Keiko Fuji - My Dreams Bloom At Night

(voor Keiko Fuji (1951 - 2013))

Jij bent geboren als Junko Abe op 5 juli 1951 in de stad Ichinoseki, in de prefectuur Iwate te Japan. Jouw vader was een rokyoku-zanger (droevig-verhalende zang, smartlappen), meestal begeleid door een shamisen (driesnarig muziekinstrument). Jouw moeder was een rokyoku-shamisenspeelster. Als kind ging jij met hen mee op tournee en zong jij met hen mee. In 1970 won jij de Mass Popularity Award op de Japan Record Awards met het lied 'Keiko no Yume wa Yoru Hiraku' (My Dreams Bloom At Night), jouw versie van het lied 'Yume wa Yoru Hiraku' (Dream opens at Night), gecomponeerd door Komei Sone (1933, Tokyo). Dit hoogst succesvolle lied verscheen op 5 maart 1979 op jouw debuutalbum 'Sjinjuku no Onna/'Enka no Hoshi' Fuji Keiko no Subete'. Op 5 juli 1970 verscheen 'Onna no Blues' (Woman's Blues) en op 5 december 1970 verscheen 'Utaitsugarete 25-nen Fuji Keiko Enka o Utau'. In 1970 verscheen jij ook nog in 4 films; als Mariko in de actie/misdaadfilm 'Sakariba nagashi uta: Shinjuku no onna', met Sadae Murata (1944, Tokyo) in de hoofdrol, in het actiedrama 'Zubekô banchô: yume wa yoru hiraku', met Reiko Ôshida (1948, Kyoto) in de hoofdrol, als Sumiko in het komische drama 'Namida no nagashi uta inochi azukemasu' en als zangeres in de misdaadfilm 'Joshi gakuen: Yabai Iotsugyô'.

Als enka-zangeres trouwde jij met de enka-zanger Kiyoshi Maekawa, geboren op 19 augustus 1948 in Sasebo, prefectuur Nagasaki. Kapitein William Adams (1564 - 1620) is in Hirado begraven. James Clavell publiceerde in 1975 'Shogun', over Adams' leven als samoerai en adviseur van shogun Tokugawa Ieyasu. Via Adams vestigden de avontuurlijke Nederlanders een handelsfabriek op het eiland Hirado. De in Dordrecht geboren koopman Jacques Specx kwam in 1609 met de schepen 'De Griffioen' en 'Roode Leeuw met Pijlen' naar Japan. In totaal met 45 kanonnen aan boord. De Engelsen arriveerden in 1613 in Hirado met het schip 'Clove' van kapitein John Saris. Richard Cocks nam de handelspost van Saris over, maar in 1623 moest het sluiten. Jouw man Kiyoshi was de leadsinger/frontman van de band Hiroshi Uchiyamada and the Cool Five. In 1971 verschenen er 5 albums van jou en in 1972 4 albums, met als laatste album 'Tokuheikitai/Enka no Tabi'. In 1971 speelde je in het drama 'Fuji Keiko Waga uta geen arukagiri', met Masaya Oki in de hoofdrol. Masaya heeft op 28 juni 1983 zelfdoding gepleegd en hij werd 31 jaar. Hij sprong vanaf de top van het Keio Plaza Hotel in de regio Nishi-Shinjuku. Dat hotel telt 47 verdiepingen. Masaya leed aan een bipolaire stoornis.

In 1979 stopte jij tijdelijk met zingen en na de scheiding met Kiyoshi ben jij naar Amerika gegaan. Daar heb jij in 1981 de zangdraad weer opgepakt. Jij hertrouwde met de platenproducer en Vietnam-veteraan Teruzane Utada, geboren op 21 juli 1948 in Tokuji, prefectuur Yamaguchi. Op 19 januari 1983 werd in NYC jullie dochter Hikaru Utada geboren. Hikaru begon op haar 10-de muziek en teksten te schrijven en tot 1996 zat zij in de band U3, waarna zij als Cubic U solo ging. In 1998 verscheen haar album 'Precious', wat flopte, maar in 1999 was haar album 'First Love' een megasucces. In 2001 verscheen haar bestseller-album 'Distance', met een hoesfoto van haar 15 jaar oudere echtgenoot Kazuaki Kiriya, van wie zij in 2007 scheidde. In 2022 verscheen haar achtste album 'Bad Mode', met medewerking van haar 6-jarige zoon, die zij samen met Francesco Calianno kreeg, met wie zij in 2018 scheidde. Teruzane en jij zijn zeven keer met elkaar getrouwd en gescheiden. In 1999 verscheen jouw eerste CD 'Fuji Keiko Densetsu no Meikyoku' en in 2010 de laatste 'Golden Best Fuji Keiko Hit & Cover Collection Enka'.

