Alle inzendingen over bedankt

Toen de armoede mij overvallen, belaagd en gegeseld had als een storm die niet wilde gaan liggen en me in haar perfide val gelokt had die geen ontsnapping meer bood, betaalde de allerliefste voor mij de dikke, mosgroene winterjas die ik voor veertig euro bij hoge uitzondering kon aanschaffen bij C...

Vandaag krijgt hij geen toetje. Helemaal geen extraatje trouwens. Komt allemaal door die aardige mevrouw van het kledingwinkeltje om de hoek. "Kom laat ik eens binnenlopen", dacht ik. "Ik heb niks nodig, ik kijk alleen even". Volgens mij klinkt het gedecideerd genoeg. Logisch dat ze dat...

...kon ik uit mijn woorden komen toen ik verklaarde dat ik de boodschappen van "die meneer" tevens af wilde rekenen. Flauwtjes bedankte de zwarte jongeman mij en hij verdween snel uit het zicht na me nog "een fijne dag" toegewenst te hebben.

Prof.dr. M.G. Spiertz, gewoon hoogleraar in de Geschiedenis van het Nederlands Katholicisme aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, erkende destijds plotsklaps heel direct als eerste mijn sterke persoonlijkheid, die groots zou uitgroeien! Ik ben hem nog altijd zéér dankbaar voor zijn rol in...

Tot mijn spijt moest ik me onlangs melden bij de benedenbuurman met de mededeling "Ik heb een domme fout gemaakt" als een boetvaardige zondaar of als een diepgelovige uit vroeger tijd die berouwvol komt biechten. Mijn benedenbuurman bewoont een soortgelijk appartement als dat van mij, sfeervol en...

Ik was het kraampje genaderd waarin een dame met zacht, opgestoken en glanzend Indonesisch haar haar lekkernijen bereidde. De kou van december geselde mijn oude lichaam. In slechts één woord sprak ik uit wat zolang onuitgesproken was geweest: het woord was "verdriet". "Bent u iemand...

Een grijze, dichte mist die de nieuwe herfst begeleidde en die de winter al aankondigde, verraste ons die morgen. Op het kronkelende pad, dat onze woningen omzoomt en dat bezaaid is met herfstbladeren, ontmoette ik mijn overijverige grijsharige buurman, gekleed in donkerblauwe overall. Solidair en...

In de nabijheid van het station, waar meerderen wachten op de bussen van "Arriva" die af en aan rijden en die de haltes aandoen zoals bijen de bloemen in een welvoorziene tuin, drentelde hij heen en weer. Hij strekte zijn hand uit naar de passanten die hij hen gekromd en komvormig voorhield,...

Er werd aangebeld. Op het schermpje van het Intercom-apparaat vertoonden zich de opgewekte gezichten van een jongeman en van een jongedame, goedgunstige vertegenwoordigers van de liefdadige organisatie die in Tilburg opkomt voor de armen. Ze torsten een grote kartonnen doos die ze de drie trappen...

In mijn boekenkast bewaar ik nog altijd een serie uitgaven, gebonden in mosgroene kaft van de beroemde negentiende-eeuwse auteur Theodor Fontane, uitgegeven door een eveneens fameuze Duitse uitgever. Zij heeft me deze werken eens geschonken. In haar nadagen, toen het onvermijdelijke levenseinde op...

In de kleine, witte Maycrete-woning, reeds lang afgebroken en niet meer behorend tot de bebouwing aan de Ringbaan Zuid, woonde destijds de oude mevrouw Boogmans. Nu mijn leven eveneens voor het grootste gedeelte tot het verleden behoort, kan ik me het gezicht, het postuur en de gestalte van mevrouw...

Het is een pop, een porseleinen pop, voorstellend een jongen die een hondje in de armen geklemd houdt. Ze kwam mij het breekbare artefact, dat ze in een handdoek gewikkeld had, brengen. Eens had mijn moeder haar het beeld geschonken; aan haar, de trouwe en gedegen huishoudelijke hulp met wie we...

Ik kwam meneer tegen bij Albert Heijn waar men zich verdringt voor de schappen met de uitstalling van al de lekkernijen. Meneer droeg een ouderwetse Panamese rieten hoed (ik betwijfel echter of men in Panama zulke hoeden draagt) en hij vroeg me, geconfronteerd met het broodje frikandel: "Is this...

