Juwelen en zeep
Het is najaar, maar het is nog niet koud. De vroege avondzon is al verdwenen, op het Griekse vakantie-eiland, met een eeuwenoude eilandcultuur. Een homoseksueel vriendenstel dat er vakantie viert, weet inmiddels dat het einde van de zonnige vakantie nadert.
Ze zijn hier naar toegegaan om aan het schreeuwerige wereldje te ontsnappen.
Na een bezoek aan de oude Griekse afgravingen, een dag bij het dichtstbijzijnde zwembad en een dagtocht over de bergen en de Lassithi hoogvlakte, hebben de vrienden een rustavond ingelast.
De bloedmooie Alfons Antana is in het kleine appartement gebleven, en de blonde Adriaan is, zonder dat aan Alfons te hebben verteld, naar een juwelierszaak in het dorpje Koutoulifari vertrokken.
De oude juwelenwinkel is mooi met houten toonbanken ingericht, onder glazen vitrines liggen dure gouden, koperen en zilveren kettingen en ringen en armbanden, en oorbellen. Onmiddellijk ziet Adriaan welke ketting hij wil kopen. De gegevens uit het grijze boek blijken te kloppen, een vierkant medaillon van ongeveer vier bij vier centimeter, en een gouden ketting.
De breed geschouderde Adriaan Worteldans haalt het geld uit zijn zwartleren portemonnee. Hij kan het vloeiende Grieks wat hem wordt toegefluisterd niet verstaan. Wat zegt die mooie eilandvrouw, misschien dat liplezen iets uitmaakt, maar daarna kijkt hij in haar eilandogen, ziet de schittering in het donkere bruin, verliefde Griekse eilandogen. Ze staren hem aan met liefde, hij twijfelt even aan zijn geld en aangeleerde manieren, stamelt wat in het Engels, komt een beetje langszij in het Frans. Een wederzijds begrip ontstaat, hij overhandigt haar de betaalbiljetten. Zij pakt het kleinood in een met fluweel bekleed doosje en een zwart goud gelijnd cadeaupapier. Hij weet nu dat het verhaal in het grijze boek het verhaal van de waarheid was.
Hij kijkt nogmaals in haar Griekse ogen, misschien moet hij hier de rest van zijn leven blijven wonen, ergens op een berg om gedichten te schrijven, en zij kan dan zijn vrouw zijn, als ze alle juwelen weet te verkopen. Dan kopen we geiten, schapen, varkens, kippen, ganzen, een ezel en fruitbomen.
Er is nog tijd, want morgen is alles te laat. Hij kijkt haar nogmaals vluchtig in de eilandogen. Even ziet hij de schittering. Hij neemt snel afscheid van haar. Een groepje lichtelijk dronken Duitse toeristen begint te schaterlachen. Ze willen ook mooie sieraden kopen. Hij stopt het doosje vlug in zijn kleine zwartleren handtas, het maanlicht schemert schuin over de eilandstraten. Het is avond, ze zijn op het vakantie-eiland Kreta. Hij en de bloedmooie Alfons Antana, de danser van de nacht. Ze zijn al eeuwenlang op Kreta, om ervakantie te vieren. En het is er zalig onder het Griekse maanlicht. Het is er zalig dansen in de nacht. De nacht nodigt de dansers uit, voor het droomvervolg.
De ronde, Griekse maan schijnt een helder licht over het dorp op het vakantie-eiland Kreta. Bij het okergele appartement in het dorpje Koutoulifari geniet de donkergebruinde Alfons op het balkon van een fijn avondbriesje, en het lezen van een bijzonder hoofdstuk van de spannende thriller Joop, geschreven door Mobar Vorstkasteel, een nog onbekende schrijver van het Europese platteland.
De blonde Adriaan Worteldans is nog maar nauwelijks bekomen van de liefdevolle, Griekse ogen in de juwelenwinkel. In zijn stevige handtas van krokodillenleer zit het doosje met daarin het blinkend kleinood. Er waren prachtige sieraden te zien in de juwelierszaak, ringen, armbanden, goud, zilver, brons, maar hij koos tenslotte voor dit blinkend gouden sieraad, omdat het in het grijze boek stond geschreven. Hij had er al over gelezen.
Adriaan Worteldans kan zijn twijfel niet meer op de handrem zetten. Hij heeft een langere weg terug naar het kleine appartement gekozen. Zijn vermoeide benen lopen langzaam door de late Griekse eilandavond.
Adriaan is onderweg een bankje tegengekomen, met uitzicht over de langstrekkende, Kretaanse heuvel, olijfgaarden tot ver beneden aan het zandstrand van de helderblauwe zee. Hij heeft het doosje uit zijn handtas gehaald, en voorzichtig opengemaakt.
Hij bekijkt het schitterende sieraad nauwkeurig. Is het een verstandige keuze geweest? Klopt het verhaal uit het grijze boek? Hij kijkt of hij nog verdere bijzonderheden kan ontdekken.
De belangrijkste vraag is nu of hij straks aan Alfons Antana vertelt dat hij deze gouden ketting heeft gekocht. Hij bekijkt de blinkende hanger nog nauwkeuriger, sublieme handarbeid uit een eeuwenoude elegante beschaving. Hij ziet het allemaal voor zich, een hangend appeltje voor de dorst, mocht hem iets overkomen, het is genoeg voor een week in een hotel. Het is hier heerlijk op Kreta, het humeur van Alfons is doorgaans redelijk te verdragen. Hij heeft niet meer van die woedeaanvallen sinds hij dagelijks zijn medicijnen slikt. Het eten is goed, de drank vloeit niet al te gulzig. Alles is gericht op een gezonde vakantie, bij de altijd lonkende diepblauwe zee, enflarden van beschaving uit het verleden, opgetekend in gereedschap, vernuftige werktuigen, en zwijgende dieren, die langzaam maar zorgvuldig werken onder een immer blakende zon.
Vakantie op een eiland is verslavend, het leven is verslavend, olijven zijn verrassend gezond. Misschien is het beste om morgen met Alfons Antana naar een van de vele kleine toeristenwinkels te gaan. Daar ligt vast wel iets te koop, waarmee hij te kalmeren is. Hij zal wel weer een stuk zeep kopen. Alfons is verslaafd aan het kopen van zeep. Rozemarijnzeep, appelzeep, meloenenzeep, grapefruitzeep, citroenzeep, sinaasappelzeep, amandelzeep, rozenzeep, lavendelzeep, olijfzeep. Alfons koopt altijd een stuk zeep in toeristenwinkels. Hij heeft steeds weer iets te wassen. Of hij legt het tussen een stapeltje kleren, vanwege de lekkere geur die van de zeep afkomstig is.
Adriaan moet iets verzinnen, zodat Alfons de ketting niet zal ontdekken. Het moet voorlopig nog een geheim blijven. Hij kan het beter later vertellen. Later op een gunstiger moment, zal hij toenadering zoeken. Dan zal hij ook eindelijk over Saartje vertellen.
Inzender: Henk van Dijk, 21 september 2011
Geplaatst in de categorie: vakantie
Kreta
243
Geef je reactie op deze inzending:
Adriaan is homoseksueel, maar dit krijgt een twijfelachtig kantje in de Griekse winkel. Hoe zal Adriaan zich bedenken? Een verhaal, dat geheimzinnig eindigt. Komt er misschien nog eens een vervolg op?