Alle inzendingen over Nicolaas van der Waa

...in rende, me vervolgens overgaf aan een robbertje dollen in het zand waarbij veel geschreeuw en gegil kwam kijken, ’s avonds een discotheek bezocht waarvan de decibellen iedere gezond gehoor aan zou tasten – wenste ik dat ik altijd jong zou blijven. Ik ben heel blij dat God niet iedere...

...hij het weer. Soms vergeet hij haar – daar schrikt hij van. Hij zet wat aarzelende stappen, loopt langs de oude platanen waarvan zij de stammen zo indrukwekkend vond. Fiets aan de hand om niet te snel thuis te komen. Tijd voor het avondeten.

...Nog niet zo oud, misschien net een jaar, wat waarschijnlijk de verklaring van haar schrikreactie was. Het moet door het gras komen dat aan het verteren was. Het moet het chemische proces zijn geweest dat gassen veroorzaakt en dat ook enig ontploffingsgevaar in zich houdt. Ik hoorde hem toen ik...

...Als ze zijn voorbestemd. Maar het was voor mij die dag niet weggelegd om welke vlinder dan ook te vangen.

...tafereel met een eigen compositie begeleidden, te kijken en in trance te spelen op de trommels die ze onder hun armen hielden. Ze keken naar waar ik ook naar keek; die vrolijke clowns, de man met de piratensjaal, de stoet van stille kinderen. En de bongo’s speelden voort.

...de indruk van een lusteloos, energieloos gemoed. Waarom dit keer dan wel? Omdat je een vrouw bent, zei een vriendin hartelijk bedoeld. Een vrouw begin vijftig en dan weet je het wel. De overgang zit niet van buiten maar van binnen meid. De herfst die je plaagt speelt zich binnen je eigen...

...of vriendin? Iemand die je wel eens tegenkomt of waar je wel eens bij op visite gaat. Persoonlijk vind ik dat vriendschap pas tot uitdrukking komt als het om loyaliteit gaat. Vriendschap heeft geen verplichtingen en is niet uit te drukken in hoe vaak je elkaar ziet. Vriendschap zit in hetgeen...

...geeft om uit elkaar te willen klappen. Alles waar ik zo veel moeite voor heb gedaan om het weer in de hand te krijgen, lijkt vervlogen. Moeizaam probeer ik krampachtig weer controle over mij zelf te krijgen. Zoals men zo mooi kan zeggen: ergens is het uit de hand gelopen. Ergens is het fout...

...verliezend toon ik naakte kaalheid. Ik kan er blind op vertrouwen dat Schijnbaar sterven, verkleuren, verwaaien tot stilte Wanneer de storm is geweest zuchten wij zacht.

...later zal blijken dat het niets is vergeleken bij de hoeveelheid stof die de inhoud van de oude hutkoffer zal doen opwaaien. De vraag is alleen: waar is de inhoud gebleven? Want tot mijn grote schrik blijkt bij het openen ervan dat de hutkoffer leeg is. Leeg tot op de bodem. Iemand is mij...

...en ik zou hem naar het rand van het dorp brengen waar een stukje bos aan grenst. Daar ging ik dan: in pyjama op mijn pantoffels met een egeltje in een emmertje op de passagierzetel. Zo zenuwachtig als ik was, de egel schijnbaar niet. Ik was nog maar net op weg of er kwam al een hoop geluid en...

...op het nachtkastje zetten,” aldus grootmoeder – god hebbe haar ziel. “Het houdt de traanklieren en de holtes open. Ja, je huis stinkt enkele dagen maar daar zijn deuren en ramen voor.” Mijn grootmoer was een praktische vrouw. Ik droom dus nu sinds enkele nachten, met die ui...

...werd aangereikt. De grenzeloze eigenwijsheid waarmee ze tóch een meisje was, was een voorbode van hoe Mijke zich intussen ontwikkelt. Het eerste drie-woorden-zinnetje dat ik onlangs mocht optekenen, luidde een hoofdschuddend ‘Nee…. máma doen.” Drink ik een biertje dan zegt ze met een...

... Voor haar is het een compleet andere cultuur waarin ze terechtkomt. Het begint al met de taal. Ik zie haar voorhoofd af en toe in een diepe frons veranderen, als de huurbaas de woorden frigo, vuurplaat en zetel gebruikt. Hulpeloos kijkt ze me aan. Ook onze eerste fietstocht door Gent is...

...twee paar voor de zon, meer dan twee paar voor anderen gelegenheden. Mijn vertier zoek ik binnen en buiten, met familie en vrienden, en daarna nodig ik ze uit bij mij thuis – meer dan één maal per maand. Ik wilde haar zeggen dat ik me zo onnoemelijk rijk voel. Ik wilde haar bedanken voor het...