Op 3 maart 2006 stond jij op de JFK Airport te wachten op een vlucht naar Las Vegas, toen enkele DEA-functionarissen jou arresteerden en in jouw handbagage 420.000 dollar vonden. De regering meende, dat dit geld van of voor een drugshandel was, wat jij ontkende. Jij had immers een gokverslaving en jij was niet voor niets op weg naar Las Vegas. Op 27 januari 2009 besloot de federale districtsrechtbank in New York, dat jij vanwege gebrek aan bewijs jouw geld terug kreeg. In 2007 zijn Teruzane en jij gescheiden. Daarna weigerde jij ook het contact met Hikaru. Jij was grillig, impulsief en agressief. Jij deed ook gevaarlijke dingen en jij was agressief tegen jouw schoonmoeder Takeyama Sumiko, Teruzane en Hikaru. Jij leed aan een psychische stoornis, maar jij weigerde behandelingen, wat een zeer foutieve reactie van jou was. Jouw wantrouwen jegens alle mensen nam toe en over de telefoon bleef jij zomaar vanuit het niets tegen Teruzane en Hikaru schreeuwen. Jij had last van dissociaties en controleverlies over jouw emoties en daden. De paranoia nam monsterlijke vormen aan en vanaf 2007 woonde jij ook in een appartement in Shinjuku, Tokyo, samen met een man van in de 30, die een eigen slaapkamer had. Die mysterieuze man was jouw ingehuurde verpleger, oppasser, bewaker en gastheer. Waarschijnlijk een vriend van jouw familie. Mogelijk zelfs een gakuza-lid of een manager van Hikaru.

Jij reisde veel vanuit jouw uitvalsbasis NYC naar diverse landen in Europa, naar andere delen van Amerika en naar Australië. Jij kon jouw moeder nooit vergeven en jij ging niet naar haar begrafenis. In Japan, maar niet alleen daar, is het een taboe om over psychische klachten te praten, laat staan over psychische ziekten. Deze zwijgcultuur is een grote schande, want daardoor moest jij jezelf zo ver mogelijk van de maatschappij verwijderen en onzichtbaar zijn. In een hooggelegen flat gaan wonen, past daar helemaal bij. Veel reizen ook. Jij hield de onbetrouwbare buitenwereld op een afstand. Zelfs iemand, die een algemene krant door jouw deur gooide, blafte jij agressief van jou af. Acht dagen voor jouw heengaan belde jij nog met Teruzane en klonk jij vrolijk en energiek. Mogelijk had jij diep in jezelf het besluit definitief genomen en schonk dat jou een merkwaardige rust. Jij leed aan een bipolaire stoornis, net als Masaya Oki, al kan het net zo goed schizofrenie of borderline geweest zijn, want het is immers nooit echt grondig onderzocht, er zijn alleen de symptomen, die naar bepaalde stoornissen, zoals deze, wijzen.

Op 22 augustus 2013 pleegde jij zelfdoding door van het balkon van jouw flatwoning op de 13-de verdieping te springen. Misschien heb jij nog een blik richting de berg Fuji geworpen. Jij hebt jouw slippers bij de reling van het balkon laten staan en jij droeg een korte broek met een T-shirt. Op het moment van jouw dodelijke val lag jouw totaal niet waakzame huisgenoot te slapen. Volgens Hikaru was er een afscheidsbriefje. Rond 7 uur 's ochtends werd jij gevonden. Jij werd 62 jaar en jij bent op eigen verzoek zonder rituelen en een herdenkingsdienst gecremeerd, nadat jouw ontzielde lichaam twee dagen in het Meguro-ku's Himonya mortuarium heeft gelegen.

Keiko Fuji

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48