Alle inzendingen over Mobar

...dat het een eenmalig bezoek betrof, maar hij begreep dat de gezondheidstoestand van Mobar niet anders toeliet. Mobar noemde het emoties begraven, het verlangen om elkaar weer te zien negeren.

...alleen een deuntje op zijn blokfluit spelen. Mobar miste gewoon de juiste snaren voor het overgevoelige vrouwelijke schoon. Ze was ook al wat ouder, maar het liefhebben niet verleerd, die blonde indianenvrouw uit Haarlem, waar je de zee al kon ruiken. In het buurthuis kwam Bjarne een vrouw...

...de discussie tussen de blonde indianenvrouw en Mobar, over politiek en de kansarmen in de maatschappij. Of hij ging lezen op “het Blijvertje.” “Je gedicht heeft mijn hart van streek gemaakt. Dit is het beste wat ik in een tijdje gelezen heb. Het is waanzinnig. Je maakt me elke dag...

... verstilt zich in zacht ruizen van dromen achter de horizon intimiteit is in zwijgtaal bekomen van alle onrust die zo voelbaar was. Schrijver: mobar Via Mobar kwam Bjarne erachter dat de eeuwige student Alex H. ook begonnen was met gedichten schrijven. Het stimuleerde Bjarne om weer...

...een oude stad zonder geld.   Schrijver: mobar De woorden drongen niet echt tot Bjarne door. Hij was in gedachten al bezig met de reis naar Portugal. Deze keer had hij zich beter voorbereid, door alvast wat Portugees te leren via een taalcursus. Het was een mooie taal, maar niet...

Drie weken later liep onze vader plotseling weg, zonder te zeggen waarom. We wisten niet wanneer hij terug zou komen. We hadden geen klok meer. De tijd was alleen nog maar af te lezen aan het stijgen en het dalen van de zon, en dat gebeurde alleen overdag. Er kwam een laagje stof over onze...

Hij was al dikwijls van plan kussentjes te kopen bij de Xenos. Door het goedkopere wc-papier had hij niet alleen geld, maar ook het milieu gespaard. Omdat hij weinig at hoefde hij ook weinig te poepen. Zo had iedereen er een beetje voordeel van. Hij dacht al een tijdje aan kussentjes, en toen ze in...

“Het is een schande, als de kat weg is dansen de muizen op tafel, politiek geweld heeft het respect vermoord, de stad is een jungle, je moet vechten om een parkeerplaats, en als je wegrijdt vragen ze om geld, de smeerlappen, alsof je zelf geld hebt om heroïne te kopen, of cultuur te subsidiëren...

Of ik hem gezien had, vroeg je mij, in mijn lucide dromen. Een antwoord had ik niet. In duister van het niemandsland was ik alleen en zonder vragen. Ik had hem wel gezien, maar er niet over gesproken. Die nacht toen de stilte veertien talen sprak, zag ik hem met zijn schimmel op het dak, maar...

Je wilt het niet kenbaar maken, de bewondering, omdat de gedichten zoveel betekenen, en ze niet van complimenten hield. En nu ze dood is lijken de woorden nog helderder en geplaatst, alsof je ze niet kunt ontwijken onder het droeve maanlicht van de nacht. Je hebt urenlang in haar gedichten...

Amsterdam, Februari 2018 De film gaat er echt komen. Een spannende film over de dagen oorsprong. Hij weet het nu zeker. Ze gaan een film over de dagen van oorsprong maken. Er hangt een zoete geur van regen in de nachtelijke achterbuurten van de stad. Er staan hier veel gebouwen leeg, om te...

Het Platteland, Mei 2025 "Neophron percnopterus, Aquila chrysaetos, Haliaeetus albicilla, Hieraaetus fasciatus, Ptyonoprogne rupestris, Riparia riparia, Coccothraustes coccothraustes. " De blonde Alfons Antana spreekt de namen voorzichtig uit, met een Rooms Katholieke plechtige toon in...

Kreta, September 2017 Een keer een grote stad bezoeken voordat deze droom verloren gaat. Een pas vergeten ochtend, een wandeling, te voet, door de grote stad. Op een dag in 2017, september in een Griekse stad, een zonnebril kopen, tegen de zon die in de ogen schijnt. De lange pier aan de kade die...

...van de spannende thriller Joop, geschreven door Mobar Vorstkasteel, een nog onbekende schrijver van het Europese platteland. De blonde Adriaan Worteldans is nog maar nauwelijks bekomen van de liefdevolle, Griekse ogen in de juwelenwinkel. In zijn stevige handtas van krokodillenleer zit het...

...bevriend raakte met de Nederlandse schrijver, Mobar Vorstkasteel.” zegt Adriaan rustig terwijl hij een sigaret opsteekt. Alfons twijfelt of hij ook een sigaret zal opsteken, doet het toch maar niet, hij vraagt nogmaals. "Maar waar gaat het over, Adriaan? Vertel eens iets over waar het...

