Granvlan
De Granvlan schoof tot bij de stoepaak en begon te grontieren. Nadat de snoopaas bevestigd was werd de vilandrijn van de kattak gebuimd. De Granvlan begon te zivveren.
Hola, dat klopte niet... . Peinzend bestudeerde Brier de lijvige handleiding. Hij had er geen idee van of hij het ding op zijn kop hield of niet, maar het gaf hem tenminste een houding.
Hoe kon het dat de Granvlan begon te zivveren voordat de vilandrijn afgebuimd was? De schookvadrelen waren toch op hun plaats gestuipt? Met frisse tegenzin riep hij zijn meerdere, Zhorg, op. Nadat deze geduldig de uitleg had aanhoort van Brier, verklaarde hij doodgemoedereerd dat Brier een zutabok was en eens moest kijken op pagina 2534 van de handleiding.
Brier, lichtjes in zijn wiek geschoten - zutabok was er wel wat over, vond ie - constateerde dat hij de handleiding gelukkig in de juiste positie had en bladerde naar de opgegeven pagina. Na de schets op de bladzijde even bestudeerd te hebben uitte hij een krachtige vloek. Zullemoevadong!! en grijnsde schaapachtig naar Zhorg. Een beetje beschaamd erkende hij dat de krilnaspoorva was aangevitst nàdat de schookvadrelen gestuipt waren in plaats van ervoor...
Vermoeid keek de kapitein naar zijn leerling-officier, die met stijgende paniek de hele conversatie gevolgd had.
"Trek het je niet aan jongen", bromde hij, "al vijf jaar kom ik hier drie keer per jaar seismo-erts ophalen en ik versta er nog steeds geen ene yota van!"
"Hoelang is Seismo al gekoloniseerd door de Aarde?" wou de jongeman weten.
"Bof, zo'n vijftig jaar denk ik."
"Toch vreemd dat onze linguïsten hun taal nooit hebben doorgrond."
"Nou, bij iedere lading verandert hun hele terminologie! Je kunt er geen lijn in trekken. Het is een zootje ongeregeld!"
"Kom, snaap je kloef en grib de vloonk, dan ziegen we als de knaster uit de snoop."
"Toppie", mompelde de jongen... .
Geplaatst in de categorie: humor