Alle inzendingen over Taken

Dat zult u niet geloven. Wat niet? Dat ik, gewoon Jan geheten, een weerwolf ben. Ik vertelde dat aan mijn vriendin. Dat is een kwestie van fatsoen, toch? Dat hoort jouw liefste te weten, toch? We zaten samen te lunchen, lekker in het park. De zon scheen op onze benen die zich heerlijk...

Ik weet nog dat ik uit het ei kroop, donsnat en moede van het tikken met mijn eitand tegen de binnenkant van de schaal. Vermoeiend hoor, zo'n geboorte, en ik moest 't ook nog allemaal zelf doen. Pas bij het uitvliegen verweet ik mijn ouders mijn moeizame terwereldkoming, zelf wisten zij niets...

Mijn beste vriendin had een wandelroute voor ons uitgezet in ons Landschapspark "De Oude Warande" (ons Sterrenbos waarin alle wegen naar haar centrum leiden) en aan de hand van de cijfers op de paaltjes doorkruisten we het gebied en wandelden we langs de hockeyvelden, eerder bezichtigd met een...

De wilg strekt haar kronkelige takken en grillige, zwarte zijtakken uit over het donkergrijze, gerimpelde water als de vingers van een grijpgrage hand. Zwarte, kleine vogels dansen in de lucht. De huizen aan de Vijverlaan en aan de Louis Regoutstraat omsluiten de langgerekte vijver met een...

Een gouden licht dringt door takken en gebladerte heen en spreidt zich liefkozend uit over de mossige bodem waar de kleurige parsolletjes van de paddenstoelen hoogstens een kever onderdak kunnen bieden..... Je bent in het septemberbos.... De atmosfeer draagt nog een warmte als van juli of...

In de behandelkamer mocht ik plaatsnemen in een fauteuil die daar als het ware speciaal voor mij was opgesteld tot de longarts zou verschijnen die breed zou glimlachen als een uitbundige en enthousiaste minnaar op de dag van de huwelijksvoltrekking. Om de een of andere onzinnige en mij onbekende...

TANKA Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard. PROZATEKST Ergens bij Teteringen staat een klein oud boerderijtje, waar nog enige dieren worden gehouden. Op het malse weilandje staan wat bomen verspreid. Ze...

En dan zegt men: "Hij had vocht achter de longen"; een standaarduitdrukking, welhaast een cliché van de goegemeente, onwetenden, ondeskundigen en weinig geïnteresseerden, die nauwelijks op de hoogte zijn van de weidse wetenschappelijke terreinen waarop de medische kennis zich in al haar...

Mijn longen hangen ongezien en onvermoed in de borstholte als in het chassis van een auto. Al eerder waren alle mogelijke middelen ingezet om de astma-aanval te bestrijden; medicijnen, verneveling etc. etc.... Het Röntgenapparaat registreert het weefsel exact en meedogenloos en de longarts...

Het leven zit soms best ingewikkeld in elkaar Natuurlijk kun je het zelf zo ingewikkeld maken als je wilt. Maar toch! Als je met mensen in aanraking komt, die anders over bepaalde zaken denken of je niet schijnen te begrijpen, kan het soms knap lastig zijn. Een meningsverschil of een andere...

Het uitzicht is prachtig vond ze, totdat ze zich zorgen ging maken over een heel klein boompje wat was geplant. Na 2 jaar begon dat boompje wel erg groot te worden. Er waren al een paar van die bomen weggehaald omdat mensen de takken tegen hun ramen kregen en niet of nauwelijks meer naar buiten...

Een moment van maar twee seconden lang nauwkeurig vastgelegd, scherp en breed nog minder het besef van wat gebeurt hier van dat wat ik nog niet weet maar waar de televisie dagenlang de kranten bovendien zij waren "achttien" in getal uit den treuren zal laten zien O lieflijkheid van...

In gedachten verzonken bleef ik voor haar staan. Het was alsof een oud weten, een oeroud besef van god-weet-waar, in mij herleefde. Het begon me te duizelen. De omgeving vervaagde, maar de lichtende gestalte bleef. Even later bevonden we ons allebei op een soort bergweide. Een groen, glooiend...

De kinderen van het bruine beertjecollege gingen op stap met de boswachter in Drenthe. Nu het waren al pubers van dertien jaar maar dat maakt niet uit. Het was een dagje Drenthe voor de beugelbekkies in het vieze en smerige bos volgens hun bescheiden mening. De boswachter was geen populair type...

"Ach,ach," mompelde de man. "Wat heb ik vandaag de studenten verteld? O ja, over de Griekse wijsbegeerte. Daarna iets over de eerste sterrenkijkers, die ruim vierhonderd jaar geleden werden gemaakt. Vol vuur was ik aan het woord. Maar een meisje herinnerde me er opeens aan dat ik het vandaag...

