Alle inzendingen over desertie

Samen zijn we de lange weg van onze tweeëntwintig-jarige vriendschap gegaan, samen stonden we aan het sterfbed van onze bejaarde ouders, samen droegen we hen ten grave. Je gaf me vele cadeaus, naaide mijn gordijnen en jouw grote foto van het Wilhelminakanaal met de brug en de boot in avondlijke...

Aan mijn raam bungelt nog altijd het gazen hartje dat danst in de warme lucht die opstijgt vanaf de centrale verwarming. Eens schonk je het mij; uit hartverbondenheid, uit zielsverwantschap? Ver ben je; verder dan ver; de dood heerst in mijn hart. Mijn beige gordijnen zijn eveneens het geschenk...

...erfstuk uit mijn goede, solide, oude ouderlijke huis. De schade aan mijn bank is als de wonden, geslagen in mijn hart door de talloze kwetsuren uit een lang leven: door armoede, liefdesverdriet, desertie en de harde, wrede woorden van de mensen, in een schijnbaar nooit eindigende sequentie, als...

...en teleurstellingen van de ontrouw en van de desertie die ons doen twijfelen en wanhopen aan de aard van onze medemens en aan die van de menselijke soort in het algemeen. Daarentegen rekende ik, welhaast bij uitzondering, op mijn vriendin die al veertig jaar aan mijn zijde liep en met wie ik...

...En de tranen bezetten mijn ogen om de indrukwekkende gave van de vriendschap en om de pijn van de desertie en de ontrouw, mij betoond, die mijn hart nog altijd martelen en pijnigen.....

...maar Christus en Julius Caesar betreurden de desertie van hun vertrouwelingen in het uur van de dood diepgaand en vergaand En zo vertrouwde mijn collega me toe aan de hoede van zijn vriend, van zijn homo-vriend en in de kamer met de kunstzinnige versierselen en inrichting die herinnerde aan...

...bij de kleine wijkkrant waarvoor we samen werkten en toen de dodelijke ziekte het oude lichaam van mijn vriend had aangetast, is men hem niet meer komen bezoeken. Hij had voor de desertie gevreesd die hem inderdaad ten deel is gevallen. Zijn sterfuur brak aan en ik bezocht hem nog. Een...

Op de zevenentwintigste januari, de dag van jouw verjaardag, kwam de familie gewoonlijk bijeen in het oude huis; mijn geboortehuis. Feestelijk gebak werd bij die gelegenheid geserveerd en meestal bracht ik je een azalea met sneeuwwitte bloemen, jouw favoriete plant. De collega's zijn jou nooit...

...zovelen, in een later stadium de ontrouw en de desertie tot immoreel "Leitmotiv" verheven bleek te hebben dat zij hoog droeg in haar vaandel, samengekomen in een chique restaurant nabij de Tilburgse Schouwburg, nabij het imposante beeld van een Rubensiaanse liggende figuur, in steen...

...in; het Christelijke feest dat de leugens van de desertie, van het verraad aan de liefde, van het maatschappelijke ongerief, van de laster, de corruptie, de ontrouw, het bedrog en het gekonkel; verschijnselen die allerwegen zijn, niet kan vergoeden of maskeren. Zo is het kerstfeest tot een...

...rozen aan toegevoegd. Liever had ik het bloemstuk zelf vervaardigd, maar je moet nu eenmaal alles leren. De vraag is of het me zou kunnen troosten met de desertie, met het liefdesverdriet, met de doodsangst, met de verveling en de leegte. Op een krijtwitte "Dorische" zuil staat het nu te...

...van mijn verdriet, van mijn woede over je desertie, van mijn wantrouwen, van mijn verlatenheid, van mijn eenzaamheid, van mijn onbegrip, van mijn wrok en van mijn rancune... Mijn woorden zullen je niet meer; nooit meer bereiken en in alle eenzaamheid doorkruis ik de straten waar ik eens...

...niet in staat tot de eventueel gerechtvaardigde desertie. Brieven verdwenen in een nooit eindigende stroom naar hun verre bestemming. De dwangmatige trouw vormde een stelling die zij niet meer kon verlaten, als een verworven karaktertrek, gegraveerd in haar hart als een inscriptie in een gouden...

...was de nieuwe verpleegster gearriveerd. Philippe had zijn tomeloze woede over de vermeende "desertie" niet meer kunnen beheersen.....

...men zijn penningen dient te stapelen.) Na de desertie, na het onherroepelijke grote verlies scheen het leven mij nog kansen te bieden; mijn kennelijk goedgunstige nieuwe kameraden hadden de lange reis gemaakt; de weg afgelegd vanuit de verre, noordelijke provincie; hun domicilie. Vol...

...van mijn liefde en vriendschap nog eens en opnieuw tevergeefs stort in de bodemloze put van je vuile, smerige desertie, van je brute en grenzeloze achteloosheid en verwaarlozing......

...mij verlaten; ze onttrok haar op handen zijnde desertie aanvankelijk nog aan mijn spiedende blik en aan het volle, heldere daglicht van mijn verstand en waarneming; zei, dat ze zoveel vrienden had om te bezoeken (vrienden die ze zorgvuldig van mij weghield om redenen die ik niet begreep, maar ik...

...gebleven na de mijns inziens "onrechtmatige desertie" van twee andere vriendinnen, die ik, als behoorden zij tot een vorig leven, dat ver in de vergetelheid is gezonken, liever wil vergeten. (Maar hoe levendig staan mij nog de vele bezoeken aan de landelijke villa in het naburige dorp voor...

...niettemin uiteindelijk betoonde; mijn momentane desertie. Je leerde me met weinig woorden dat ook ik liefdevol aanvaard kon worden door jou waar anderen mij slechts de vervloeking van hun àl te snel gekwetste arrogantie toebedeelden. En jouw vriendschap verzachtte mijn toekomst toen ik deze...

...mijn wanhoop leek te weerspiegelen om de "desertie" waartoe ik in staat was gebleken. Het dorpje Oudenbosch is te bereiken via Dongen, Oosterhout, Breda, Teteringen, Etten-Leur en Hoeven; tevens voert een route daarheen via Gilze en Bavel. Op een van bovengenoemde dagen zijn we met de...

...vloeien mijn tranen om mijn (vermeende?) desertie: ik heb mijn vader moeten overgeven, afgeven aan de handen van verplegers in een verpleeghuis waar hij elf martelende maanden moest doorbrengen vóór zijn dood. Ik vertel mijn tante hoe Vader (Mozart-liefhebber) uitgemergeld en met een...

...kortelings bestuurslid! Uiteraard is zij na haar desertie spoorslags afgezet. Niet 100% te bewijzen maar vast staat dat Jos dat deed om de competitie te beïnvloeden. Lidwina is gefingeerd. Om bij verlating (wat wij haar niet toewensen maar wel vrezen) terugkeer onder eigen naam te...

...om te blijven, want 'weggaan zou voelen als een desertie tegenover mezelf', en je zag dat als een laffe capitulatie voor de terreur van de Duitse bezetters. Je eindigde je literaire getuigenisverslag met de woorden uit Shakespeare's Macbeth: 'Horror! Horror! Horror!', aangaande wat men zoal...

...op bevel van Adolf werd doodgeschoten wegens desertie. Op de Berghof had jij net als Adolf twee badkamers en twee slaapkamers. Jij dronk meestal wijn en Adolf thee. Openlijke intimiteit en aanrakingen waren verboden. Een wonder dat jij zo lenig, aantrekkelijk en komisch bleef. Je ouders en...