Alle inzendingen over Je laatste vlucht wa

...nu zijn het er nog 100 die geregeld samenkomen in het Clublokaal aan de Diederikdreef. De kobaltblauwe bordjes die de wand sieren in meneers woonkamer getuigen van de vele eerste prijzen die hij behaalde met zijn geliefde dieren.....

...hem opnieuw kon grijpen, was hij in het donker verdwenen. De hele nacht liep hij door. Weg van het dorp, waar hij zich nooit meer kon laten zien. (wordt vervolgd)

...kleine rondjes achter het hoofd van koning Gerboud. De vorst had liever niet dat er nog een kazerne bij kwam. Hij ging over iets heel anders praten: (wordt vervolgd)

Haiku De ijsvogel vlucht: klein, opbeurend blauw verdwijnt in dof winterriet. Prozatekst Fietsen onder de grauwe winterhemel. Daar gaat het langs dof groene weiden zonder sneeuw. Neerslachtig, maar berustend staat het dichte riet rondom die plas. Op die ene halm... Ooh, een prachtige...

...de kamers in het kantoorpand, waartegen nu echter onze ansichtkaart geprikt was.....

...die "scharniermomenten" van het leven... Ik heb tante ten afscheid gekust op de beide wangen. Toen ik aangekomen was in mijn geboortestad, "begroetten" mij naast mijn woning de bomen, al in zomertooi.

...waakzame huisgenoot te slapen. Volgens Hikaru was er een afscheidsbriefje. Rond 7 uur 's ochtends werd jij gevonden. Jij werd 62 jaar en jij bent op eigen verzoek zonder rituelen en een herdenkingsdienst gecremeerd, nadat jouw ontzielde lichaam twee dagen in het Meguro-ku's Himonya...

...is nou niemand die erbij nagedacht heeft dat: onze Koning misschien wel een deal had om een Field Lab te houden! Tja, dat kan altijd natuurlijk dus WA, prima gedaan hoor, ik ben als gewone Nederlandse trots op je! Hier is niks oranje, behalve mijn gevoel dan, al is het niet voor de mannen voetbal!

...zeg ik: ga de volgende keer maar gewoon naar je balkon hoor! Zoveel in huis om mensen te waarschuwen en dan: nog niet eens in je hemd!

...en religies, ik wijs ze de deur, rot op met je Wachttoren. Rot op met je bijbel of de koran, van mij mag je de Dode Zee in rollen en blijven drijven. Ik heb het helemaal gehad met het overmodulerende volk. Laatst fietste ik door het park en kneep onbewust in de remmen. De zon priemde door...

...herinnering en laatste souvenir aan lotgenoten die ondanks alles welwillend waren.

...haastte me met antwoorden: “Neen laat maar, want die komt natuurlijk met vragen over geloof, verbod, gebod en werken in het zweet des aanschijns en ik heb er op vele terreinen er een po(o)tje van gemaakt”. Jezus lachte en riep toch zijn vader; God sprak: “Jan, God is liefde”. Ik...

...Zo onschuldig als een pasgeboren lammetje. Kop in het zand, want hij denkt al aan zijn volgende snoepreisje. Heeft-ie verdiend toch? Waar zal-ie heengaan dit keer? Yes, Zuid-Afrika. Struisvogels kijken. Zijn zij nou zo gespleten of zie ik ze vliegen?

...eega zegt: een bakfiets kan ook, na een schaterlach zeg ik: eureka: een fiets van Cool Blue, want die doen 'alles voor een glimlach'!

Op zoek naar het laatste woord vindt men geen gehoor.

Wie op zoek is naar het laatste woord, kan het hier krijgen.

...al. Daarna? Algehele acceptatie waarna elke soortgelijke aanranding hooguit twee regels op pagina 26 van de zaterdagbijlage haalt. Doe hier wat aan,ja! Grijp in! En tot die tijd; gebruik vooral geen Axe! Hoogachtend Paco Painter (terminaal aangerande ex-axegebruiker)

...voor me rustpuntje deze week en ik ben al laat dus sodemieter op!,’ aldus Nel. Dit was Absurdisch Magazine vanuit Termunterzijl

...somberder werd en nauwelijks nog tot schilderen kwam. Je verarmde desastreus en op 26 december 1946 heb je op de zolder van je woning zelfdoding gepleegd. Je kon niet weten dat er veel geld zat aan te komen. Je werd achtenvijftig jaar en na je overlijden is je naam/faam als kunstschilder...

...Blokker. De viswinkel waar ik door naar buiten wandel ruikt naar verschraalde uilenzeik. ‘Uw toilet ruikt een stuk frisser’, roep ik hartelijk ten afscheid. De visboer pakt een kabeljauw en gooit die naar mijn hoofd. ‘Vuile teringhond’, schreeuwt hij. Volgens mij bestaat de hele...

...naar de kroeg. Op de terug weg had mijn waggelen meer iets van dansen. Ik dansde de liefde tegemoet. De liefde die me brak. Buiten stak ik een joint op. Ze sprak met me. Ik zei haar: ik kan dit niet meer. Ik ben zoveel van jou gaan houden......het breekt mijn hart....en ik begin te...

...luchtledige, was ze gekomen; een nog jonge dame, fors van postuur, en ze bracht een fraaie, zomerse roos mee in een merkwaardig wit vaasje, dat ik, als herinnering aan haar, nog steeds bewaar Maar kennelijk verontrust en nodeloos beangstigd door het futiele, onschuldige en onbetekenende...

...inwrijven. Vol moed stapte hij het huis binnen waar Anita lag. Anita's vriendinnen en de baas van het huis gingen gauw weg toen ze Fred zagen. Hij moest nu maar even met zijn vriendin alleen zijn. "Dit is de laatste dag dat Anita nog kan gered worden," mompelde Anita's vriendin Marianne,...

...manipulatie, corruptie, gekonkel en wat dies meer zij. Onbewust en onwetend maar onschuldig zit ik erbij maar neem mij voor mijn heilzame vluchtwegen te zoeken en te vinden in de kunst, in de poëzie, in de literatuur en de filosofie en hoe dan ook in de Schoonheid die mij altijd al...

...maar een dichteres; een land waar geen vergaderstukken afgehamerd zouden worden, maar waar de Poëzie zou heersen.....

...het brute individualisme van vandaag de dag stond op stelten en welhaast wanhopig ondernam men de zoektocht naar ons.... We waren gevorderd tot het Piusplein waar een klok met zwarte letters het tijdstip van tien uur in de avond aangaf.... De gelukkige thuiskomst vond uiteindelijk plaats...

...tocht hem heen zou leiden. Euforisch als hij was, blij met zijn ontsnapping, merkte hij toch op dat die lichten sneller naderden dat hij had durven hopen. Daar licht mijn vrijheid, mijn nieuwe toekomst, dacht hij nog bij zichzelf. Mij gaan ze niet hebben…….en toen, toen ging het licht...

...sneeuwtop legde zich in het klein neer op heel wat kronen. Ook werd hun nectar daarbij vermengd met die van de edelweiss. De welbekende honing smaakte de mensen heerlijker dan ooit. Het bleef altijd onbekend dat het zo kostelijke boterhambeleg de kracht van het hoogst bloeiende bloempje in...

...jou geïnspireerd. Hij schreef het prozagedicht 'Still Water' over jou. Je diepste gronden waren dodelijke trauma's op veel te korte termijn.

...de grond, ze laten me los, het vredige gevoel wat sinds de vlucht bezit van me nam blijft me bij....ik zwaai ze na..dank je wel, dank je wel, lieve mooie vlinders...