Alle inzendingen over Veel leed achter een

...is een ontwijding van die plechtige samenkomst, maar ze vonden dat hun bloemetje het ook dit keer voor een heel jaar weer goed maakte. (Mevrouw 2 staat al in de wacht)

...letters op de gevel. Zo vervolgde ik mijn weg door sneeuw en duisternis om tenslotte een andere bestemming te bereiken.....

...water onder de vrieskou. Maar er is ook geen maskering, alles toont zich in ware proporties; het leed, de vreugde en het chagrijn en het hele scala van mijn sentimenten tussen de bergtoppen en de ravijnen van het menselijke (Maar achter de facade van de ondoordringbare gezichten van de...

...glimlachend zitten. Pakt haar rugzak en ritst hem open, grijpt met haar hand om het bakje te pakken en krijgt een akelig vermoeden. Alles drijft. Zelfs haar portemonnee is doorweekt.

...liefde, reikhalzend kijkt zij uit naar het moment dat zij dat geeft. Oma verdient een kus, op beide wangen.

...veel te diep en heeft mijn persoonlijkheid al als baby getraumatiseerd, misvormd, tot een gehandicapte veroordeeld.

...zorgen en hij verscheen inderdaad volgens afspraak en monteerde fluks en opgewekt, staande op een trapje, de lamp aan het houten plafond. Meteen al verspreidde de LED-lamp een helder en weldadig wit schijnsel. En de oude TL-buizen, inderdaad ouderwets, gedateerd en uit de tijd liggen er nu bij...

...zijn, ook niet met de trein, heeft solliciteren geen zin meer en heb ik op het strand niks meer te zoeken, baat de Lotto winnen niet meer, vind ik al die uitvindingen van Apple maar niks en bel ik niet meer naar overbezette klantendiensten. Ik zal het te druk hebben met uitrusten in het...

...van de jonge jongens op je kantoor die je als een vader bijstond. In de stoelen met de kobaltblauwe bekleding, in de gang van het verpleeghuis heb je me verklaard dat de encyclopedie voor mij was en mijn tranen vloeiden toen je me in de ziekenkamer vroeg voor te lezen uit je dierbare...

...en verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie

...ben geen pessimist of aartsmopperaar maar wel een angsthaas. Waarom voed ik eigenlijk mijn angst door er een column over te schrijven? Kan ik met dit prachtige zomerweer niet beter een heerlijke, gezonde wandeling maken en mezelf het goede voorbeeld geven door oog te hebben voor de mooie...

...te lang. Hè, ben ik net lekker op dreef… Volgende week maak ik pas écht een keuze.

...en zij verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie.....

...en verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie.....

...en verklaarde mij bij een eventuele volgende ontmoeting te zullen trakteren op een kop koffie......

...letters die de naam weergeven van HEM, die zovele jaren na dato kennelijk nog onverminderd standhoudt te midden van een onmenselijk en wreed universum waarin wij allen aan de Goden zijn overgeleverd......

...zo van en klaagde nauwelijks hoewel alles wat een leven de moeite waard maakt haar was ontnomen. De warme chocolademelk smaakte later die morgen voortreffelijk. Het "appartement" aan de lange, kale gang verdient de naam "appartement" nauwelijks maar de prachtige catalogus met daarin...

...niet vast te stellen. En, daar zijn beide stromingen in de discussie over Haren het ook over eens: de waarheid ligt absoluut niet in het midden!

...we, maar niet zoals we denken, we verdrinken in het buitenland en in de anarchie van de straat; misschien vragen we ons eens af wat en waar het mis ging. 1) zie hartenkreet ‘Ouderwetse genen’ van 15-09-2009

...nog 2 andere overgebleven kinderen, die beide afkomstig waren uit andere woongroepen. We werden echter niet samengevoegd. Deze zomer zou voor mij eenzaam en ellendig voelen ver weg van ouders en zusje... Binnenkort volgt het laatste deel en slot van deze vierluik... tot de volgende keer!

...jaar... Mijn herstel van het ziek zijn duurde een kleine twee weken. Eindelijk kwam er nu toch verbetering in zicht en ik popelde om mijn ouders en zusje weer te mogen begroeten. Ditmaal voorgoed! En zo geschiedde: op 28 Augustus 1976 mocht ik de deur achter mij dichttrekken en was ik vrij,...

...de, toegegeven, ietwat flauwe humor, zal het als een oppepper kunnen worden ervaren. Het schrijven van deze luchtig bedoelde inzending (de echte en zware probleemgevallen zijn bewust buiten beschouwing gelaten) mag ook ik als extra oppepper ervaren, want het is mij voor het eerst gelukt mijn...

...geen (edel)moedigheid, geen heldhaftigheid, geen wijsheid en nog zoveel meer is het niet. Is de regering zich ervan bewust dat de gehele last van de economische crisis is afgewenteld op de schouders van de zogenaamd "zwakkeren in de samenleving" maar in feite de meest kwetsbaren en...

...vervolgens dat de burger stinkt. Er wordt een vies spelletje gespeeld, ouwe-jongens-krentenbrood laat scheten bij de vleet, ze lachen mij vierkant uit. Het deksel moet maar eens van de beerput, Bilderberg en het koninklijk huis zijn niets zonder pleepapier, ze stinken misschien nog wel meer...

...zoveel nare, hele nare dingen gebeuren en daar: kan ik niet zo goed tegen…ik vraag me af, of dit alleen mij overkomt of dat er meer mensen zijn die denken….

...hier haar domicilie bezit, heeft als metgezel een dertienjarige nog speelse kat met de naam "Bleske" die haar nooit en te nimmer zal kwetsen, beledigen, verlaten en vernederen als de brute, ongepolijste mensensoort. Het tedere dier werpt zich ruggelings aan mijn voeten en kromt de lieflijke...

...humor en scherts, maar velen torsen hun leed. Eens sloeg de weegschaal van mijn geest door het zware gewicht van mijn verdriet door naar de verkeerde kant..... "Will die Seele Dir versagen In der Leiden Uebermass Wehre deinem Mund die Klagen und bewahre Dich vor Hass Lies des Kummers...

...de tranen brandden achter mijn ogen maar vonden een uitweg en ze rolden gestaag over mijn wangen; tranen om het menselijk tekort. De weegschaal van mijn geest sloeg door het zware gewicht van het verdriet door naar de verkeerde kant. De arme, goede stadgenoten troosten mij. De markt strekt...

...internationaal. Concluderend kan ik alleen maar zeggen, ik kom er niet meer uit, Boris is een klootzak, Nederland is uit.

...steevast haar wachtkamer. Toen mijn tranen eens vloeiden kon ik rekenen op haar goedgunstige, moederlijke steun en troost en ik vraag me bij tijd en wijle af of haar hart en ziel niet verhard en verbitterd zijn onder het aanhoudende leed en de treurnis waarmee zij overspoeld wordt of dat zij...