Inloggen
voeg je column toe

Columns

Liever leed

Ik mag graag deuren intrappen; open of gesloten, dat maakt me niet zoveel uit. Aangezien de volgende stelling een behoorlijk open deur is, val ik er maar gelijk mee in huis:
Er is veel narigheid in de wereld .
De media, met name de televisie- en programmamakers laten geen kans onbenut om ons
- soms tot in de gruwelijkste details- hiervan op de hoogte te stellen. Èn te houden.
De ene extra uitzending volgt de andere op. Voor de liefhebbers bestaat tevens de mogelijkheid over te schakelen naar een andere zender om verdere ellende op de voet te kunnen volgen.
Deze overdaad aan rampeninformatie creëert bij mij een constant gevoel van onveiligheid.
Een donkere wolk die onheilspellend boven je hoofd hangt. Je weet niet wanneer ze haar donderslagen en buien over je zal uitstorten maar dat het gaat gebeuren, staat vast.
Een paraplu is inmiddels onderdeel van mijn uitrusting geworden maar is nauwelijks een gelijkwaardige tegenstander van het Zwaard van Damocles.

Niet alleen de nieuwsgeving focust zich op het leed in de wereld, ook de zogenaamde reality-programma's hopen te scoren met het hieraan gekoppelde leed dat vermaak wordt genoemd.
Negativiteit heerst.
Onze gezondheid verkeert in levensgevaarlijke conditie en het weer lijkt een volksvijand te zijn geworden.
Middels het afgeven van kleurrijke alarmcodes wordt vermeld of we veilig de weg op kunnen of dat dit alleen in uiterste nood gewenst is. Wel op eigen risico uiteraard. Het openbaar vervoer ligt al plat.
Ook hier komt mijn paraplu goed van pas.

Mijn beste vriend, een journalist in ruste, zei laatst dat goed nieuws geen nieuws. is.
Blijkbaar is iets noemenswaardig wanneer het op één of andere manier beangstigend is.
Dat vind ik raar. Het woord 'nieuws' betekent actualiteit en is dus neutraal. De invulling dat iets interessant is of juist niet, is later toegevoegd.
Tot op zekere hoogte zie ik de noodzaak van het brengen van slecht nieuws. Maar het evenwicht is ver te zoeken. Zo ver dat goed nieuws dus geen nieuws meer is.
'Geen bericht is goed bericht..'
Ik heb dit altijd een vreemd spreekwoord gevonden want die vlieger gaat lang niet altijd op, vraag maar aan ouders van vermiste kinderen of partners wier wederhelft jarenlang spoorloos is.

Wat mij ook stoort, is de brute overgang van actualiteiten naar reclame waarvan laatstgenoemde wèl vrolijk van aard is en daarmee een gevoel van veiligheid suggereert. Om dat gevoel echter te verkrijgen en te behouden heb je wel wat nodig.
Sfeervolle meubelen zorgen voor gezelligheid in huis, vakantie brengt gezinnen weer samen en sporten is goed voor de gezondheid.
U heeft u geen geld? Geen nood, de volgende reclame is reeds in aantocht. Vaak nog geen vijf minuten nadat het nieuws bericht heeft over het zoveelste bankschandaal of faillissement.

Op het gevaar af een andere deur uit z'n voegen te trappen: ik vermoed dat er sprake is van stemmingmakerij. Angst oproepen en vervolgens hiertegen een remedie bieden. Goldmann Sachs versus Griekenland of andersom.
Money makes the world go down.

Natuurlijk wordt er op gezette tijden ruimte gemaakt voor volksvermaak, welke vaak in de vorm van één of ander sportief evenement wordt gegoten.
Tevens worden we eens per jaar visueel getrakteerd op het uitzenden van de rondegang van leden van ons koningshuis ter ere van de verjaardag van een koningin, die geen koningin meer is en zelfs niet meer leeft. Maar dit terzijde.

Overigens vind ik het niet vervelend om de Koninklijke Familie jaarlijks charmant zak te zien lopen of een ander oud-Hollands spelletje te zien doen..
Het is nu eenmaal traditie en het heeft iets gezelligs, mits er geen aanslag wordt gepleegd.
Maar als dit ons enige televisie-vertier is, vind ik deze positieve inbreng nogal magertjes in vergelijking tot het quota aan rampspoed dat dagelijks voorgeschoteld wordt.
Ellende voert de boventoon en er wordt geweigerd meer aandacht te schenken aan positieve berichten. Gelukkig hebben we nog het jeugdjournaal, een welkome uitzondering.

De Galliërs hadden het makkelijk. Zij waren voor slechts één ding bang, een irriële angst ook nog eens, namelijk dat de hemel op hun hoofd zou vallen.
Maar gezien de alarmerende weersvoorspellingen van tegenwoordig, is zelfs dit niet ondenkbeeldig.

Ik ben geen pessimist of aartsmopperaar maar wel een angsthaas. Waarom voed ik eigenlijk mijn angst door er een column over te schrijven? Kan ik met dit prachtige zomerweer niet beter een heerlijke, gezonde wandeling maken en mezelf het goede voorbeeld geven door oog te hebben voor de mooie kanten van het leven? Sure i can!
Ik trek m'n schoenen aan en de open deur achter me dicht.
De paraplu neem ik mee.

Schrijver: Ondine van Rhijn, 17 augustus 2012


Geplaatst in de categorie: maatschappij

1.8 met 10 stemmen 448



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Ondine van Rhijn
Datum:
21 augustus 2012
Email:
on-dinelive.nl
Maar meneer Dorknoper, de paraplu had er geen fiducie in en hij was wèl oud!
Naam:
Dorknoper
Datum:
20 augustus 2012
Inderdaad nogal 'open deur' stukje. Wel met enige humor genoteerd. 'Fiducie', lijkt mij overigens een woord, dat slecht past bij een jonge vrouw. Tenzij wij door bijgeplaatste foto op een dwaalspoortje zijn gezet. Maar dat kan ik moeilijk geloven.
Naam:
Ondine van Rhijn
Datum:
18 augustus 2012
Email:
on-dinelive.nl
Je hebt gelijk, Joanan. Mijn denkbeeldige paraplu noch de Blokker-paraplu biedt nauwelijks bescherming tegen stortvloeden. Of deze nu van boven komen of via een beeldscherm. Plu is overigens kapot, zag ik. Hij had er zelf waarschijnlijk ook geen fiducie meer in ;)
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
17 augustus 2012
Ik denk niet dat je paraplu veel bescherming biedt tegen de hedendaagse ellende, die de media over ons uitstorten.
Je visie over de Oranje's is herkenbaar en hilarisch. Je geldafschuw profetisch.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)