...soepel. Jaren heb je er verdriet om dat je de kinderen niet meer bij je zijn. Je houdt je vast aan het idee van ”later als ze groot zijn, dan komen ze vanzelf". Maar dat is een misvatting. Ze wordt 24 jaar, ik hoop dat het goed met haar gaat. Over 14 dagen is mijn tweede dochter haar...

...zonder je mond open te doen geef je te kennen wat je vindt. Dat meisje is niet een meisje dat op kuikentjes gaat staan. Dat zag ik zo. Ze had zo’n lief beugelbekkie waarmee lachen bijna onmogelijk werd zonder haar wang aan de binnenkant open te rijten. Misschien dat het haar eigen...

...boekje geschreven 'Nietzsche in Nederland' waarin het o.a.gaat over ’t Hart. De haat tegen de levende God van Nietzsche is ook de haat van Maarten ’t Hart. Hoe kan het toch dat ’t Hart de Bijbel leest en toch niet die uitnodigende armen van God ziet? Hoe kan het toch dat ’t...

...ik het kon onderscheiden van het witte papier waarop het geschilderd was. En toen viel mij in dat er een wet bestaat voor dit soort dingen. De wet van de polariteit. Geen dag zonder nacht, geen zwart zonder wit, geen licht zonder donker. Ik zag neer op het vel voor mij en wist dat de...

...thuis biedt. Een gezin waar de liefde tastbaar is, "een kerkje in de kerk”. Het is toch zo: waar liefde woont woont ook de HERE God met zijn zegen.

...en mijn moraal spraken deze onderneming tegen waardoor ik mij enigszins beschaamd en snel over het voetpad bewoog. Ik dacht nog dat ik het zou redden tot ik twee jonge Hindoestaanse meiden op mijn weg tegenkwam. Ik stapte half af, en al steppend vervolgde ik mijn weg, remmend om hen niet tegen...

...plukken, daar is ze dol op. Lief dagboek, bewaar goed wat ik geschreven heb… Hevig geschrokken sla ik het dagboek dicht. Een heftige astma-aanval overvalt me. Ik grijp mijn tas, haal mijn inhalator uit het voorvakje en neem een puf. Na enige tijd neemt de aanval af. Nu heb ik dorst....

...ogen dat we dit nooit meer zouden doen. Maar waarom niet eigenlijk? Wat was er nou zo verkeerd gegaan? We hadden het toch allebei een leuk idee gevonden? Ja, dat was het - het idee was leuk. De realiteit is soms anders. Mijn vriendin had niet op mijn verzoek in moeten gaan. Uit...

...oorzaak van het handgemeen liet zich raden. Maar waarschijnlijk had de een de grenzen van het te bearbeiden gebied van de ander overschreden? Ik was er dagen stil van. Maar tegenwoordig is Sint dus alleen maar een in een roze wolk verkerende kindervriend, van wie geen enkele dreiging uitgaat,...

...mijn schoenen uit en probeer ze zo goed en zo kwaad als dat gaat schoon te maken. Nog steeds angstig - dit maal bang dat er een collega binnenkomt, die vervolgens haar neus op zal halen en denken dat ik die verschrikkelijke geur verspreid - poets ik in hoog tempo door. Maar ik heb geluk er komt...

...nemen. Ik doe hem dan ook niet weg. Hij staat vlak bij me, en als de nieuwigheid me even teveel wordt, kijk ik met een schuine blik naar mijn ouwe trouwe computer waarin ik alles blindelings vind. Misschien een lievelingsneef maar een groter cadeautje met Sinterklaas cadeau doen? Ik geef...

...niet over praten?" Waar bevindt God zich? Waar moeten we hem zoeken en meer nog: kunnen wij hem vinden? Voor mij bevindt God zich hier op aarde. God is het licht dat over het water schijnt, het gezang van een jonge merel, de dood van een vriend. Voor mij is God gelijk aan leven. En u en...

...leven ben om gegaan en het leven met mij. Dat dit alles geen sporen zou achterlaten. Dat is een dikke misrekening geweest. Waarschijnlijk zijn er toch deeltjes in mijn hoofd die voor altijd het kaarsje hebben uit laten gaan.

...gedroegen ons als konijnen, het kon toch geen kwaad. Stiekem hoopte ik dat er een Olympisch zaadkanon tussen zou zitten, de vijftig meter vrij in minder dan 20 seconden. En toen werd ik zwanger, zomaar, teruggerekend moet het op een woensdagochtend op de keukentafel gebeurd zijn. Het stelde...

...- maar dat weet ik niet meer zeker. Het lichaam waar ik naar keek was leeg. Dat was duidelijk. Ik keek er met erbarmen naar, zo leeg en verlaten als het daar stond. Het was een vreemde en een beetje enge beleving. IK was gescheiden van wat ik kende als mezelf. Tot nu toe waren mijn lichaam en...