Alle inzendingen over Marc van Uchelen

...jaren geleden op vakantie in dat dorp. Op een van mijn wandelingen vond ik een half verkoold stukje papier. Er stond op: Papier, oh wat hou ik van jou, Vooral als ik verrek van de kou. In het café ’s avonds debiteerde ik die zin voor de grap en toen werd ik aan mijn mouw getrokken...

...droom bezorgd… Maar wat waren die twee kleine sneetjes aan weerszijden ervan…?

...zich gelaten hebbende zocht hij wat twijgen van aloë-hout bijeen, nam twee stenen en ketste ze tegen elkaar teneinde een vuurtje te maken. Daarop kookte hij water voor een beker versterkende thee. Daarna sprak hij een dankzegging uit, spoelde de beker en deed hem vol goede wijn. Hij dronk...

...stelt, volgt de rest vanzelf.” “Dus de zin van het leven…” “Is een vraagteken!” vulde de oude aan. “Neenee, wat ik wil zeggen is…” “Een vraagteken!!” onderbrak de oude hem weer. “Nee!”, riep de jongeman kregelig, “mijn vraag is…” “Een vraagteken!!!”...

...heel goed kijkt, zie je misschien nog zijn nestje, ergens in de plooien van het kleed van die universele moeder.

...op mijn schouders, nam mijn sigaret en inhaleerde er diep van. Terwijl hij de sigaret terug tussen mijn lippen perste zei hij, in een wolk van sigarettenrook: “Ik hou van je man. Ik wil je gewoon tegen jezelf beschermen.” “Dank je, broertje, maar ik kan heel goed voor mezelf...

...je lijf hebt zitten.” Erwin taxeerde de man nog eens goed. Deze keek hem aan met een verwachtingsvolle blik. “Ik heb jaren gedroomd van zo’n ontmoeting”, zei Erwin, “van een oude wijze die me out of the blue zou aanspreken en me daardoor de verlichting zou openbaren. En nu voel ik...

...schudde hij even met zijn kop. Deze ezel ging keer op keer terug, als wilde ie zich duizend keer aan dezelfde steen stoten, zich ervan vergewissen dat wat ie zag, écht was gebeurd. Even wou ik dat we net zo koppig als die ezel konden zijn. Ik knikte terug.

...frieten een Belgische uitvinding zijn in plaats van een Franse, maar laat dat je niet weerhouden kritisch te denken. Ik wil alleen niet dat je dat doet in mijn kostbare tijd’ ‘En wat belooft u in de plaats?’, wou de Belg weten. ‘De goeroe glimlachte. ‘Een wereldkeuken, mijn vriend’...

... “Zo”, sprak de spreker tevreden, “nu iedereen goed is opgewarmd en geen last meer heeft van de koude in het lokaal, kunnen we verder gaan…”

...meer van de mensen die het slachtoffer werden van nukkige hard- en software en die hij in zijn vrije tijd uit de nood hielp. Liever zo dan officieel in een ICT firma. Mensenlief, hij ging terug naar wat hij 10 jaar wou ontvluchten, maar een pak wijzer. Toen hij die avond voor het slapen...

...een druppel uit de grootste bloem op de grond. Pas toen bemerkte hij dat er ook een traan over zijn wang liep. Diep onder de indruk vervolgde hij zijn weg. De geur van de roos als metgezel, een lotgenoot, op weg naar een onzekere waarheid, iedere stap dichter naar zijn einde, en misschien, wie...

...goedenacht MENSEN, dus ik denk dat hij het wel goed voor heeft met jullie. Ik hoop dat hij me ooit ook zo zal begroeten”. Op slag is zij een van hen geworden. En nee, er is geen relatie uit voortgevloeid. Ze is wel haar leven lang bij de meester gebleven, maar dat is een ander verhaal.

...clowns en konijntjes boven zijn hoofd. Hij wou van alles zeggen, maar kon enkel “gaga” uitstoten. Hij voelde hoe alle herinneringen ontsnapten aan zijn geest. Krampachtig probeerde hij nog de laatste restjes vast te klampen, maar hij voelde zijn geest leeglopen. Het laatste besef wat hij nog...

...in herinnering wilt worden, kun je er niet vroeg genoeg mee beginnen en blijven herhalen.” “Maar ik ben al over de vijftig…” riep Tony vertwijfeld. “Wel, herinner je alles vanaf nu zo goed mogelijk, dan kan je de volgende keer er véél vroeger mee beginnen.” zei de magiër. Hij...

...herkenning, terwijl er grote mensen verrukt kirden om de prachtige verwonderde blik van het nieuwe leven.

...boetseren in zijn ideaal mythologische schepping van een goddelijk wezen. Nu kwam een tricky deel. Hoe moest dat wezen verzinnebeeld worden? Een olifant met acht hondenpoten, een kattenstaart en een mensenhoofd? Pfoe... Een kat met een slurf op twee benen en een mensenhoofd met acht...

...ophalen en ik versta er nog steeds geen ene yota van!" "Hoelang is Seismo al gekoloniseerd door de Aarde?" wou de jongeman weten. "Bof, zo'n vijftig jaar denk ik." "Toch vreemd dat onze linguïsten hun taal nooit hebben doorgrond." "Nou, bij iedere lading verandert hun hele...

...ik ze goed gezien had... . Nou, een goede oogst! En nu gaat mijn vrouw de keuken in. Vanavond blinde vinken. Lekker!

...het object uit de lucht plukte als was het een toevallig stofpluisje. George was van stomme verbazing in zijn eigen zetel teruggevallen en had met open mond de onwaarschijnlijke reeks van gebeurtenissen gevolgd. “Mond toe, schat”, zei Mien, “als meneer de prijs heeft genoemd mag je...

Elke zichzelf respecterende vrouw moet af en toe klagen over seksuele intimidatie.

Telkens ik de sleutel tot succes gevonden heb, verandert één of andere klojo het slot.

Aan meer mensen dan je denkt kan je veilig een geheim toevertrouwen: ze luisteren toch niet als je wat zegt.

Breien? Nee, dank u, dat is me te langdradig!

Reïncarnatie? Met de pech die ik altijd heb, kom ik allicht terug als mezelf.

Iedereen doet zijn uiterste best om zijn kind snel te leren lopen, aan kruipen wordt te weinig aandacht besteed, en dat moet je vandaag in onze maatschappij net heel goed kunnen om de top te bereiken. :)

...gezien hebben. Het is nu de hoogste voortoren van Polen. Door jouw toedoen konden Bertha en Franz pas op 3 juni 1913 met elkaar in München trouwen. Franz Marc overleed op 4 maart 1916 in Braquis. Hij werd tijdens een patrouille in de loopgraven door een granaatscherf in zijn hoofd getroffen....

...ontbrak ook niet en leuk werd het nooit. Beelden van het journaal kwamen terug in mijn hoofd, politieke kopstukken in een optocht in 020 die opriepen tot een intifadah, Nederland is volkomen ongeloofwaardig geworden. Normen en waarden, zeker, maar alleen als ze in hun straatje passen. Marc...

...ook. De snelle manier waarop hij op het einde van het gesprek waarschuwde voor het ongewenste neveneffect deed me denken aan de reclame voor een geneesmiddel tegen hoofdpijn waar eerst euforisch het weldoende effect wordt beschreven, en waar op het einde in 2 seconden wordt verwezen naar...

...hoge onderscheiding aan te bieden aan de heren Rutte en Samsom. Ridder in de Orde van het Pluche.