkende privé-bibliotheek. Vooral mijn Rimbaud-collectie en mijn Van Eeden-collectie spannen de kroon. Dat het afstotend zou kunnen werken is een drogreden van een onwetende leugenares. Ik heb zelfs een antieke encyclopedie over literatuur (Engelstalig). Dat ik nooit een eerste druk van 'Une Saison en Enfer' van Rimbaud zal kunnen bemachtigen, is een grote frustratie voor mij, dat de bezitters van dit exemplaar mij niet eens een blik erop willen gunnen, vind ik echt egoïstisch en arrogant. Maar wel begrijpelijk, want ze weten dat ik ermee vandoor zal gaan, niet te stoppen, vliegensvlug als Batman. Literatuur is een vlucht voor mij, een vlucht uit de saaiheid van de werkelijkheid, die wurgend en dodelijk is, nietszeggend en depressie veroorzakend. De leegheid van de oppervlakkige cultuur kots ik uit, vervloek ik, haat ik. Ik lees en schrijf vol genoegen door. Van fantasie krijg ik nooit genoeg. Blijven dromen. Ik zie de laatste tijd steeds weer Judith Mok voor me, hoe ik haar jaren geleden in een jazz-café heb ontmoet. Dat we naast elkaar aan de bar zaten. Dat we vrolijk waren en dat we de glazen tegen elkaar botsten, gevuld met lichtgekleurde whisky. Dat we spraken over ons dichterschap en wat ons bezielde. Dat haar man haar bij me wegtrok. Tenslotte nog een snelle knip-oog. Dat bedoel ik nou, dat bemin ik in de literatuur, verhalen die verder hadden kunnen gaan, maar die tragisch afgebroken werden. De pijn van het verlangen naar liefde. De genadeloze leemten. Het afbreken van bloeiende bloemen. Over dat wat anders veel grootse creatie had opgeleverd. Over die menselijke stupiditeit gaat het, dat vul ik in, zoveel ik kan. Literatuur betekent diepgang en als zodanig ben ik een diepganger, een mijnwerker, een kolenslaaf en in het beste geval een goudslaaf. Goud winnen om Judith voor mij te winnen, zo simpel is dat, alle eruditie is gebaseerd op het oeroude thema, een liefdespartner veroveren en behouden. Daarvoor kunnen wij heel wat zweepslagen verdragen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 25 april 2011


Geplaatst in de categorie: literatuur

3.2 met 4 stemmen 142



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)