Mevrouw schoof de ring met de steen met de moeilijk te omschrijven kleur, die wel wat weg had van barnsteen, aan mijn oude en verweerde, maar slanke en benige hand waarop de paarsblauwe aderen kronkelend als kleine riviertjes zonder doel of bestemming hun weg zoeken. Mevrouw kent Turkije,...

Steilfoutje, bedankt. Even Amersfoort bellen. Oeps, daar ga ik weer, Onze Taal wordt steeds minder gebezigd, voertaal voor psychologen.

Wanneer ik een cijfer geef op een werkje, verschijnt in beeld: Bedankt voor Uw stem. Gelukkig ben ik die niet kwijt, ik gaf alleen een cijfer. Want stel je voor dat bij het becijferen ik opeens stom zou worden!

Eindelijk weer 1 inzending per dag, nou, dat scheelt heel wat schrijfstress en dan houden we daarnaast nog een relaxed leven over. Bedankt, schrijversvriendelijke redactie, dat scheelt al gauw een fatale hartaanval!...

'waar niet begonnen wordt is er ook geen eind.' De buurjongen, nadat hem gevraagd was wat hij voor werk deed en hierop verontschuldigend antwoordde pizzakoerier te zijn. Nou Ömer, voor mij een mooi stukje waarheid, dat vrijwel elk vlak van mijn leven beslaat! Bedankt!

...Dus meiden (mag ik wel zeggen) bedankt voor de kneuterigheid, bedankt voor het gezellige praatje en bedankt dat de sterallures jullie voorbij gegaan zijn!

...nog klaar met zijn werk. Maar dat vond hij helemaal niet erg. Dit deed me goed. Bedankt dat u langs kwam.

...ben ik nooit meer geweest. Hoi Trawant Bedankt voor je mailtje. Wat leuk dat je dit verhaal nog eens wilt lezen. Ik ben even mijn archief ingedoken en heb het verhaal in de bijlage gevonden. Dat stond onder andere in DD40-1957, DD37-1987 en het album Beste verhalen van Donald Duck...

...toch nog wat opgebracht op nederlands.nl tweehonderd verhaaltjes twintig jaar lang bedankt lezeressen van foppe

...ik gevochten en geworsteld..maar ben niet ten onder gegaan. BEDANKT LEVEN...BEDANKT!!

Ze had me vaak gesignaleerd zonder dat ik het wist en ze had zich van haar taak gekweten en zich van haar beste zijde laten zien. De blauwe ordner die ik had afgerekend en betaald, maar die ik vergat mee te nemen, had ze voor me achtergehouden en bewaard met een briefje erop, luidend: "betaald,...

Na mijn gebruikelijke rondgang over de Tilburgse markt ontwaarde ik haar plotseling bij de bushalte op het Koningsplein. Uit het verre, haast vergeten verleden sprak ze tot me; vormde haar gestalte welhaast een merkwaardige verbinding, een overbrugging naar die vroegere jaren waarin we het in...

In die tijd vormde de rij winkels die grensde aan het plein in onze volkswijk (de slager, de drogist, "Textielhuis Fatima" en het snoepwinkeltje genaamd "Splendid" waar we drop en kauwgum kochten voor vijf cent en filmsterrenplaatjes cadeau kregen) als het ware een klein formaat winkelcentrum....

In de brievenbus trof ik onlangs een krijtwitte luchtkussenenvelop aan, beschreven in een handschrift dat veel weg heeft van hanenpoten of hiëroglyfen en dat ik herkende als het zijne. De envelop bleek een grijs, linnen tasje te bevatten, bezet met ritssluitingen om om de hals te dragen en om...

Van de collega's over wie de dochter wel eens sprak, kon de moeder zich geen voorstelling maken. Het verre, grote kantoor lag ver van haar bed, ver buiten haar bereik en waarneming. Alles zou zij voor de dochter over hebben, zelfs als deze zich zou begeven in schimmige, buitenissige, onduidelijke...

Nog altijd bevindt zich halverwege onze Nassaustraat de helgroene "kubus" van de Brabantse Ontwikkelings Maatschappij, ingericht als kantoor, waarin geconfereerd wordt en werd door de gehelmde heren over de werkzaamheden ten behoeve van het Groot Onderhoud van de oude flatjes in de straat, zij...

Het voorjaar trad onherroepelijk in en toen in maart een nieuw licht de wereld overspoelde, bracht ik een boeket bonte tulpen mee, waarop mevrouw ging rommelen in een naaidoos om een naald te zoeken waarmee de kopjes van de tulpen volgens haar allemaal een prikje moesten krijgen om het boeket...