Ik schreef, zij schreef, dat het geheugen zwak is en dat de loop van een leven kort is en alles zo snel gaat, dat we het verband tussen de gebeurtenissen niet meer zien en de gevolgen van de daden niet meten kunnen. We geloven in de fictie van de tijd, aan het heden, het verleden of de toekomst...

...schoonheid en "Schwung" te verlenen aan het onooglijke, lelijke en aftandse en mijn mededogen voor de jeugd is groot...Al te spoedig zal het leven hen overrompelen, overspoelen, zullen de taken, verantwoordelijkheden en spanningen op hen rusten en al te spoedig zal de ouderdom hen vol weemoed...

De McAllisterstraat, ongetwijfeld vernoemd naar een verzetsheld, naar een van die stoere Amerikanen die vijfenzeventig jaar geleden onze stad bevrijdden, bevindt zich in een uithoek en we bereiken deze met de snelle en comfortabele auto van mijn collega. De nacht is gevallen over Tilburg maar ik...

Eens ontmoetten en omstrengelden de takken van de bomen in de Dillenburglaan elkaar boven de langgerekte straat, dichtbij mijn huis. Maar de bomen zijn "gekandelaberd"; nu zijn er nog slechts kale stammen die ieder een verschillende, merkwaardige en zonderlinge uitwas van gebladerte dragen. De...

Ik ben geworteld in tijden die voor mijn bestaan liggen. In oeroude tijden liggen diep mijn wortels waaruit ik eens groeide. Aarzelend verschenen eens aan mijn stam fragiele takken tot zij werden wat zij nu zijn; harde houten stammen die niet meer schrikken van een briesje of harde windvlaag....

Het ene meisje draagt op de foto de bril die zij al droeg sinds haar zevende jaar en die zij nog lange tijd bewaarde; zij is de intellectuele; het andere meisje is de clown; zij lacht en draagt frivole staartjes in het haar, samengebonden door onschuldige frutsels en fratsels..... De meisjes...

De "Hasseltse Kapel", onze oude Tilburgse kapel uit het jaar 1400, bevindt zich als het ware in een oase. Zij is merkwaardig gesitueerd zo vlakbij het "medisch bolwerk" dat het Twee Steden Ziekenhuis vormt en ook vandaag de dag is het er een komen en gaan van vele devote Tilburgers. Het...

Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn....

Vroeger waren er geen regels. Er waren grotten, er was honger en er was loslopend wild. De mannen waren jagers toen, ze namen hun speer en liepen kilometers ver om een dikke buffel te doorboren. En daarna kilometers terug met hun trofee achter hen aan, de tong tegen de kin. Het leven was...

De Kruidenlaan is lang, langer dan ik verwacht had. Men is hier aan het werk met enorme graafmachines met merkwaardige, mechanische hulpstukken die dienen om het blootliggende gele zand in te scheppen en elders weer te deponeren, een op het oog zinloos karwei dat echter vanzelfsprekend dient ter...

Sonnet: Bij deze tere, toch besliste wijs, zit de vogel, schalks of waardig bezongen door lovende, kunstminnende tongen, op zijn sterke tak, verlangt naar een reis. Luid roepend en luchtig gestreept zwartgrijs zweeft in lange lijnen, wijde wrongen over boomtoppen, spits,...

...kan ook gebruikt worden bij toekomstige taken. Als er twee mensen zijn die elkaar vertrouwen en tegen elkaar praten over vertrouwen, heeft het woord duidelijk een andere betekenis dan wanneer twee bankrovers, die bang zijn dat hun maat er met de poet vandoor gaat, over vertrouwen...

Het was een zomerdag in de zomer van mijn zevenenzestigste levensjaar, laat in mijn leven nog geschonken door een Onbekende, die op onvoorspelbare en kennelijk onverantwoordelijke wijze neemt en geeft. We naderden het huis, de boerderij, mij van zovele gelegenheden zo bekend; het huis met het...

Accenten van donkerrood en donkerbruin doorweven het overigens nog groene bladerdak van de esdoorn. De staalgrijze hemel vormt de achtergrond waartegen de grillige omtrekken van haar kruin zich aftekenen. De herfst is in aantocht. Het licht is al dat van oktober. Spoedig zullen de takken...

Het rupsje houdt zich met zijn pootjes stevig vast aan het takje, waarop hij bezig is een blaadje te verorberen. Zo te zien heeft het beestje honger, want als het blaadje op is, begint hij gewoon aan het volgende. Rondom hem is het een drukte van belang. De wind beweegt de takken en bladeren van de...