Een laatste licht viel over het sombere avondland. De zomer was voorbij, duisternis kwam spoedig aanzetten, met wind, regen en invallende koude. Thomas was eenzaam in de spokentuin, die hij had aangelegd met zijn herinneringen. Prachtige vlinderstruiken, bont gekleurde zomerbloemen, overal zag hij...

De twee goed verzorgde homoseksuele Hollanders, zitten in een hevig tegensputterend huurautootje, beklimmen met dit voertuig een Griekse berg, terwijl de magen knorren, het huurautootje zijn best doet, de hoogte te bereiken. Een half, nogal taai stokbrood, met kaas, met een rare smaak, een kop...

Een socioloog scheef mij brieven voor het begin van de grondoorlog, toen ik nog niet wist dat ik voor verhuizing in aanmerking kwam, om eindelijk een einde aan deze ellende te maken. Het kraakpand waarin ik woonde werd bewoond door anarchisten, degene met de grootste mond had het voortdurend op mij...

Dit is wat ik heb: Een zelfgeschreven gedichtenbundel, een twintigtal verhalen, een stuk of vijftig schilderwerken, een familie die mijn deugden niet inziet,een beperkte vriendenkring die mijn verhalen niet leest, een heleboel onbegrepen liefde, misgelopen genegenheid, en een allergie tegen...

De vitale dertiger Jeroen Splinterman is droomdeskundige, in een oude, achtergestelde wijk te Amsterdam. Ondanks, of misschien juist dankzij zijn iets kleinere linkerbeen, zijn grotere rechteroor, en krommere linkerduim heeft hij heeft zich sedert jaren in dromen verdiept. Ondanks zijn traumatisch...

Naamloos, maar ik schilder je. Je bent ontstaan uit de zaadcel van een ongelukkige vader en de eicel van een behaagzieke moeder. Jouw geboorte verliep niet zonder moeite en riep pijnlijke herinneringen op aan de omgeving. Tijdens jouw jeugd kreeg je te maken met grote tegenslagen, je moeder...

Ik had een nare, onrustige droom. Het was voorjaar, een jaar of wat geleden, en het regende niet. Er was geen reden voor een regenjas in dit regenland. Maar wat deed ik daar? Wat moest ik in die supermarkt anders dan boodschappen doen, en waarom was ik naakt en liep ik naar de vruchtensapjes en het...

Er is een liedje, het heet Old paint. Het is een liedje van Loudon Wainwright. Het gaat over iemand die zijn excuses aanbiedt aan een vrouw die hij heel aardig vindt. Alfons Antana heeft er een heel verhaal omheen verzonnen. Het gaat eigenlijk over zijn schoonmoeder, maar ook over zijn eigen...

Alfons was zeventien jaar oud, mager en in de war. In de wachtkamer bij de tandarts hoorde hij een liedje van de enkele jaren oudere Kate Bush, de man met het kind in zijn ogen. De tandarts kon geen gaatjes vinden, Alfons ging opgelucht naar huis, maar het liedje bleef in zijn hoofd...

Alfons hoorde het liedje vlak voordat de nieuwe eeuw begon: “ Nothing “ van Townes van Zandt, “niets” in het Nederlands. Het ontroerde hem diep van binnen, die desolate stem, de diepe heimwee die het in hem opriep door de introverte passage over de moeder. Alfons hoefde zelf ook niets...

Er klinkt een liedje van Neil Young op de radio. “Hart van goud”, ik heb het al dikwijls gehoord. Een traan rolt uit mijn oog. Waarom denk ik aan vroeger? Het muziekprogramma wordt onderbroken door het weerbericht: Regen! Waarom luister ik er naar? Ik ben iets uit mijn leven verloren...

"We zouden helden kunnen zijn", zong David Bowie via de buitenlandse radiozender terwijl ondertussen diep in jouw binnenste de eerste homoseksuele gevoelens begonnen met ontluiken. De vergelijking met sneeuwklokjes vroeg in de voorjaarssneeuw, kwam in je op, het geluk was pril, je wist nog niet...

“Mezelf kennen en jou kennen, is het beste wat ik kan doen” hoort Alfons door de liedjesradio die hij op zakformaat bij zich draagt. Hij is op weg naar het graf van een overleden vriend. Hij heeft allerlei vreemde gedachten. “Mezelf kennen en jou kennen, is het beste wat ik kan doen”, het...

Terwijl de rijkere mensen zich zorgen maken over de toekomst, maken de arme mensen zich zorgen om vandaag. Het is een meevaller dat de kringloopwinkel op de route naar de bakker ligt, niet ver van de sociale huurwoning. Je hebt als mens eigenlijk niet veel meer nodig dan een bed, voldoende...

“Ik werk de hele nacht, ik werk iedere dag,om de rekeningen te betalen die nog openstaan,is dat niet triest, nog steeds blijft er geen grijpstuiver over, is dat niet vervelend.” Via de autoradio van de antieke Mercedes klinkt een oud lied van Abba. Alfons en Adriaan zijn op vakantie op het...